Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Αγρινίου-Θέρμου: Κάλεσμα σε γονείς-εκπαιδευτικούς για την απεργία της 9/11

«Δε μένουμε αμέτοχοι σε όσα δεινά διαδραματίζονται μπροστά μας. Η αδιαφορία προς τις μαζικές κινητοποιήσεις και τις δράσεις των Συλλόγων μας, στέλνει προς την Κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας το μήνυμα της άκριτης αποδοχής όσων συμβαίνουν».

Τα παραπάνω υπογραμμίζει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αγρινίου-Θέρμου στο κάλεσμά του για συμμετοχή στην πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση της 9ης Νοεμβρίου.

Αναλυτικά:

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

η συμμετοχή μας στην απεργιακή κινητοποίηση που προκήρυξε η ΑΔΕΔΥ για την Τετάρτη, 9 Νοεμβρίου 2022, ας είναι η αρχή για μια σειρά δράσεων με σκοπό τη διεκδίκηση πάγιων αιτημάτων τα οποία όχι μόνο δεν ικανοποιούνται, αλλά χρόνο με το χρόνο γίνονται ακόμη περισσότερα αφού τα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης αυξάνονται συνεχώς.

Οφείλουμε να απεργήσουμε και να δείξουμε την αγανάκτησή μας για:

• τη μείωση των μισθών μας, την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και το μισθολογικό πάγωμα της διετίας 2015 – 2017, τα οποία μας στέρησαν σχεδόν το 60% του ετήσιου εισοδήματός μας τα τελευταία 12 χρόνια
• τα επιδόματα, τα οποία τείνουν να γίνουν κανονικότητα, μαθαίνοντάς μας να ζούμε με δελτία “οικονομικής στήριξης” την ώρα που η πραγματική οικονομική στήριξη έχει αποδέκτη τα εξοπλιστικά συστήματα, τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα
• την υποχρηματοδότηση των σχολείων (έλλειψη εποπτικού υλικού, αναλώσιμων, θέρμανσης, ακατάλληλα κτίρια)
• την απαξίωση του παιδαγωγικού μας έργου από αντικεπαιδευτικούς νόμους, οι οποίοι μας υπερφορτώνουν με ανούσιες υποχρεώσεις και μας οδηγούν στην επαγγελματική εξουθένωση (αξιολόγηση, μέντορες, συντονιστές κ.ά.)
• τα σχέδια κατηγοριοποίησης και ταξικής διαφοροποίησης των σχολείων μας
• την καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και τον πόλεμο που δέχονται οι συλλογικές μας διαδικασίες (απεργίες κρίνονται παράνομες, επιβολή ηλεκτρονικών εκλογών κ.ά.).

Δε μένουμε αμέτοχοι σε όσα δεινά διαδραματίζονται μπροστά μας. Η αδιαφορία προς τις μαζικές κινητοποιήσεις και τις δράσεις των Συλλόγων μας, στέλνει προς την Κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας το μήνυμα της άκριτης αποδοχής όσων συμβαίνουν.

Την Τετάρτη, 9 Νοεμβρίου 2022 και ώρα 10:30 π.μ., συγκεντρωνόμαστε στην Πλατεία Δημοκρατίας και διεκδικούμε μαζί με τους άλλους εργαζόμενους:

• Αύξηση μισθών εδώ και τώρα. Το 2018 βγήκαμε από τα μνημόνια, το 2022 βγήκαμε από την αυστηρή επιτήρηση. Αυξανόμενος πληθωρισμός, ενεργειακή κρίση και ακρίβεια μας οδηγούν στην εξαθλίωση.
• Επαναφορά  13ου και 14ου μισθού.
• Ξεπάγωμα της διετίας  2015 – 2017. Δικαιούμαστε τη μισθολογική εξέλιξη για την οποία εργαστήκαμε.
• Μέριμνα/οικονομική στήριξη για εκπαιδευτικούς που μετακινούνται καθημερινά σε δυσπρόσιτες – απομακρυσμένες περιοχές ή άλλαξαν τόπο κατοικίας λόγω διορισμού/πρόσληψης με μεγάλο προσωπικό κόστος.
• Χρηματοδότηση των σχολείων. Είναι απαράδεκτο να συζητάμε εν έτει 2022 για την ηλεκτροδότηση και τη θέρμανση των σχολείων, για την καταλληλότητα των κτιρίων, για την επάρκεια των αναλώσιμων.

Παράλληλα, δε σταματάμε να διεκδικούμε

• διορισμούς σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων
• σύσταση οργανικών θέσεων σε όλες τις ειδικότητες
• εξίσωση δικαιωμάτων μόνιμων και αναπληρωτών
• εξίσωση ωραρίου Δασκάλων και Νηπιαγωγών
• στελέχωση των σχολείων με προσωπικό για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων ψυχοκοινωνικών και συναισθηματικών δυσκολιών που εντοπίζονται στον μαθητικό πληθυσμό
• κατάργηση του αντιεκπαιδευτικού νόμου 4823/21
• κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που αντιβαίνουν στην υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων (απεργία, αποχή, δια ζώσης εκλογές).

