Βαθιά συγκίνηση σε Αγρίνιο και Θέρμο- Στη «γειτονιά των Αγγέλων» ο δάσκαλος Θανάσης Πούλος

Με βαθιά θλίψη η περιοχή του Θέρμου πληροφορήθηκε την εκδημία του συνταξιούχου δασκάλου Αθανασίου Πούλου από την Ανάληψη . Ο Θανάσης Πούλος που κατοικούσε στο Αγρίνιο απεβίωσε πλήρης ημερών.

«Είναι ο τελευταίος μιας γενιάς πνευματικών ανθρώπων της Δερβέκιστας που μέχρι το τέλος της ζωής του πάλευε για την πολιτιστική και θρησκευτική ανάδειξη του χωριού του. Ιδιαίτερα κοινωνικός στις χαρές και τις λύπες των συγχωριανών του , άριστος οικογενειάρχης και δοτικός άνθρωπος», αναφέρει ο δήμαρχος Θέρμου Σπύρος Κωνσταντάρας.

Στη «γειτονιά των Αγγέλων» από χθες ο Δάσκαλος μας, Θανάσης Πούλος

«Ο Ουρανός πλουσιότερος, η Ανάληψη – Δερβέκιστα, φτωχότερη»

Για το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας, ταξίδεψε χθες τις απογευματινές  ώρες της Τετάρτης 15 Φεβρουαρίου 2024, ο αγαπητός μας φίλος, Δάσκαλος – συγγραφέας, Αθανάσιος Πούλος. Ο αγαπημένος μου Δάσκαλος ήταν το δεύτερο παιδί του Κωνσταντίνου και της Αλεξάνδρας Πούλου, γεννημένος στις 26 Φεβρουαρίου 1927, 97 ετών σήμερα, ξάδερφος του Αγίου Καλλινίκου, Επισκόπου Εδέσσης. Το 2006 έγραψε το βιβλίο με τίτλο: «Το Πουλαίϊκο Γένος». Σ’ αυτό εξιστορείται όλη η οικογένεια των Πουλαίων  που έδωσε στην Πατρίδα, δύο Μητροπολίτες, ένα Ιερέα και ένα Αρεοπαγίτη, Δασκάλους και Καθηγητές…

Άδουλος και άκακος, ήξερε πώς να «γεφυρώνει» αδυναμίες και να εναρμονίζει με την ομορφιά της καλοσύνης, της αγαθότητας. Με την καθαρότητα του χαρακτήρα του έφτιαχνε όμορφες και ανθρώπινες σχέσεις σαν και αυτή που μου χάρισε και εμένα τόσα χρόνια της γνωριμίας μας, ως μαθητής του. Μέσα από την καλοκάγαθη ψυχή του ανέβλυζε αυθόρμητα η απέραντη καλοσύνη του.

Έζησε όλη του τη ζωή στο αγαπημένο του Αγρίνιο και στην αγαπημένη του Ανάληψη – Δερβέκιστα. Ήταν άριστος Δάσκαλος, χαρισματικός, διορατικός και δημιουργικός  άνθρωπος, αξιαγάπητος φίλος, είχε έντονη κοινωνική δράση ως μέλος Πολιτιστικών Φορέων και Συλλόγων. Η διαδρομή του  ήταν γεμάτη όνειρα, δύναμη και αποφασιστικότητα, πάντα κοντά στην Εκκλησία, κοντά στο αγαπημένο του Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου και Βαπτιστού στη Δερβέκιστα. Τα οράματά του για το μέλλον πολύ μεγάλα…, στην καρδιά του είχε πάντα τη φλόγα της δημιουργίας. Η αρχοντιά  του τον συνόδευε σε όλη του την ζωή.  Οι  φίλοι του, οι συνάδελφοί του, οι μαθητές του, ένας από αυτούς είμαι και εγώ, του δώσαμε στοργή και πολύ αγάπη…

Αγωνίστηκε, προσπάθησε, πέτυχε και δημιούργησε μέσα σε πολλές δυσκολίες το καινούργιο, μπορούμε να πούμε ότι «ρούφηξε» πραγματικά το δρόμο προς την Ιθάκη του, έκανε το χρέος του προς την κοινωνία, τιμήθηκε απ΄αυτήν και βέβαια θα συνεχίσει να τιμάτε και στο μέλλον.

Μέχρι προχθές έλεγε  τις ιδέες του, τους προβληματισμούς  και συμβουλές στους Άρχοντες αυτού του τόπου για την ανάπτυξη της αγαπημένης του Πατρίδας και ήθελε το Μοναστήρι να λειτουργεί συχνά. Δεν έλεγε όχι σε κανέναν όταν του ζητούσε τη συμβουλή του, την βοήθειά του, την συμπαράστασή του.

Η φλόγα της δημιουργίας πολύ δυνατή. Η αρχοντιά  του πολύ… πλούσια. Αγαπημένε μας Δάσκαλε θα ζεις για πάντα στις ψυχές όλων μας.

Καλό σου ταξίδι εκεί στη γειτονιά της Αγάπης, στη γειτονιά των Αγγέλων και Αρχαγγέλων, που θα είσαι.

Καλό σου ταξίδι… αγαπημένε μας Θανάση.

Να είναι αιωνία η μνήμη σου.

Υ.Γ. Ως Πρόεδρος του Συνδέσμου Αιτωλοακαρνάνων «ΟΣΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» εκφράζω τα θερμά συλλυπητήρια εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου προς την οικογένεια του αγαπημένου μας Δασκάλου.

Χρήστος Γερ. Σιάσος,     Καθηγητής