Τοπικό ποδόσφαιρο ώρα μηδέν-Ευκαιρία ανάκαμψης
Η επομένη ποδοσφαιρική σεζόν στην Αιτωλοακαρνανία βρίσκει το άθλημα με μια χαώδη διαφορά μεταξύ των ομάδων. Από την μια υπάρχει ο ισχυρός και κραταιός Παναιτωλικός που βρίσκεται στις πρώτες θέσεις του ελληνικού ποδοσφαίρου με μια σταθερή ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια και από την άλλη υπάρχουν όλα τα υπόλοιπα ποδοσφαιρικά σωματεία του νόμου που δεν θα έχουν καμία εκπροσώπηση σε εθνική κατηγορία.
Η αναδιάρθρωση των εθνικών κατηγοριών που ήδη άρχισε να εφαρμόζεται συνέπεια των πολλών οικονομικών προβλημάτων του ποδοσφαίρου και όχι μόνο, αλλά και η αγωνιστική-οικονομική αδυναμία των σπουδαιότερων και πλέον ιστορικών συλλογών του νομού μας, εκτός Παναιτωλικού, έφεραν ουσιαστικά την συρρίκνωση που υπάρχει σήμερα.
Σκοπός του άρθρου δεν είναι ο καταμερισμός ευθυνών που έφεραν το τοπικό μας ποδόσφαιρο σε αυτή την κατάσταση. Εξάλλου αρκετοί από όσους κατά καιρούς έχουν εμπλακεί με αυτό έχουν προσθέσει το δικό τους λιθαράκι. Στόχος είναι να προσδιοριστούν οι παράγοντες αυτοί που μπορούν να ξαναδώσουν δυναμική και ανοδική πορεία στο λαοφιλέστερο άθλημα.
Είναι αναγκαίο να γίνουν απόλυτα κατανοητοί απ΄ όλους οι στόχοι του ερασιτεχνικού αθλητισμού και του ποδοσφαίρου ειδικότερα. Δυστυχώς ένα από τα πρώτα θύματα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα ήταν ο αθλητισμός. Οι πολιτικοί, ακομη και αυτοί που προέρχονται από τον χώρο του, τον θεώρησαν, λανθασμένα και πιθανώς εσκεμμένα πολυτέλεια και όχι ανάγκη. Τα μέτρα που πήραν ήταν καταδικαστικά γι΄ αυτόν. Οι μειωμένες κάθε χρονιά επιχορηγήσεις στις ομοσπονδίες , και οι αναδιαρθρώσεις με συρρίκνωση των εθνικών πρωταθλημάτων έχουν γίνει πλέον η νέα πραγματικότητα. Η εξίσωση αθλητισμός = πολιτισμός έχει αντικατασταθεί από την αντίστοιχη αθλητισμός = πολυτέλεια.
Έτσι το μπαλάκι είναι πλέον στους παράγοντες οι οποίοι είναι οι μοναδικοί που χρηματοδοτούν αυτό που αγαπούν. Τα ποδοσφαιρικά σωματεία λειτουργούν με όλο και λιγότερους πόρους μιας και οι ερασιτέχνες αυτοί παράγοντες είναι άνθρωποι της καθημερινότητας που έχουν πληγεί και αυτοί από την κρίση.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουν όλοι τη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί. Άπλα και μόνο η αγωνιστική συμμέτοχη ενός σωματείου είναι μια μικρή νίκη. Η βελτίωση των συνθηκών ενός αγώνα ( αγωνιστικοί χώροι, αποδυτήρια, συνθήκες υγιεινής, ασφάλεια ποδοσφαιριστών, προληπτικός ιατρικός , έλεγχος, ιατρική κάλυψη κλπ) πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα όλων.
Ιδιαίτερα οι προληπτικές εξετάσεις όλων των αθλούμενων πρέπει να είναι προαπαιτούμενο συμμετοχής σε κάθε δραστηριότητα ουσιαστικά και όχι τυπικά. Ουσιαστικά μηδαμινές είναι οι περιπτώσεις αθλητών-ποδοσφαιριστών στους οποίους συνεστήθη περεταίρω και πιο ενδελεχής ιατρικός έλεγχος.
Είναι αρκετά σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι μεγαλύτερη σημασία έχει η συμμέτοχη στον αγώνα και όχι η νίκη σ΄ αυτόν. Επειδή όλοι μέχρι τώρα ζητούσαν και κυνηγούσαν μόνο τις επιτυχίες με κάθε τρόπο η κατάσταση έφτασε στο ναδίρ.
Το βάρος στις ακαδημίες και στα τμήματα υποδομής είναι πλέον μονόδρομος. Αν αυτό γίνεται τώρα από ανάγκη λόγο οικονομικής αδυναμίας οφείλει να γίνει μετά από συνειδητή επιλογή ακομη και αν τα οικονομικά δεδομένα βελτιωθούν.
Τα αιτήματα στους υπεύθυνους της πολιτείας και της αυτοδιοίκησης για διασφάλιση καλυτέρων συνθηκών άθλησης οφείλουν να είναι συνεχή, εμπεριστατωμένα και ουσιαστικά.
Σ΄ αυτή την προσπάθεια δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια απουσίας ή αυτονομίας κάποιου επειδή οι συνθήκες συγκυριακά είναι ευνοϊκές γι αυτόν. Στον αγώνα αυτόν δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Η αντιπαλότητα αρχίζει και τελειώνει μόνο στον αγωνιστικό χώρο . Έξω από αυτόν δεν υπάρχουν διαφορές . Η κοινή αγάπη όλων για το ποδόσφαιρο πρέπει να ενώνει και όχι να χωρίζει. Το άθλημα είναι πάνω από όλους. Εμείς άπλα το υπηρετούμε.
Γ.Μ. – εφημερίδα Γεγονός