Είναι ολοφάνερο ότι τα προβλήματα είναι πολλά και έως τώρα δεν έχουμε εισακουστεί, αλλά αντιθέτως μας εμπαίζουν με όρους όπως “ενδυνάμωση εκπαιδευτικών” ενώ η πραγματικότητα δείχνει εξουθένωση εκπαιδευτικών, “αυτονομία” ενώ εννοούν υποταγή και κυνήγι χορηγιών και άλλα πολλά…

Ως εκπαιδευτικοί της τάξης, αλλά και ως ενεργοί πολίτες που συνδικαλιζόμαστε για το κοινό συμφέρον του κλάδου μας. σας καλούμε να αναρωτηθείτε:

• είστε ευχαριστημένοι με τις εργασιακές σας συνθήκες;
• είστε ικανοποιημένοι από τις οικονομικές σας απολαβές;
• η καθημερινότητά σας στην τάξη είναι αυτή που οραματίζεστε για τους μαθητές και τις μαθήτριές σας;
• είστε σύμφωνοι με τις εξελίξεις στον χώρο της εκπαίδευσης;
• είστε ευχαριστημένοι από το κλίμα που διαμορφώνεται μέσα στους Συλλόγους Διδασκόντων;

Αν η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι όχι, η απεργία είναι μονόδρομος.

Γνωρίζουμε ότι δε θα λυθούν όλα τα προβλήματα την επόμενη της 9ης Νοεμβρίου.

Γνωρίζουμε ότι έχουμε έναν μακρύ δρόμο διεκδικήσεων απέναντι σε πολιτικές επιλογές που μας έχουν “γονατίσει”.

Κατανοούμε ότι υπάρχουν ενδοιασμοί για την αποτελεσματικότητας μιας απεργιακής κινητοποίησης και προβληματισμοί για το “χαμένο ημερομίσθιο”.

Αναλογιστείτε όμως ότι υπήρξαν απεργίες που απέδωσαν (Cosco, e-food, Ομοσπονδία Οικοδόμων).

Αναλογιστείτε πόσα ημερομίσθια έχουμε χάσει τα τελευταία χρόνια.

Δεν επαναπαυόμαστε – συμμετέχουμε – απεργούμε – διεκδικούμε.

Για το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας.

 

Για το ΔΣ

Η Πρόεδρος Μάρθα Σαράκη

Η Γ. Γραμματέας Αγγελική Συργιάννη

 Παράλληλα ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αγρινίου-Θέρμου στο κάλεσμά του προς τους γονείς για την πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση της 9ης Νοεμβρίου αναφέρει:

Αγαπητοί γονείς,

Στις 9 Νοεμβρίου οι εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης συμμετέχουμε στη γενική πανελλαδική απεργία που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ με αφορμή την αυξανόμενη ακρίβεια που πλήττει όλους τους πολίτες.

Με τη συμμετοχή μας στην απεργία αυτή θέλουμε να εκφράσουμε προς την Κυβέρνηση την έντονη δυσαρέσκειά μας για τον τρόπο που διαχειρίζεται το δημόσιο σχολείο και να γνωστοποιήσουμε στην κοινωνία τα πάγια αιτήματα του κλάδου μας, τα άλυτα προβλήματα και τις δυσκολίες που οξύνονται, καθώς όλα τα παραπάνω δεν έχουν επιπτώσεις μόνο σε εμάς αλλά και στα παιδιά σας.

Στις 9 Νοεμβρίου απεργούμε και ζητάμε να είστε δίπλα μας, γιατί:

