Σωστά και λάθη στην συνέντευξη του Νίκου Καρβέλα στο Mega

Tου Χαράλαμπου Παπαδόπουλου

Παρακολούθησα την συνέντευξη του Νίκου Καρβέλα στο Mega στην εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» της Νίκης Λυμπεράκη. Με τον Νίκο Καρβέλα ζούμε σε διαφορετικούς κόσμους, αλλά μου έκανε εντύπωση το ότι είχε 25 χρόνια να μιλήσει γι’ αυτό και τον άκουσα.

Ήταν πολύ έξυπνη η απαίτησή του να είναι live η εκπομπή και μεγάλη η τόλμη της Λυμπεράκη να το ρισκάρει. Βέβαια την βρήκαν απροετοίμαστη πολλά που έλεγε ο Καρβέλας κι επιχείρησε να τοποθετηθεί. Σωστά όμως της απάντησε ο Καρβέλας πως αυτά που λέει τα λέει για τον κόσμο και όχι γι αυτήν, και πως αυτή είναι απλώς το μέσον για να επικοινωνήσει ο ίδιος με τον κόσμο.

Είπε λοιπόν πως ο άνθρωπος ενεργεί σύμφωνα μ’ αυτά που του έρχονται στο μυαλό. Ο εγκέφαλος είναι που τον ωθεί να κάνει κάτι. Κάμνοντάς το νοιώθουμε ευχαρίστηση. Οι άνθρωποι ενεργούμε διαφορετικά επειδή διαφορετικά πράγματα περνάνε από τον εγκέφαλό μας. Οι προτροπές να ωθήσουμε τους άλλους να ιδρώσουν για να πετύχουν ότι πετύχαμε εμείς, είναι ανοησίες. Επειδή αν δεν τους το λέει ο εγκέφαλός τους δεν θα το κάνουν, αφού δεν θα νοιώσουν ευχαρίστηση.

Νομίζω ο Καρβέλας δίνει την απάντηση για ποιο λόγο έχει αποτύχει το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Ο εγκέφαλος των μαθητών δεν θα τους πει ποτέ να διαβάσουν, άρα δεν θα το κάνουν αφού δεν θα τους δώσει ευχαρίστηση. «Της παιδείας αι μεν ρίζαι πικραί, οι δε καρποί γλυκείς». Επομένως μένει μόνο να το κάνουν από (καλό) φόβο. Με τόσα δικαιώματα που έχουν οι μαθητές, με άρρωστες πολλές οικογένειες, με προβληματική την ελληνική κοινωνία, ξεχάστε τον (καλό) φόβο. Οι μαθητές δεν προλαβαίνουν να φάνε το μεσημέρι και τρέχουν στα φροντιστήρια, που να βρουν την ευχαρίστηση ;

Είπε πως η ευτυχία είναι άπιαστο πουλί για όλους τους ανθρώπους. «Φορώντας τα παπούτσια της δυστυχίας κυνηγάμε την ευτυχία». Συμφωνώ μαζί του. Όλοι θα υποφέρουμε, όλοι θα πονέσουμε, όλοι θα κλάψουμε σ’ αυτή την ζωή. Είτε φταίμε είτε δεν φταίμε. Και ξέρετε στην Ορθόδοξη Εκκλησία θεωρούμε πως πρέπει ν’ αγκαλιάζουμε τον σταυρό μας. Όπως ο Χριστός, αγκαλιά πήγε τον σταυρό στον Γολγοθά, όχι στην πλάτη του. Λέει ο Χρυσόστομος : «Μην αποφεύγεις το κακώς παθείν αλλά ν’ αποφεύγεις το κακώς ποιείν». Ακούσατε ; Να μη μας πειράζει καθόλου αν βασανιζόμαστε στη ζωή !

