Το πρόγραμμα «η τσάντα στο σχολείο» και το μάθημα της Ιστορίας

Νομίζω ότι η προοδευτική και σοσιαλφιλελέφτ άποψη για την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να μένουν στο σχολείο υποχρεωτικά ένα τριήμερο οι τσάντες και οι κασετίνες των παιδιών συνοψίζεται στο εξής: «καλό είναι που δεν φορτώνονται τα παιδιά, σε όλο τον προηγμένο κόσμο τα παιδιά μελετούν στο σχολείο και στο σπίτι δεν ασχολούνται οι γονείς καθόλου».

Μάλιστα. Σωστό ακούγεται. Αλλά, μια στιγμή, σε αυτό τον… προηγμένο κόσμο τα δημοτικά σχολάνε στις… 13.15 το μεσημεράκι; Μήπως σχολάνε το απόγευμα κατά τις τέσσερις ή και κατά τις… πέντε και μισή και έχει και διάβασμα μέσα; Κάτσε ρε παιδί μου, στον υπόλοιπο κόσμο ξέρουν από εντατικό φροντιστήριο και από 500 ευρώ το μήνα για να περάσει το παιδί στο Πανεπιστήμιο; Περίμενε μισό λεπτό, εκεί που τα παιδιά δεν παίρνουν μαθήματα στο σπίτι, επιτρέπεται να πάρουν τα βιβλία και τις κασετίνες τους ή τους το απαγορεύει η ίδια η Παιδεία;

Τρώνε στο σχολείο τα παιδιά και-για να το πούμε κι αυτό-τρώνε φαγητό από το ίδιο το σύστημα ή τρώνε σε 7-8 σχολεία όλα κι όλα από έναν ιδιώτη που έχει αναλάβει την επιδοτούμενη δουλειά;

Ρε δεν κόβετε τις μπαλαφάρες λέω γω; Εκτός κι αν έχετε σκοπό στ’ αλήθεια να δουλεύουν υποχρεωτικό οκτάωρο οι καθηγητές στα σχολεία και εκεί μέσα μπει και κανονικό διάβασμα που θα υπηρετεί όλες τις απαιτήσεις που έχει θέσει το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα.

Και τώρα κάτι άλλο γιατί θα τρελαθούμε με αυτά που ακούμε τις τελευταίες μέρες για το «σκοπιανομακεδονικό» και από τους μεν και από τους δε. Ξέρει κανείς ότι το πρόβλημα αυτό είναι πρωτίστως αποτέλεσμα μιας εξαρτημένης εκπαίδευσης από αγκυλώσεις και δικαιωματισμούς; Ξέρει κανείς γιατί δεν έχει ιδέα ο μέσος Έλληνας για την Μακεδονία; Μα γιατί πάει στα σχολεία αυτά που έχουμε, περνάει από υποχρεωτικά φροντιστήρια και μετά πάει στα Πανεπιστήμια που έχουμε.
Agriniowebradio.gr: Ενημέρωση και μουσική όπως θα ήθελες ν΄ακούς
Για παράδειγμα, για το Μακεδονικό γιατί δεν ακούμε τον Μανώλη Ανδρόνικο και αυτά που ο ίδιος έχει πει; Φερ’ ειπείν έχει πει πως «αντιμετωπίσαμε το θέμα των Σκοπίων με δειλία ωσάν να είμεθα εμείς οι ένοχοι και οι πλαστογράφοι της ιστορίας». Έχει πει και πως «κι αν, δηλαδή, οι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες αυτό δεν θα άλλαζε τη δική τους θέση(σ.σ. των Σκοπιανών), διότι, όπως είπε παλιότερα ο  Κωνσταντίνος Καραμανλής, σε μια συνάντησή του στο Βελιγρά­δι, στον τότε αρχηγό του γιου­γκοσλαβικού κράτους “εσείς, τα σλαβικά φύλα, κατεβήκατε εδώ μετά τον πέμπτο ή έκτο μ.Χ. αιώνα. Λοιπόν, δεν έχουν καμία σχέση οι Σκοπιανοί με τον Αλέξανδρο ή τον Φίλιππο με κανέναν τρόπο”».

