Πρώτα ήταν το ΠΑΣΟΚ, τώρα η Νέα Δημοκρατία και αύριο – μεθαύριο …ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να ξημερώσει…
Του Σπύρου Χ. Τάγκα
Πέραν απ’ τα όσα ενδιαφέροντα ακούγονται και γράφονται τις τελευταίες μέρες για την υπαρξιακή κρίση και, επί της ουσίας, κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας, τούτο είναι το πλέον προφανές : η κρίση στο κόμμα της σημερινής Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως δεν είναι τίποτε περισσότερο από την συνέχεια της κρίσης στο, πάλαι ποτέ, γηραιό ΠΑΣΟΚ (που πρώτο εισήλθε, με τον τρόπο που εισήλθε, στη διαδικασία εφαρμογής μνημονίων και, εν τέλει, απομειώθηκε εξαντλητικά), και τίποτε λιγότερο απ’ αυτό – τούτο που θα πάθει και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ άμα τη εφαρμογή της δικής του συμφωνίας και του δικού του προγράμματος. Όπερ σημαίνει, πως, ναι μεν, υπάρχει πρόβλημα ταυτότητας, οργάνωσης και λειτουργίας στους εγχώριους πολιτικούς σχηματισμούς (ειδικά σ’ αυτούς που συντάχθηκαν με τη μεταπολίτευση και διένυσαν ένα διάστημα 40 ετών), αλλά, εκείνο που καθορίζει καταλυτικά τις όποιες πολιτικές εξελίξεις και γεγονότα σ’ αυτή τη συγκυρία, είναι η ταύτιση αυτών των κομμάτων με ακραίες αντιλαϊκές πολιτικές που φτωχοποιούν τον ελληνικό λαό.
Στη Νέα Δημοκρατία, βεβαίως, το πρόβλημα (από πλευράς αντιμετωπίσεως δηλαδή), γίνεται πιο σοβαρό, καθώς, το κόμμα που κατά παράδοση εκφράζει το φιλελεύθερο, αλλά, και συντηρητικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, ποτέ δεν μπήκε στο κόπο να οργανωθεί σε βάθος δημοκρατικά, ώστε, (έστω και μετά από μείζονες παρωδίες σαν και αυτή που βιώνει), να μπορεί να ανασυγκροτηθεί στο ελάχιστο για να σταθεί. Ο φεουδαρχικός τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας, ο προσχηματικός διάλογος και οι αποφάσεις που παίρνονται πίσω από κλειστές κουίντες -πολύ μακριά από το, κυρίως ειπείν, εκλογικό σώμα της-,ουδόλως επιτρέπουν να προταχθούν αντανακλαστικά για την άμεση επιβίωση. Η συλλογική λειτουργία, η συναντίληψη και συναπόφαση μέσα από δημοκρατικές και ανοιχτές διαδικασίες είναι κάτι εντελώς ξένο για τη Νέα Δημοκρατία, όθεν, οι «πατριές», τα «εγώ» και οι «υψιπετείς» φιλοδοξίες στρεβλώνουν και ετεροκαθορίζουν ακόμη περισσότερο τον ισχνό πολιτικό πλαίσιο ή και στόχο που διαχειρίζεται. Επομένως, τα διαλυτικά φαινόμενα, – η αυτοακύρωση, η αυτοκατάργηση και η «Βαβέλ» που ακολουθεί ως συνέπεια, γίνονται αναπόφευκτα πιο διακριτά με αποτέλεσμα τον εκφυλισμό και την χλεύη.
Η παρακμή, η παρωδία και, τελικά, η αυτοεξουδετέρωση ενός ιστορικού κόμματος για την Ελλάδα δεν είναι και ότι καλύτερο θα μπορούσε να συμβεί αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή. Και δεν είναι, βεβαίως, μόνο η ανάγκη για σταθερότητα (ώστε να παίρνονται σωστά οι κρίσιμες αποφάσεις που χρειάζονται), που μας κάνει να το λέμε αυτό, αλλά, και το «πρόβλημα δημοκρατίας» που παρεισδύει τη συγκεκριμένη ώρα, σχεδόν, από το πίσω παράθυρο. Όταν σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα και το λαό η Αξιωματική Αντιπολίτευση παραπαίει, το (όποιο) πολιτικό σύστημα υπάρχει, κλονίζεται και ολισθαίνει περισσότερο. Ο διάλογος παύει να υπάρχει, η λογοδοσία και ο έλεγχος δεν υφίστανται ούτε προσχηματικά και, έτσι, η εκτροπή και η ανωμαλία αναδεικνύονται περισσότερο παρά ποτέ ως επικυρίαρχες παραστάσεις.
Εξάλλου, -κι αυτό δεν είναι αμελητέο-, σε τέτοιες κρίσιμες φάσεις όπου τα πάντα κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, τα διαλυτικά φαινόμενα μπορούν να ενταθούν και να γενικευτούν : να περάσουν, δηλαδή, και σε γειτονικούς χώρους ή και στο σύνολο του πολιτικού γίγνεσθαι με απρόβλεπτες – χαοτικές συνέπειες για τη χώρα. Για τούτο, το κυβερνών κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έπραξε σώφρονα με την επίσημη ανακοίνωση, ήτις, ουσιαστικά γελοιοποιούσε τις εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία. Πέραν του ότι είναι πολύ πρόσφατα τα γεγονότα στο εσωτερικό του (μια διάσπαση ήταν και αυτή που, όμως, εξ αντικειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ κατείχε τα εργαλεία, τους όρους και την εξουσία για να λειάνει), είναι παλιομοδίτικο και ολότελα αντιδεοντολογικό και αντιδημοκρατικό για κόμμα της Αριστεράς που θέλει να κυβερνήσει, τρόπον τινά, με ευπρέπεια και μια άλλη πολιτική ηθική τον τόπο. Εκτός αυτού, όμως, έπρεπε να είναι και στρατηγικά προσεχτικότερο, διότι, αύριο – μεθαύριο (μέσα σ’ αυτές τις καταστάσεις), ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου ξημερώσει…
s.h.tagas@hotmail.gr
