Στα σχολεία της Ναυπάκτου για την νέα σχολική χρονιά ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος

Την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος τέλεσε τον αγιασμό για την έναρξη τής νέας σχολικής χρονιάς στα Γυμνάσια και Λύκεια τής Ναυπάκτου (1ο Γυμνάσιο και 1ο Λύκειο, 2ο Γυμνάσιο καί 2ο Λύκειο, ΕΠΑΛ και 3ο Γυμνάσιο). Μετά τον αγιασμό απηύθυνε στους μαθητές κατάλληλο λόγο και έδωσε τις ευχές του.

Στους αγιασμούς ήταν παρών και ο Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας, ο οποίος απηύθυνε με την σειρά του κατάλληλο λόγο προς τούς μαθητές και τούς εκπαιδευτικούς, ὁ Διοικητής τοῦ Αστυνομικού Τμήματος Ναυπάκτου (στο 1ο Γυμνάσιο-Λύκειο), και άλλοι τοπικοί παράγοντες κατά περίσταση.

Μετά τον αγιασμό οι Διευθυντές και οι εκπαιδευτικοί κάθε Σχολείου υποδέχονταν τον Σεβασμιότατο και τον κ. Δήμαρχο στο Γραφείο τους, όπου και συζητούσαν διάφορα θέματα πού τούς αφορούν.

Φέτος ως θέμα των προσφωνήσεων και των ευχών ο Σεβασμιότατος κ. Ιερόθεος είχε διάφορες αρχαίες ελληνικές παροιμίες, πού έχουν διαχρονική αξία και μεταδίδουν πολλά μηνύματα.

Συγκεκριμένα:

1ο Λύκειο καί 1ο Γυμνάσιο:» Ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέλυσε τήν αρχαία ελληνική παροιμία «ἄπαγέ με εἰς λατομίας». Ἡ ἱστορία λέγει ὅτι ὁ τύραννος τῶν Συρακουσῶν Διονύσιος ὁ Πρεσβύτερος (5ο – 4ο αἰω. π.Χ.) ἐκτός ἀπό τήν ἐξουσία πού εἶχε, ἤθελε νά ἀποκτήση καί τήν δόξα τοῦ ποιητῆ καί γι’ αὐτό συνέγραφε ποιήματα.

Μιά ἡμέρα κάλεσε τόν ποιητή Φιλόξενο, ἀπό τά Κύθηρα, τοῦ διάβασε τά ποιήματά του καί τοῦ ζήτησε τήν γνώμη του. Ὁ Φιλόξενος τοῦ εἶπε ξακάθαρα νά μήν ἀσχολῆται μέ τήν ποίηση καί ὁ τύραννος τόν ἔκλεισε στήν φυλακή, πού ἦταν κοντά στά λατομεῖα, γι’ αὐτό ονομαζόταν «εἰς λατομίας». Μετά ἀπό ἕνα χρονικό διάστημα, ὁ τύραννος κάλεσε πάλι τόν ποιητή γιά νά τοῦ διαβάση νέα ποιήματά του, ἐλπίζοντας ὅτι μετά τήν φυλάκιση θά ἐκφέρη καλύτερη γνώμη. Ὅμως ὁ Φιλόξενος μετά τήν ἀκρόαση τῶν νέων ποιημάτων, χωρίς νά κάνη καμμιά κρίση, ἀπάντησε: «ἄπαγέ με εἰς λατομίας». Αὐτό τό ἀναφέρει ὁ Πλούταρχος.

Ἡ παροιμία δηλώνει ὅτι ὅταν ἔχη κανείς τήν ἐξουσία, δέν σημαίνει ὅτι εἶναι καί ποιητής καί ὅτι τά ξέρει ὅλα, καθώς ἐπίσης καί ὅτι ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης εἶναι μεγάλο προσόν, πού εἶναι ἀντίθετο μέ κάθε ὑποταγή στήν ὁποιανδήποτε ἐξουσία. Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά εἶναι ἐλεύθερος καί νά ζῆ χωρίς ὑποκρισία. Αὐτό κάνει ἡ παιδεία καί ἡ γνώση. Κάνει τόν ἄνθρωπο ἐλεύθερο καί ὥριμο».

