Μια καθημερινότητα που τρομάζει…

Αγρίνιο… πόλη που δεν πλήττεις με τίποτε. Τέσσερις επιθέσεις σε δυο μέρες, ξυλοδαρμοί, εκρηκτικά, καπνογόνα, σπασίματα, τραυματισμοί, ρόπαλα και κουκούλες, σε ένα ξέσπασμα πολιτικής βίας, με όρους χουλιγκανισμού. Να μην προσθέσουμε βέβαια και όλα όσα έχουν προηγηθεί μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, για να μπορέσει εύκολα να τα συνειδητοποιήσει – επεξεργαστεί η τοπική κοινωνία.

Σε λίγο θα περπατάς στο δρόμο και δεν θα ξέρεις αν θα σου ΄ρθει κατακούτελα καμιά πετριά, ή εάν θα έχεις και χειρότερα και άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είσαι με αυτούς ή με τους άλλους… Μέχρι η πετριά να γίνει σφαίρα.

Και πολλά από αυτά μπροστά στα μάτια πολιτών, ακόμη και μικρών παιδιών που θα πρέπει από νωρίς να συνηθίζουν στην τυφλή βία.
Η τοπική κοινωνία αποσβολωμένη λοιπόν , παρακολουθεί τα πρωτοφανή για περιφερειακή πόλη συμβάντα, και προσπαθεί να αντιληφθεί  τι στο διάολο έχει  πάει τόσο στραβά… Άραγε πως αντιμετωπίζεται ο φασισμός; Ποιοι ψάχνουν για άλλοθι και  ποιοί κάνουν προβοκάτσιες; Ποιοι πασχίζουν με κάθε μέσο να τροφοδοτήσουν μια αντιπαράθεση που μπορεί να ανάψει φωτιά που δεν θα σβήνει μετά με τίποτε; Και τέλος πάντων τι είναι ακριβώς φασιστικό;
Άραγε θα πει κάποιος την αλήθεια, ή όλα θα γίνουν θυσία στο βωμό αποκόμισης πολιτικών οφελών; Γιατί, ας μην κρυβόμαστε, υπάρχει και αυτό… Ποιοι θα είναι περισσότερο αντιφασίστες και ποιοι λιγότερο…

Θα βρεθούν πιο ψύχραιμες φωνές κάποια στιγμή ή μοιραία θα οδεύσουμε στο αναπόφευκτο; Γιατί την ιστορία αυτή, επειδή θα την πληρώσει η τοπική κοινωνία, πρέπει από αυτήν να βγει και η λύση. Γιατί από θεσμικά όργανα μην περιμένετε αγαπητοί… Ήταν είναι και θα είναι θεατές, για να μην πω ότι βολεύονται κιόλας…

Το επόμενο χτύπημα απ’ όποια μεριά κι αν είναι δεν θέλουμε να το προβλέψουμε, θα γίνει έτσι κι αλλιώς, μας τρομάζει όμως η μορφή του και οι συνέπειες του. Είστε έτοιμοι;

Π.Η.Τ.