Μια σοβαρή και καινοτόμος πρόταση: βαρκαρόλα στο Αγρίνιο
Φίλες και φίλοι, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, πάντα το Αγρίνιο είχε πρόβλημα φαντασίας και διάθεσης ειδικά από την στιγμή που «έπεσαν χρήματα στην αγορά», όλοι πήραν από ένα φουσκωτό και είτε ξεκίνησαν το ψάρεμα είτε ξεκίνησαν το σεξ με δόλωμα το φουσκωτό. Το 95% πάντως ξεκίνησε το ψάρεμα…
Αυτούς τους δύο μαρτυρικούς μήνες λοιπόν που παραδοσιακά αδειάζει η πόλη , ακόμη κι αν χρειαστεί «διακοποδάνειο» (παλιά από τράπεζα, πλέον από φίλο που θα κλαίει τα λεφτά του), χάνεται μια μεγάλη ευκαιρία να αναδειχτεί ο χαρακτήρας του Αγρινίου ως πόλη του νερού.
Παρότι το έχουν υποσχεθεί πολλοί δήμαρχοι η γενικότερη ραστώνη και η χαμάρα που μας δέρνει τέτοια εποχή οδηγούν και τους δημάρχους να την κάνουν καμιά δεκαριά μερούλες και να μένει πάντα στα αζήτητα το μεγαλεπήβολο σχέδιο για ανάδειξη του Αγρινίου ως «νερούπολη»…
Καταθέτουμε λοιπόν μια πρωτοποριακή πρόταση, με κάθε υπευθυνότητα, και εν αναμονή των πρώτων συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου άμα τη αφίξει και των αντιδημάρχων και συμβούλων- και φυσικά αφού μαζευτεί και κανένα σκουπίδι και κατέβει και καμιά αφίσα με κλαρίνα, τώρα που θα γυρίσουν και οι υπάλληλοι από τις άδειές τους.
Όπως φέτος έκανε βαρκαρόλα ο Αστακός, η Βόνιτσα, ο Μύτικας και η Αμφιλοχία να κάμουμε κι εμείς! Γιατί όχι, δεν κατάλαβα, δεν έχουμε εμείς δικαίωμα στη χαρά της ζωής;
Βαρκαρόλες γίνονται μονάχα στις θάλασσες; Εμείς δεν έχουμε τη μόνη Λίμνη με κύμα; Στο φινάλε τι είναι μια βαρκαρόλα ας ‘ούμε; Μια «λεμβωδία» είναι σε ωραία παλαιά ελληνικά, διότι το «βάρκα» είναι ιταλικόν και βγαίνει από το barca, μπάρκα δηλαδή σαν το σύνηθες όνομα. Τραγουδάς με βάρκες δηλαδή και δεν καταλαβαίνω διατί δεν ημπορούμε και ημείς να τραγουδάμε με βάρκες στην Βαρειά, στην Παραβόλα, στα Αμπάρια Παναιτωλίου και σε όλη την ακτή της Μακρυνείας!
Να γίνονται βαρκαρόλες καθ’ εκάστην, ει δυνατόν και με προσφορά αθερίνας όταν επιτρέπεται το ψάρεμα, ειδάλλως με γαρδούμπες και σπληνάντερα. Διατί, δεν θα είναι ρομαντικά θέλετε να πείτε; Και στον αύλακα κάτω από τα Καλύβια προσφέρεται το τοπίο και μέσα στη λίμνη Στράτου που έχει και έτοιμη πίστα για σκι. Εκεί, ένεκα η πίστα, μπορούν οι βαρκαρόλες να μην τραγουδάνε μόνο αλλά να κάνουν και κόντρες ή να καθιερωθούν μικρές ναυμαχίες σαν τα συγκρουόμενα που πηγαίναμε μικροί!
Να μην πούμε τι θα γίνει αν ένας εμπνευσμένος δήμαρχος αποφασίσει να πάει σε σοβαρές γεωτρήσεις(μετά από κατάλληλες μελέτες) και βγει όλο αυτό το νερό που υπάρχει κάτω από την πόλη. Θα γιομίσουμε σιντριβάνια πελώρια και θα ημπορεί να κάμει βαρκαρόλες με ψαλμωδίες η ενορία Αγίου Δημητρίου, όχι μόνο της Παναγίας με πανσέληνο το καλοκαίρι αλλά και το Πάσχα ψέλνοντας τον Ακάθιστο! Θα κατεβαίνει βαρκαρόλα από Κλεπαΐτικα, μετά την αναβάθμιση της περιοχής με την αξιοποίηση του παλαιού νοσοκομείου(αμήν), θα φορτώνει Warriors από τον Παναιτωλικό και θα καταλήγουν όλοι μαζί, μέσω υδατοδιαδρόμων, μέχρι Άγιο Γεώργιο τραγουδώντας «γ…ται ο ΠΑΣ κι ο κάθε παγουράς»!
Ξυπνήστε! Διαδώστε! Το μέλλον είναι εδώ! Κάνει βαρκαρόλες κι ο κάθε πικραμένος κι εμείς τίποτε! Έχουμε κι εμείς ρομαντική ψυχή, λέμε!
Η συντακτική ρομαντική μονάδα
