«Κοιμήθηκε το Μεσολόγγι»

Γράφει η Γεωργία Δούνη

Αλάργεψ’ η νύχτα

κι αποκοίμησε με τη σιωπή της

τη θλίψη και την απελπισιά ασάλευτα τα όνειρα, ασάλευτ’ η ελπίδα

ασάλευτες κι οι εικόνες μέσα στα μάτια τα υγρά!

Κοιμήθηκε το Μεσολόγγι

σιωπή παντού και σκοτεινιά μονάχα οι μύγες μεθοκοπούν

πάνω απ’ το αίμα

πάνω απ’ τ’ αχάϊδευτα μωρά!

Η κραυγή του ήλιου

σαν ξημέρωσε αγκάλιασε από τρόμο

τη βραχνή φωνή της θάλασσας σπλάχνα άδειασμένα, κορμιά τεμαχισμένα

συντρίμια και δάκρυα αφαλατωμένα!

Άοπλοι πολιορκημένοι

ρουφάνε ως ελιξίριο μες στα βαθιά τους σπλάχνα

τις σκαλισμένες από λυγμούς κραυγές κοιμήθηκε κι αλάργεψε το Μεσολόγγι

κι η χλομάδα τ’ ουρανού το σκέπασε με το στερνό της σάλι! Τιμή και δόξα στους νεκρούς τιμή και δόξα στους νιούς και δυνατούς τιμή και δόξα στους γέρους και στ’ αμούστακα παιδιά τιμή και δόξα στις μάνες, στα μωρά Τιμή και δόξα στους ε λ ε ύ θ ε ρ ο υ ς π ο λ ι ο ρ κ η μ έ ν ο υ ς.

Χρόνια πολλά στο ένδοξο Μεσολόγγι! Χρόνια πολλά σε όλους τους Έλληνες!

Πηγή: lepantoporto.com