Ο Δημητρογιάννης ζητά την παραίτηση Παΐσιου από Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου

Μια σειρά απο λόγους επικαλείται ο Περιφερειακός Σύμβουλος και πρωην αντιπεριφερειάρχης Λάμπρος Δημητρογιάννης, ζητώντας την παραίτηση του Χρ. Παϊσιου απο τη θέση του προέδρου του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας.

Ο κ. Δημητρογιάννης με αναρτηση του στα μεσα κοινωνικης δικτύωσης, τονίζει πως ο Παϊσιος αποδείχθηκε περίτρανα ότι «προσπάθησε να εργαλειοποιήσει το θεσμικό του ρόλο προκειμένου να ικανοποιήσει συγκεκριμένες σκοπιμότητες-επιδιώξεις, βάσει μιας ατομικής στρατηγικής και όχι ενός συλλογικού αιτήματος που εκφράστηκε από όλους τους φορείς του νομού. Δηλαδή την διατήρηση των δυο πρωτοδικείων.

Μεταξύ άλλων ψέγει τον προεδρο του Περιφερειακου Συμβουλίου και πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Μεσολογγίου – Ναυπακτίας, οτι μεταξύ άλλων «ανοιξε μετωπο» με το Αγρίνιο και απέφυγε τεχνηέντως να αναφερθεί στον περιορισμό της δικαστικής ύλης για το Μεσολόγγι και μεταφοράς της στη Ναύπακτο, με τη δημιουργία περιφερειακού Πρωτοδικείου, για την οποια μάλιστα έχει κατηγορηθεί οτι την επεδίωξε.

Η ανάρτηση: 

«”Λαγός τη φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του”

Οι επικείμενες αλλαγές στο Δικαστικό Χάρτη της περιοχής μας, μέσω της πρόσφατης διαβούλευσης που αναρτήθηκε πριν λίγες ημέρες, είναι αυτονόητο ότι μας βρίσκει αντίθετους, καθώς δεν μπορεί να επιτευχθεί τόσο η επιτάχυνση απονομής της δικαιοσύνης, όσο και ή κάλυψη των ιδιαίτερων ανθρωπογεωγραφικών αναγκών.

Αυτονόητη η ύπαρξη Πρωτοδικείου- Εφετείου στο Αγρίνιο.

Αυτονόητη η ύπαρξη Πρωτοδικείου στο Μεσολόγγι.

Διαπιστώνεται όμως για την Αιτωλοακαρνανία κάτι λυπηρό.

Ότι διακατέχεται από το σύνδρομο της Κερκόπορτας, που ορισμένοι θεσμικοί της εκπρόσωποι, αφελώς ή σκοπίμως, υπηρετούν.

Είναι πασιφανές σε όλους μας, ότι η πολιτική συμπεριφορά που επέδειξε ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας τους τελευταίους μήνες, ύστερα και από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, οδηγεί για τον ίδιο σε μια μόνο επιλογή αξιοπρέπειας:

Την άμεση παραίτησή του από το αξίωμα του Προέδρου του Περιφερειακού Συμβουλίου, καθώς αποδείχθηκε περίτρανα ότι προσπάθησε να εργαλειοποιήσει το θεσμικό του ρόλο προκειμένου να ικανοποιήσει συγκεκριμένες σκοπιμότητες-επιδιώξεις, βάσει μιας ατομικής στρατηγικής και όχι ενός συλλογικού αιτήματος που εκφράστηκε από όλους τους φορείς του νομού.

Πιο συγκεκριμένα:

– Δεν εφάρμοσε θεσμικά και πολιτικά ως όφειλε στο ακέραιο, το ψήφισμα του Περιφερειακού Συμβουλίου στις 22/01/2024 περί μη κατάργησης ή συγχώνευσης κανενός δικαστικού σχηματισμού, ψήφισμα το οποίο προήλθε ύστερα από εισήγηση του Περιφερειάρχη και έτυχε της υποστήριξης της συντριπτικής πλειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου. Αντιθέτως, από την ίδια κιόλας ημέρα προκάλεσε άνευ λόγου και αιτίας μέτωπο με το Δήμαρχο Αγρινίου και την τοπική κοινωνία, που αυτό με τη σειρά του δημιούργησε ρήγμα στην ενιαία διεκδίκηση και επέφερε άλλες αντιδράσεις.

– Δεν ενημέρωσε σφαιρικά και σε βάθος τις προτάσεις του για το Πρωτοδικείο Μεσολογγίου τη Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Συμβούλιο Μεσολογγίου, καθώς απέφυγε τεχνηέντως να αναφερθεί στον περιορισμό της δικαστικής ύλης για το Μεσολόγγι και μεταφοράς της στη Ναύπακτο. Τα συγκεκριμένα επιβεβαίωσαν τόσο ο αξιόλογος Δήμαρχος Μεσολογγίου, όσο και η Πρόεδρος των Δικαστικών Υπαλλήλων.

– Πολιτική του στόχευση του ήταν η διατήρηση του δικαστικού σχηματισμού στη Ναύπακτο εις βάρος του Μεσολογγίου, λόγω της γεωγραφικής του προέλευσης. Που ακόμα και αυτή την αναίρεσε στην πρώτη δυσκολία.

– Διαίρεσε το Νομικό κόσμο της περιοχής μας ,ο οποίος διακρίνεται για τη συναδελφικότητα και αλληλεγγύη των μελών του.

– Οι πολλαπλές δημόσιες εμφανίσεις του με επιχειρήματα ύφους ” αν είναι να μείνει κάτι κάπου εδώ ή πουθενά” εξέπεμψαν αμετροέπεια και αλαζονεία, χωρίς κανένα σεβασμό για τις τοπικές κοινωνίες ή τα μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου, ακόμα και για τα στελέχη της Περιφερειακής Αρχής.

Τα αξιώματα μας τα δίνουν οι συμπολίτες μας όχι για την ατομικής μας προβολή αλλά για το κοινό καλό.

Οι διεκδικήσεις της Αιτωλοακαρνανίας πρέπει να είναι συλλογικές χωρίς όμως αυτούς που δεν τη σέβονται!»