“Η κουλτούρα του αργού τουρισμού και το χαμόγελο”

Η κουλτούρα του αργού τουρισμού και το χαμόγελο.

Γράφει ο Ανδρέας Σκαρτσάρης

Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ως βάση του πολιτισμού και της αρετής τον χρόνο αναψυχής.Σε μία εποχή που όλα γίνονται με καταιγιστικούς ρυθμούς, από την πληροφορία ως την διατροφή, δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση τα ταξίδια και οι διακοπές.Προσπαθούμε σε ελάχιστο διάστημα να επισκεφτούμε πολλά αξιοθέατα,να περάσουμε από πολλά μέρη και καταλήγουμε σε μία τυποποιημένη εμπειρία και απρόσωπη γνωριμία με τον τόπο και τους κατοίκους.

Η νέα τάση τουρισμού,ο λεγόμενος “αργός τουρισμός” θέλει ένα ταξίδι χαλάρωσης,χωρίς καθορισμένο και αυστηρό πρόγραμμα,με χρήση εναλλακτικών μέσων μεταφοράς.Ο ταξιδιώτης γίνεται ενεργό μέλος της τοπικής κοινωνίας,έχει ουσιαστική επικοινωνία με τον τόπο και τους κατοίκους και προτιμά να μένει σε μικρές μονάδες φιλοξενίας.Η δοκιμή τοπικών προιόντων,η εξερεύνηση,η συγκίνηση από την ανακάλυψη διαφορετικών μυρωδιών,η ηρεμία του μυαλού συνθέτουν μία μοναδική εμπειρία.
Κάτω από την ομπρέλα του ”αργού τουρισμού” μπορούν να μπουν ο γαστρονομικός τουρισμός,ο οινοτουρισμός,ο θρησκευτικός τουρισμός και οι πολιτιστικές διαδρομές,φεστιβάλ πολιτιστικά ή τοπικών προιόντων και πολλά ακόμη.

Αν σκεφτούμε μια τέτοια επιλογή τουριστικής κατεύθυνσης για την περιοχή μας να βάλουμε και μία άλλη παράμετρο,ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που το έχουμε αναξιοποίητο και μπορεί να γίνει καταλύτης.Ρωτήστε φίλους και γνωστούς από άλλες περιοχές τι τους έκανε εντύπωση κατά την επίσκεψή τους στην πόλη μας και πολύ πιθανό να πάρετε τις εξής απαντήσεις:η φιλοξενία, η καλή διάθεση, το χαμόγελο.

*Φαρμακοποιός, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Αγρινίου