Μια ακόμη αυτοκτονία από γεροντάκι…
Έχει ξεχαστεί το θέμα, όσο να ΄ναι, διότι το να συζητάς για το κράτος και την εκκλησία ή για προσλήψεις στο δημόσιο είναι απείρως πιο πιασάρικο θέμα από τις αυτοκτονίες.
Διακόπτοντας όμως την νιρβάνα σας η στήλη πρέπει να σας πει ότι εδώ παραδίπλα στην Λευκάδα αυτοκτόνησε ένα γεροντάκι 92 ετών και μας κάνει εντύπωση που δεν σας κάνει εντύπωση.
Το γεροντάκι μπορεί να είχε άλλα προβλήματα, μπορεί να είχε πολλά και διάφορα αλλά όλοι ξέρουμε ότι δύσκολα παίρνεις την καραμπίνα στα 92 σου χρόνια να τινάξεις τα μυαλά σου και να σε βρουν οι κυρίες από το Βοήθεια στο Σπίτι…
Ήταν από μοναξιά; Από την αδιαφορία του κόσμου; Δεν άντεχε άλλο μια ζωή που καμιά φορά αποδεικνύεται ότι κρατά παραπάνω από όσο χρειάζεται; Ποιος ξέρει; Πάντως δεν ταράχτηκε κανείς.
Η κουβέντα και τα σχόλια για μια γυμνή φωτογράφηση εδώ στο Αγρίνιο έχει τρεις χιλιάδες φορές περισσότερα χτυπήματα.
Βέβαια, μπορεί να φταίει και ότι δεν έχουμε 2011 ή 2012. Τότε οι αυτοκτονίες ηλικιωμένων συγκλόνιζαν πολύν κόσμο που, περιέργως, πλέον δεν συγκλονίζεται.
Ίσως φταίει και ότι ο αυτόχειρας στην δική μας περίπτωση έφυγε χωρίς φανφάρες, δεν άφησε σημείωμα που να κατηγορεί τα μνημόνια και το σύστημα, οπότε το όνομά του δεν θα χαραχθεί σε δέντρο και δεν θα τον μνημονεύουν πρώην Πρόεδροι της Βουλής.
Ποιος ξέρει γιατί μέσα σε μερικά χρόνια οι ευαισθησίες και τα μακροσκελή γράμματα φλογισμένων ενεργών πολιτών έχουν εκλείψει…
η συντακτική ενθυμούμενη μονάδα