Είπε ο Καρβέλας πως επειδή είναι σίγουρο πως θα δυστυχήσει ο άνθρωπος που έρχεται σ’ αυτή την ζωή, ζήτησε συγγνώμη από τα παιδιά του επειδή τα γέννησε. Νομίζω δεν τα ωφελεί η συγγνώμη μας. Ο σοφός άγιος Ισαάκ ο Σύρος συμβουλεύει για όλη την απαίσια διαγωγή που είχαμε μέχρι τώρα, να βάλουμε μια ισόβια τιμωρία στον εαυτό μας. Προσωπικά έχω βάλει να προσεύχομαι στα γόνατα με αποτέλεσμα να έχουν κάνει πληγές. Άλλος μπορεί να βάλει να διαβάζει κάθε μέρα από το Ευαγγέλιο ή να κάμνει μετάνοιες ή κάτι άλλο.

Είπε πως η Δημοκρατία είναι ένα όμορφο παραμύθι. Αυτοί που έχουν την εξουσία, όπως και να λέγεται το πολίτευμα, θα εκμεταλλεύονται τους πολίτες, θα ψηφίζουν όποιους νόμους θέλουν, θ’ αφήνουν τον λαό να πεινάει για να καλοπερνάνε οι ίδιοι. Ακόμα και στην Δημοκρατία δεν κάμνουν οι Κυβερνήσεις  αυτό που θέλει ο Λαός που τους ψήφισε, κάμνουν αυτό που συμφέρει τους ίδιους.

Διαφωνεί κανείς με τον Καρβέλα ; Αν διαφωνεί, θα του θυμίσω το δημοψήφισμα του 2015, την Συμφωνία των Πρεσπών, τον νόμο για τον γάμο των ομοφυλόφιλων, το πλήθος των όπλων προς την Ουκρανία και χίλια δυο άλλα. Βασιλεία ήταν το πολίτευμα τότε που οι Δικαστές Πολυζωΐδης και Τερτσέτης αρνήθηκαν να καταδικάσουν τον Κολοκοτρώνη παρά την πίεση από την εκτελεστική εξουσία. Δημοκρατία έχουμε σήμερα στην Ελλάδα και δεν αποδίδεται δικαιοσύνη για το έγκλημα στα Τέμπη, εξ αιτίας της πίεσης από την εκτελεστική εξουσία.

Δημοκρατία σημαίνει, λέει ο Καρβέλας, ανεξάρτητη εκτελεστική εξουσία, ανεξάρτητη νομοθετική εξουσία, ανεξάρτητη δικαστική εξουσία. Στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει μόνο η εκτελεστική εξουσία, η Κυβέρνηση, οι άλλες δυο εξουσίες είναι υποταγμένες σ’ αυτή. Υποχωρώ στον πειρασμό να θυμίσω τα λόγια του μεγάλου Στέλιου Καζαντζίδη : «Ο νόμος προσπερνάει τους επωνύμους / Στους δρόμους κυνηγάει τους ανωνύμους».

Είπε ο Καρβέλας πως σίγουροι ότι είναι σωστά είμαστε μόνο για αυτά που λένε οι Θετικές Επιστήμες, για τίποτε άλλο. Επειδή ο ίδιος είναι απόφοιτος Νομικής, θα του απαντήσω ως απόφοιτος των Θετικών Επιστημών, πως ούτε γι αυτά είμαστε σίγουροι. Οι Θετικές Επιστήμες είναι θεμελιωμένες σε μεγέθη που τα έχουμε ορίσει αυθαίρετα επειδή δεν τα γνωρίζουμε, όπως το μήκος, ο χρόνος, η μάζα, η θερμοκρασία, η ύλη, και αυτό σημαίνει πως δεν είμαστε ούτε γι αυτές σίγουροι πως είναι σωστά αυτά που λένε.

