Θάνατος Μητροπολίτη Κοσμά-απόφαση του παραρτήματος Αιτωλ/νίας της Πανελληνίας Ενωσης Θεολόγων
Τη Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022 και ώρα 17:00 μ.μ. συνήλθε στο Αγρίνιο, σε έκτακτη συνεδρίαση η Διοικούσα Επιτροπή του παραρτήματος Αιτωλοακαρνανίας της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων μετά το άκουσμα της είδησης του θανάτου του Μητροπολίτη κυρού Κοσμά.
Μετά από διαλογική συζήτηση και αναφορά στο πρόσωπο του εκλιπόντος Μητροπολίτη το τοπικό παράρτημα της Π.Ε.Θ. Αιτωλ/νίας, «αποχαιρετά με αισθήματα θλίψης και κατ’ άνθρωπον λύπης, τον πανάξιο ποιμενάρχη και πνευματικό του πατέρα».
Ακολουθεί η σχετική ανακοίνωση και η απόφαση:
«Ο Σεβασμιώτατος κυρός Κοσμάς υπήρξε ένα γνήσιο μέλος της “θεολογικής οικογένειας” της επαρχίας μας, ένας αληθινός συμπαραστάτης των θεολόγων της τοπικής μας κοινωνίας. Παράλληλα με τα πολυεύθυνα αρχιερατικά του καθήκοντα και τις καθημερινές ποιμαντικές του φροντίδες, μεριμνούσε και για τους διακόνους της “Ιεράς Επιστήμης”. Σε κάθε εκδήλωση και δραστηριότητα του παραρτήματός μας έδινε το “παρών” του, καθώς και ενίσχυε ποικιλοτρόπως την προσφορά του στα τοπικά δρώμενα. Το ανύσταχτο ενδιαφέρον του εκφράζονταν, όταν συγκατένευε και βοηθούσε οποιαδήποτε εποικοδομητική δράση του συλλόγου μας.
Πρωτίστως ο ίδιος μαθήτευσε στη θεολογική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, γενόμενος ένας άξιος υπηρέτης των “ιερών γραμμάτων”. Από την νεότητά του διακρίθηκε για τον ζωντανό και πνευματικό λόγο του, όταν ως κατηχητής είλκυε πάμπολλους νέους στο κατηχητικό σχολείο. Κατόπιν ως ιεροκήρυκας της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως αναδείχθηκε σε έναν άριστο θεραπευτή του θείου λόγου, έναν χαρισματικό κήρυκα των ευαγγελικών ρημάτων, έναν δυναμικό ρήτορα της ορθόδοξης χριστιανικής αλήθειας.
Δεν είναι τυχαίο που με την λειτουργική και κηρυκτική του προσφορά ανέπαυσε χιλιάδες ψυχές ανθρώπων στην επαρχία μας. Αλλά και ως αρχιερέας του Υψίστου ξεχώρισε για το χριστοκεντρικό και κατεξοχήν θεολογικό του λόγο, στηλιτεύοντας κάθε αιρετική ιδεοληψία και εκκοσμικευμένη αντίληψη. Ήταν “πιστός ο λόγος του και πάσης αποδοχής άξιος”(Α’ Τιμ. δ’,9). Άπαντες ενθυμούνται τον μακαριστό πλέον ποιμενάρχη μας ως έναν “χρυσοστομικό άμβωνα”, ο οποίος αντιλαλούσε νυχθημερόν τα θαυμάσια του Θεού, προσκαλώντας για μετοχή στο σχέδιο της Θείας Οικονομίας. Πραγματικά στην αρχιερατική του διαδρομή εποίησε έργο ευαγγελιστού.
Ο μακαριστός δεσπότης μας όμως δεν έλαμψε μόνο μέσω των πολυάριθμων κηρυγμάτων του. Διέπρεψε και διαμέσου των πολλών του αγαθών έργων.
Η φιλανθρωπική διακονία της Ιεράς μας Μητροπόλεως, συμπεριλαμβανομένων όλων εκείνων των δομών ενίσχυσης των αναγκεμένων, αποτελεί ένα αποτύπωμα της επίγειας παρουσίας του στις ζωές των συνανθρώπων μας. Δεν φείδονταν χρόνου και κόπου, προκειμένου να στηρίξει το ποίμνιο του. Ο λόγος του γίνονταν πράξη, το κήρυγμά του έπαιρνε “σάρκα και οστά”, η διδαχή του πραγματώνονταν. Είναι πασιφανές πως η διακονία του άφησε ανεξίτηλα σημάδια στις καρδιές των ποιμενομένων, παρά τις πολλές κοινωνικές και καθημερινές αντιξοότητες.
Το τοπικό παράρτημα της ΠΕΘ Αιτ/νιας είναι ευγνώμον διότι μέσα στις πολλές του ποιμαντικές φροντίδες είχε εντάξει κι αυτό. Δεν ήταν λίγες οι φορές που το ενδυνάμωσε στην προσπάθειά του υλοποίησης των ευαγών στόχων του. Πραγματικά έχουμε την ακράδαντη πεποίθηση ότι δια της αγαθοεργίας του έθεσε “θεμέλιον καλόν εις το μέλλον, ίνα ἐπιλάβηται της αιωνίου ζωής” (Α’ Τιμ. στ’ 19). Είθε λοιπόν από το επουράνιο θυσιαστήριο να προσεύχεται για το τοπικό μας παράρτημα να συνεχίζει το θεάρεστο έργο του, το οποίο ο ίδιος τίμησε ως πρωτεργάτης του και βοήθησε τα μέγιστα ως πραγματικός αρωγός του. “Σεβασμιώτατε εύχου υπερ ημών”, ευρισκόμενος πλέον στα ουράνια σκηνώματα της δόξης του Θεού.
Συμμετέχοντας στο πένθος της καθ΄ ημάς Ιεράς μητροπόλεως η Διοικούσα Επιτροπή αποφάσισε:
1. Να παραστούν στην εξόδιο ακολουθία μέλη της Διοικούσας Επιτροπής.
2. Να συμπεριλάβει το όνομά του στα δίπτυχα της Ενώσεως και να μνημονεύεται στο κατ΄ έτος τελούμενο μνημόσυνο.
3. Να καταθέσει στη μνήμη του, αντί στεφάνου, χρηματικό ποσό στο έργο της εξωτερικής ιεραποστολής, υπέρμαχος της οποίας υπήρξε ο Μητροπολίτης.
4. Να εκφράσει τα συλλυπητήριά της στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας και στους οικείους του.
5. Να δημοσιευθεί το παρόν στο τοπικό ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο».