Όμως ο ίδιος ο Ανδρόνικος έχει πει σε συνέντευξή του το 1990 ότι το πρόβλημα είναι ότι οι Μακε­δόνες ήταν ένας λαός που ζούσε στις παρυφές του ελλαδικού χώρου, αποκομμέ­νος από την υπόλοιπη Νότιο Ελλάδα. Οι νοτιότεροι Έλληνες τους θεωρούσαν αγροίκους και η κύρια πηγή που έχουμε για τους Μακεδόνες από τον τέταρτο αιώνα είναι ο Δημοσθένης, δηλαδή ένας εχθρός των Μακε­δόνων και του Φιλίππου. Και όχι απλώς αντίπαλος, κάτι πα­ραπάνω. Ο Δημοσθένης μέσα στο πολιτικό του πάθος – με το δίκιο του υπερασπιζόταν την Αθήνα – αποκαλεί τον Φίλιππο “βάρβαρο”. Και άλλοι συγγραφείς έχουν διάφορες δι­φορούμενες εκφράσεις, οπότε στηριγμένοι σε διάφορες τέτοιες πληροφορίες, ακόμη και σύγχρονοι ιστορικοί αμφισβή­τησαν την ελληνικότητα των Μακεδόνων και είπαν ότι μπο­ρεί να είναι ένα συγγενικό φύλο με τους Έλληνες, όπως οι θράκες, λόγου χάριν, όχι όμως ελληνικό. Ένα άλλο θέμα είναι η γλώσσα των Μακεδόνων, για την οποία δυστυχώς δεν ξέρου­με τίποτα! O Ανδρόνικος έχει εξηγήσει ότι δεν έχουμε ένα κείμενο σε μακεδονική διάλε­κτο, όπως έχουμε σε άλλες διαλέκτους ελληνικές. Οι μόνες λέξεις που έχουμε από τη Μακε­δονία είναι 153, οι οποίες διαφέρουν από τις αντίστοιχες ελληνικές και τις συγκεντρώσα­με από αρχαία λεξικά!

Οι  αρχαίοι λεξικογράφοι, λέει το… 1990 ο αρχαιολόγος  που υποτίθεται πως έλυσε το θέμα της ελληνικότητας της Μακεδονίας, τις επέλε­ξαν γιατί ακριβώς είναι περίερ­γες λέξεις. Προσπαθούν οι γλωσσολόγοι να βρουν ποια είναι η ρίζα τους και εκεί είναι που έχουν διχασθεί. «Σήμερα, όσο μπορώ να ξέρω, η πλειονό­τητα των επιστημόνων, των δυτικών και ανατολικών, πι­στεύει ότι αυτή η γλώσσα ήταν διάλεκτος ελληνική», λέει…

Αυτό που σώζει την κατάσταση είναι οι σπασμένες επιτύμβιες στήλες που βρήκε ο Ανδρόνικος. Οι περισσότερες έχουν ονόματα των νεκρών, εβδομήντα πέντε συνολικά, από τα οποία τα 72 είναι στη ρίζα τους(σ.σ. προσοχή εδώ) ελληνικά. Είναι όπως λέει ο Ανδρόνικος «όχι αττικά αλλά ωραία,  πιο πολύ δωρικά και μερικά είναι ιδιόρρυθμα μακεδονικά, όπως το Πευκόλαος»…

Σε μια χώρα με τα δικά μας ιστορικά θέματα, την δική μας εκπαίδευση και την δική μας κληρονομιά του διχασμού αυτό που έλειπε ήταν ένα Σαββατοκύριακο οι τσάντες στο σχολείο; Ή διάβασμα και στροφή στην Ιστορία και τις Κλασσικές Σπουδές;

Η συντακτική ιστοριοδίφης μονάδα