Γράφει ο : Κώστας Θ Τριαντακωνσταντής
Μαθηματικός
Η πατρίδα μας βιώνει τα τελευταία χρόνια μια πρωτοφανή κοινωνική, ηθική, θεσμική, κρίση αξιών, οικονομική κρίση.
Την κοινωνία της αφθονίας, της ευημερίας και της κατανάλωσης αντικατέστησε η κοινωνία της στέρησης, της φτώχιας, της βιοπάλης. Οι πολίτες ζούμε μια καταβαράθρωση του βιοτικού μας επιπέδου. Η κοινωνική συνοχή από τα βαθειά ρήγματα που υπέστη τίθεται σε αμφιβολία. Σείεται το εποικοδόμημα συθέμελα. Οι θεσμοί –όχι τυχαία και άδικα πολλές φορές- αμφισβητούνται στη λειτουργία τους.
Θα μπορούσε να αναφέρει κανείς άπειρα παραδείγματα καταπάτησης αρχών και κανόνων από τη μια πλευρά και εξάντλησης της αυστηρότητας από την άλλη, για να καταδείξει ότι το πολιτικό και οικονομικό μας σύστημα είναι άκρως συντηρητικό, με ολιγαρχική δομή και συγκρότηση, που διευκολύνει τους λίγους και αποκλείει τους πολλούς.
Έτσι όμως οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και της κοινωνίας, οι νέοι επιστήμονες, τα νέα παιδιά με τη φρέσκια γνώση, τα ελπιδοφόρα στοιχεία της περιφέρειας χάνουν ευκαιρίες, εξαντλούν τη δημιουργικότητα τους σε ατέρμονες και προβληματικές διαδικασίες, χάνουν πολύτιμο χρόνο, απογοητεύονται, εγκαταλείπουν την προσπάθεια, απομονώνονται και η χώρα δεν ανανεώνεται, μαραζώνει, παρακμάζει, αυξάνει τις ανισότητες, γεννά βία και επιθετικότητα.
Είναι φανερό ότι οι δυνάμεις που θα συγκρουσθούν, θα πάρουν την απόφαση ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ (μεταφορικά βέβαια), χτίζοντας ταυτόχρονα μια συνεκτική πρόταση, στηριζόμενη σε αρχές και κανόνες που θα κινητοποιούν και δεν θα αποκλείουν, που θα ξεπερνούν τις κατεστημένες δυνάμεις , θα ανοίγουν δρόμους για τους ανθρώπους της δουλειάς, της προσπάθειας, της γνώσης, της καινοτομίας και θα διαμορφώνουν περιβάλλον για ένα σύγχρονο όνειρο, θα είναι αυτές που τελικά θα κερδίσουν.
Το πολύ χθες υποχωρεί με γεωμετρική πρόοδο, ταχύτατα, άτακτα, ανήμπορο να εξηγήσει τι συμβαίνει γύρω του.
ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΕΙ Η ΡΗΣΗ ΟΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ. ΤΟ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΕΙ .
Συμπληρώνεται σε δύο μήνες η μισή θητεία σε χρόνο των αυτοδιοικητικών και περιφερειακών αρχών που προέκυψαν στις εκλογές του Μάη του 2014. Ταυτόχρονα γίνεται ένας διάλογος – διαβούλευση για την αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου στη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Είναι γεγονός χωρίς καμία αμφισβήτηση , ότι το Δημαρχοκεντρικό Σύστημα διοίκησης των ΟΤΑ απέτυχε πλήρως. Συνεπώς ο κατά αρχήν περιορισμός του και η τελική κατάργηση του αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις ανάπτυξης και προόδου.
Τούτη την κρίσιμη ώρα η Αυτοδιοίκηση βρίσκεται ανοχύρωτη, αμήχανη, δίχως στρατηγική, δίχως πρόταση.
Δήμοι βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας, άλλοι είναι χρεοκοπημένοι, ξένοι εντελώς από τις τοπικές κοινωνίες. Δήμοι υπό οικονομική επιτήρηση ή πολλοί περισσότεροι στα πρόθυρα οικονομικής επιτήρησης είναι καταδικασμένοι στον αναπτυξιακό μαρασμό. Πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά εγκαταλειμμένα στη τύχη τους. Η συμμετοχή των πολιτών είναι τις πιο πολλές φορές ανύπαρκτη. Μια Αυτοδιοίκηση φοβική, ξεκομμένη από τους δημότες ένα σύνολο κατοχής, νομής της εξουσίας, με μόνο στόχο την επανεκλογή αντιπροσωπεύει το πολύ χθες.
Από την άλλη βρίσκεται αντιμέτωπη με δικές της αμαρτίες, με την ατολμία της να «κοιταχθεί στο καθρέπτη» χρόνια τώρα. Να κάνει την αυτοκριτική της.
Ας μην κρύψουμε αλήθειες και ας μην συμβιβαστούμε με το περίφημο «ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ» που διατυπώνουν μια σειρά αιρετοί, σπρώχνοντας κάτω από το χαλί τα έντονα φαινόμενα κατασπατάλησης πόρων, πελατειακής λογικής, επιβάρυνσης των οικονομικών των Δήμων με αλόγιστους διορισμούς, τα φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς τα οποία δυστυχώς δεν ήταν και δεν είναι περιορισμένα.
Οι πανάκριβες απευθείας αναθέσεις σε ημετέρους , η μη είσπραξη των οφειλών των δημοτών σε βάθος χρόνου για μικροπολιτικές σκοπιμότητες, ο περιορισμός της χρηματοδότησης από το κράτος είναι οι τρεις κυριότερες αιτίες του οικονομικού ναυαγίου του μεγαλύτερου μέρους των Δήμων.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Η Αυτοδιοίκηση από ελπίδα προόδου μετατράπηκε σε παράρτημα και κακέκτυπο ενός σπάταλου, αναποτελεσματικού και διεφθαρμένου κράτους. Βέβαια υπάρχουν δήμοι νοικοκυρεμένοι, που σέβονται το δημόσιο χρήμα και τους δημότες.
Το μέλλον απαιτεί μια ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ Ανοιχτή, συμμετοχική, ανανεωμένη ριζικά σε ιδέες, πρόσωπα, πρακτικές, αναπτυξιακή, αρωγός των πολιτών.
Μία αυτοδιοίκηση που να διεκδικεί από την κεντρική εξουσία και που να μπορεί να αξιοποιεί και να αναδεικνύει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
Μία Αυτοδιοίκηση κυψέλη δημιουργίας και προοπτικής, πρωταγωνίστρια στην τέχνη, στην κουλτούρα, τον πολιτισμό, στον αθλητισμό. Στήριγμα των γηρατειών και ελπίδα των νέων. Μία Αυτοδιοίκηση προόδου και προοπτικής. Μια Αυτοδιοίκηση πρωταγωνίστρια στην ανάκαμψη και την ανάταση της πατρίδας μας.
Βασικά συστατικά του νέου νομικού πλαισίου της Αυτοδιοίκησης, αλλά και ενός συνολικού πλαισίου δράσης, παρέμβασης και πρωτοβουλιών για την Αυτοδιοίκηση θα πρέπει είναι:
Αγαπητοί Αναγνώστες
Αυτά είναι κατά τη γνώμη μου τα αναγκαία χαρακτηριστικά μιας Αυτοδιοίκησης του μέλλοντος μας.
Απαραίτητη προϋπόθεση επιτυχίας των παραπάνω στόχων είναι όλοι μας να ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ και ΟΧΙ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ ΥΠΗΚΟΟΙ.