Στην συνέντευξη αναφέρθηκε αρκετά και για την θέση της γυναίκας πως δεν είναι  αυτή που της αξίζει. Έβρισε κάμποσο τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη επειδή είχαν υποβαθμίσει την γυναίκα και είπε πως τελικά οι ίδιοι οι άντρες ζημιωνόμαστε και δεν μπορούμε να ολοκληρωθούμε εξ αιτίας της περιφρόνησης προς την γυναίκα. Μου έκανε εντύπωση πως ο Καρβέλας δεν ανέφερε καθόλου πως ο πρώτος που τίμησε την γυναίκα και της έδωσε την θέση που της αξίζει, σε μια εποχή που εθεωρείτο πράγμα, ήταν ο Χριστός. «οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ» φώναζε ο Απόστολος Παύλος. Κι αν ήταν αυτό  επανάσταση για εκείνη την κοινωνία ! Κι όμως ο Καρβέλας το αγνόησε εντελώς.

Μετάνιωσε που έκανε θρησκευτικό γάμο και απορεί γιατί τα νέα παιδιά να θέλουν την ευλογία του Θεού στον γάμο τους. Δηλαδή θεωρεί ο Καρβέλας αδιανόητο νέα παιδιά να πιστεύουν στον Θεό. Αυτό όμως είναι ακραία άποψη. Πολλοί μεγάλοι φιλόσοφοι θεωρούν το θρησκευτικό συναίσθημα έμφυτο στον άνθρωπο. Ο Καρβέλας θεωρεί πως λέει το σωστό και πως έχουν λάθος όλοι οι άλλοι. Δικαίωμά του να το πιστεύει, εμείς όμως γιατί να το δεχτούμε ;

Νομίζω πως το μεγάλο λάθος του Καρβέλα στην συνέντευξη ήταν η θέση που πήρε ως προς την Ορθόδοξη Εκκλησία. Είδε μόνο παπάδες, εκμετάλλευση και χάσιμο χρόνου (και σεξ). Θα του απαντήσω με τα δικά του λόγια. Ο ίδιος είπε πως οι άνθρωποι κάμνουμε αυτά που μας ωθεί ο εγκέφαλος να κάνουμε επειδή έτσι θα νοιώσουμε ευχαρίστηση. Ωραία λοιπόν. Αυτό κάμνουμε κι εμείς στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Εμένα με ωθεί ο εγκέφαλός μου να σηκώνομαι στις 6 το πρωί, να διαβάζω και να προσεύχομαι. Να πηγαίνω όποτε μπορώ στις ακολουθίες της Εκκλησίας, να νηστεύω, να σκέφτομαι συνέχεια τα λόγια του Θεού που είναι στο Ευαγγέλιο, να φιλάω τις εικόνες, ν’ αγαπώ την Παναγία και τους αγίους. Με ωθεί να εμπιστεύομαι κάποιους παπάδες, δεν ξέρω γιατί αυτούς και όχι άλλους, να εξομολογούμαι σε κάποιον απ’ αυτούς τις αμαρτίες μου και να κοινωνώ ψωμί και κρασί πιστεύοντας πως είναι αυτό το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

Γιατί να είναι σωστά αυτά που ωθεί τον Καρβέλα ο εγκέφαλός του να κάμνει και δεν είναι σωστά αυτά που ωθεί εμένα ο εγκέφαλός μου να κάμνω ; Μήπως επειδή εμένα μ’ έχουν ξεγελάσει οι παπάδες ; Γιατί είναι σίγουρο πως γι αυτά που κάμνει και λέει ο Καρβέλας δεν έχει ξεγελαστεί κι αυτός από κάποιους χωρίς να το έχει καταλάβει;

Το θεωρώ αχαριστία μεγάλα κανάλια της τηλεόρασης να απαξιώνουν την Ορθόδοξη Εκκλησία. Και μόνο για την προσφορά της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην ιστορία, την τέχνη, τον πολιτισμό, την μουσική, το ήθος της Ελλάδας, θα έπρεπε να μιλάνε γι αυτήν μ’ ευγνωμοσύνη.