• Οι αλλεπάλληλες κρίσεις (οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή) επηρέασαν και επηρεάζουν τη λειτουργία των σχολείων σε πολλαπλά επίπεδα. Η χρηματοδότηση των σχολείων παρουσιάζει συνεχώς φθίνουσα πορεία, υπάρχουν κενά σε εκπαιδευτικούς, το προσωπικό καθαριότητας δεν επαρκεί, οι λειτουργικές ανάγκες περιορίζονται στο ελάχιστο και άλλα πολλά.
• Η δημόσια παιδεία πρέπει να είναι προτεραιότητα σε ένα κράτος που επενδύει στους μελλοντικούς του πολίτες. Η πολυπόθητη πρόοδος έρχεται μέσα από την επαφή με τη γνώση, τις αξίες, τα ιδανικά που μεταλαμπαδεύονται στους μαθητές και τις μαθήτριες. Αντ’ αυτού όμως είναι φανερό πως προτεραιότητα δίνεται σε άλλους τομείς λόγω οικονομικών συμφερόντων (τράπεζες, εξοπλιστικά συστήματα κ.ά.).
• Η αύξηση των μαθητών και μαθητριών μέσα στα τμήματα είναι αντίθετη με τη σύγχρονη παιδαγωγική και εξυπηρετεί μόνο την οικονομική στενότητα με την οποία αντιμετωπίζεται το σχολείο από την Κυβέρνηση. Μαθητές και μαθήτριες στοιβάζονται μέσα σε μικρές και πολλές φορές παλιές και ακατάλληλες αίθουσες. Ειδικά για τα Νηπιαγωγεία η κατάσταση είναι τραγική όπου μία/ένας νηπιαγωγός είναι μόνη/ος με 20-25 νήπια καθ’όλη τη διάρκεια του ωραρίου της/του με κινδύνους να ελλοχεύουν ανά πάσα στιγμή.
• Η αύξηση των ψυχοκοινωνικών, συναισθηματικών και γνωστικών δυσκολιών στον μαθητικό πληθυσμό είναι ορατή ειδικά μετά την πανδημία, γεγονός που μας φέρνει μπροστά σε νέες προκλήσεις τις οποίες καλούμαστε να διαχειριστούμε μόνοι μας, χωρίς το απαραίτητο προσωπικό (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κ.ά.).
• Η αξιολόγηση που θεσμοθετήθηκε και η κοινωνία πιστεύει ότι αντιδρούμε αδικαιολόγητα έχει ως στόχο να λειτουργούν τα σχολεία με όρους επιχειρηματικούς, να κατηγοριοποιούνται σε “περιζήτητα” και σε “προς αποφυγή” (για όποιον γονέα μπορεί να επιλέξει), να καταργηθούν τα γεωγραφικά τους όρια, με συνέπειες για τους γονείς που μένουν γύρω από κάθε  σχολείο και εν τέλει να κατηγοριοποιούνται και οι μαθητές/τριες που φοιτούν σε κάθε σχολείο (εξάλλου παραφράζοντας τα λόγια του Πρωθυπουργού “από συγκεκριμένες περιοχές “βγαίνουν” τεχνίτες”).
• Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας μας εμπαίζει δημοσίως με αναφορές του τύπου “δεν υπάρχουν κενά και αν υπάρχουν να τα εξετάσουμε προσωπικά” ή “δεν πειράζει που δεν έχετε θέρμανση, έχετε διαδραστικό πίνακα (!)”.
• Το σχολείο που βλέπουμε να διαμορφώνεται αν μείνουμε άπραγοι, είναι ένα σχολείο – “επιχείρηση”, το οποίο για να λειτουργεί καλά, θα πρέπει εμείς να γίνουμε επαίτες χορηγιών για να καλύψουμε την ανεπάρκεια του κράτους να μας στηρίξει. Είναι ένα σχολείο όπου μας ζητείται να δίνουμε βάση σε στόχους, αναφορές, καταγραφές και συμπληρώσεις εγγράφων αξιολόγησης και όχι στη διδασκαλία και τη διαμόρφωση παιδαγωγικής σχέσης με τους μαθητές και τις μαθήτριές μας.
• Διεκδικούμε τη λειτουργία των σχολείων όπως εμείς ξέρουμε ότι πρέπει να είναι, γιατί εμείς είμαστε οι πλέον αρμόδιοι. Εμείς είμαστε μέσα στις τάξεις, εμείς ερχόμαστε σε καθημερινή επαφή με τα παιδιά, εμείς γνωρίζουμε τις πραγματικές ανάγκες του δημόσιου σχολείου και των μαθητών/τριών μας.
• Υπερασπιζόμαστε τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, την επαγγελματική και επιστημονική μας υπόσταση.

Για όλους τους παραπάνω λόγους σας καλούμε

• να αναρωτηθείτε τι σχολείο θέλετε για τα παιδιά σας (με έμφαση στην παιδαγωγική ή την ανταγωνιστικότητα όπως διαμορφώνεται από την παγκόσμια οικονομία;)
• να αναρωτηθείτε τι είδους εκπαιδευτικούς θέλετε για τα παιδιά σας (εμπνευσμένους παιδαγωγούς ή τρομοκρατημένους γραφειοκράτες;)
• να είστε παρόντες και παρούσες δίπλα μας την Τετάρτη, 9 Νοεμβρίου και ώρα 10:30 στην Πλατεία Δημοκρατίας, για να δώσουμε ένα δυναμικό παρόν και να στείλουμε μαζί ένα ξεκάθαρο μήνυμα

Δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά – Οικονομική στήριξη των σχολείων – Εκπαιδευτικούς για όλα τα παιδιά από την αρχή του σχολικού έτους – Μείωση των μαθητών/τριών στις τάξεις

Μαζί μπορούμε να υπερασπιστούμε ακόμη πιο αποτελεσματικά το δημόσιο σχολείο και το δικαίωμα των παιδιών μας στην ολόπλευρη μόρφωση