Καλύτερα Λαμάρα, παρά Λανάρα!
Από το blog paneole
Αυτό το blog είναι το πρώτο από την ημέρα που το paneole βγήκε στον αέρα που δεν θα ασχοληθεί με την Παναιτωλική επικαιρότητα. Άλλωστε δεν υπάρχει και κάτι που… τρέχει αυτό τον καιρό πλην των ανανεώσεων και των προσπαθειών για μεταγραφές. Άντε και του… χαρτοπόλεμου με την Πολεοδομία.
Κάνοντας μια… βόλτα σε αυτό που συνηθίζουμε να λέμε social media στάθηκα σε ένα στάτους ή τιτίβισμα (ούτε που θυμάμαι) του ηθοποιού Γιάννη Τσιμιτσέλη. Ούτε λίγο, ούτε πολύ τονίζει πως η παράσταση στην οποία συμμετέχει «Άντρες έτοιμοι για όλα» δεν θα παιχθεί στο Αγρίνιο γιατί δεν… επιτράπηκε. Ότι και καλά προσβάλει τα ήθη και άλλες τέτοιες μαλακίες.
Προσοχή. Επειδή το θέμα δεν το ξέρω 100% βάζω κι έναν αστερίσκο αν είναι ή δεν είναι έτσι. Αν όμως ισχύει απλά μιλάμε για την απόλυτη ξεφτίλα. Έτσι απλά. Ίσως να μην το έχουμε πάρει χαμπάρι, αλλά φαίνεται πως η «γραμμή Λανάρα» κυριαρχεί σε μια πόλη που θέλει να… καυχιέται για το ελεύθερο πνεύμα της, το οποίο όμως αγνοείται.
Καταρχήν να πω την προσωπική μου εμπειρία επειδή έτυχε τον χειμώνα να πάω στο θέατρο για να δω την παράσταση. Για 2.5 ώρες δεν έμεινε… άντερο από τα γέλια. Και όσο αφορά εμένα αλλά και όσο αφορά όλη την αίθουσα. Από τις καλύτερες παραστάσεις που παίχτηκαν τα τελευταία χρόνια, η καλύτερη της σεζόν και φυσικά καμία σχέση με… σόκιν και ότι μπορεί να σκεφτεί κανείς.
Όσες… κυρίες της πόλης σκέφτονταν ότι πέντε άντρες θα τους πέταγαν φάτσα-φόρα στην μάπα το παπάρι τους είναι γελασμένες. Τζάμπα όρεξη έκαναν αφού δεν υπάρχει ποτέ αυτό. Και επίσης οι ηθικολόγοι και τα μέλη των παραθρησκευτικών οργανώσεων είναι… μακρυά νυχτωμένοι και φυσικά δεν έχουν ιδέα από το έργο! Βέβαια στην διαφήμιση της παράστασης η… ίντριγκα δεν λείπει αλλά ως εκεί.
Είπαμε διαφήμιση. Ένα έργο για όλη την οικογένεια. Που σε εποχές που όλοι είναι με σκυμμένο κεφάλι και το εισιτήριο αξίζει και για ένα περίπου τρίωρο θα ξέχναγαν όλοι τις σκοτούρες της καθημερινότητας. Όπως κι αν έχει όμως στο 2013 όταν ως πόλη δεν απαγορεύουμε μόνο κάτι… εξεζητημένο (που και εδώ σηκώνει κουβέντα) αλλά μια χαλαρή θεατρική παράσταση τότε είμαστε για γέλια.
Να ξαναγυρίσουμε στις εποχές του κατηχητικού και της Χριστιανικής Ένωσης. Να κλείνουμε τα αυτιά μας τις Κυριακές στο γήπεδο όταν ο διπλανός μας βρίζει ή να του απαγορεύουμε την είσοδο. Να διατυπώνουμε μόνο απόψεις «καθολικά σεβαστές» που δεν θα βγαίνουν από τον… ορθό δρόμο! Σωστά πρόβατα δηλαδή. Λοβοτομημένοι πολίτες είναι το ζητούμενο;
Τελικά ευτυχώς που το Αγρίνιο μπορεί να καμαρώνει για τον Παναιτωλικό του, γιατί όλα τα άλλα είναι για… γέλια και για κλάματα! Δυστυχώς!