2ο Λύκειο καί 2ο Γυμνάσιο:» Ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέλυσε τήν παροιμία «ὑπέρ τά ἐσκαμμένα πηδᾶν». Ἡ παροιμία προῆλθε ἀπό τόν ἀθλητή Φάϋλλο, ὁ ὁποῖος σέ ἀθλητικούς ἀγῶνες ἔκανε ἅλμα ἁπλοῦν 17 μέτρα (!) καί ξεπέρασε «τήν ἐσκαμμένην ζώνην» πού ὑπῆρχε στό στάδιο.

Ἡ παροιμία δηλώνει τόν ἄνθρωπο ἐκεῖνον πού ὑπερβαίνει τά ὅριά του. Ὑπάρχουν ὅρια στίς δυνατότητες κάθε ἀνθρώπου, στίς ἱκανότητές του, καί γενικά στήν ζωή. Πρέπει ὁ καθένας νά κινεῖται στά ὅριά του, ὡς μαθητής, ὡς κοινωνικός παράγοντας. Αὐτό τό διδάσκει ἡ παιδεία καί ἔτσι ὁ ἄνθρωπος δέν ὑποφέρει ἀπό ψυχικά, πνευματικά καί κοινωνικά προβλήματα καί εἶναι ὥριμος».

ΕΠΑΛ: «Ἀνέφερε τήν ἀρχαία παροιμία «ἅμαξα τόν βοῦν» ἕλκει, πού σημαίνει τό παράδοξο γεγονός, ἡ ἅμαξα νά ἕλκη τό βόδι, ἐνῶ θά ἔπρεπε νά γίνεται τό ἀντίθετο, δηλαδή τό βόδι νά ἕλκη τήν ἅμαξα.

Ἀναλύοντας τήν παροιμία εἶπε ὅτι στήν ζωή μας γίνονται πολλές ἀνατροπές, γιά παράδειγμα τό σῶμα ἑλκύει τήν ψυχή, ἐνῶ θά πρέπει νά γίνεται τό ἀντίθετο. Ὅπως ἐπίσης καί ὅτι τά πάθη κυριαρχοῦν πάνω στήν λογική, τόν νοῦ, τό πνεῦμα, ἐνῶ ἡ ψυχή πρέπει νά διευθύνη τά πάθη.

Αὐτήν τήν ἀνατροπή καί τήν ἀλλοίωση τήν διορθώνη ἡ ἀληθινή παιδεία, πού προσφέρεται ἀπό τό Σχολεῖο καί τήν Ἐκκλησία».

3ο Γυμνάσιο:» Ὁ Σεβασμιώτατος σχολίασε τόν λόγο τοῦ Εὐριπίδη πού ἔγινε παροιμία στήν ἀρχαία Ἑλλάδα: «Μή ζώην μετ’ ἀμουσίας», δηλαδή δέν πρέπει κανείς νά ζῆ χωρίς μουσική.

Αὐτό σημαίνει ὅτι ἠ παιδεία δέν ἀποβλέπει στήν φόρτιση τοῦ μυαλοῦ μέ γνώσεις, ἀλλά καί στήν ὅλη καλλιέργεια τοῦ ἀνθρώπου, γι’ αὐτό στήν ἀρχαία Ἑλλάδα ἡ παιδεία συνδεόταν μέ τήν μουσική καί τήν γυμναστική, καθώς ἐπίσης καί μέ τό ἱερό.

Ὁ μαθητής πρέπει νά ἀναπτύσσεται ὁλοκληρωμένα, νά ἀποβλέπη στήν καλλιέργεια τοῦ μυαλοῦ, τοῦ σώματος, τῆς ψυχῆς, δηλαδή ὁλοκλήρου τοῦ ἀνθρώπου, γιά νά εἶναι ὥριμος ὁ ἄνθρωπος»

(dv