Η εκκλησία σε ρόλο κομπάρσου αντί πρωταγωνιστή

Γράφει ο Νίκος Σ. Κωστακόπουλος*

“Εκοιμήθη ο πατήρ Δημήτριος, εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Μετεώρων, που νοσηλευόταν στο ΑΧΕΠΑ – Δεν είχε υποκείμενο νόσημα. Σε ηλικία μόλις 58 χρονών εκοιμήθη σήμερα, Παρασκευή, ιερέας στη Θεσσαλονίκη μετά από πολυήμερη μάχη με τον κορωνοϊό. Ο πατήρ Δημήτριος, κατά κόσμον Δημήτριος Μποτίνης, εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Μετεώρων, νοσηλευόταν στη ΜΕΘ του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ επί δεπαπέντε ημέρες. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ιερέας δεν είχε υποκείμενα νοσήματα. Ο πατήρ Δημήτριος άφησε πίσω του πέντε παιδιά. Η νεκρώσιμος ακολουθία θα τελεστεί αύριο στον Ναό, μετά τη λειτουργία, χωρίς όμως τη σορό, λόγω των περιοριστικών μέτρων.”

Αυτά διαβάζουμε σε άρθρο της ιστοσελίδας “ekklisiaonline” και οι συνειρμοί είναι αναπόφευκτοι.

Κι ενώ οι πιστοί που λαμβάνουν μέρος στις κάθε είδους ιερές τελετές της εκκλησίας, το προσωπικό κάθε είδους που υπηρετεί στους ναούς (ψαλτάδες, νεοκόροι κ.α.) και περισσότερο απ’ όλους οι ιερείς, που πρέπει να καταλύσουν και το ιερό ποτήριο, βρίσκονται οι ίδιοι και οι οικογένειές τους σε άμεσο κίνδυνο λόγω του κορωνοϊού και οι πιθανότητες να γίνουν φορείς του ιού, τόσο λόγω του συνωστισμού στους ναούς όσο και λόγω της θείας κοινωνίας (με τον τρόπο που αυτή τελείται), και να συμβάλουν έτσι τα μέγιστα στον περιορισμό της μετάδοσης της πανδημίας, κάτι που θα έπρεπε να έχει κινητοποιήσει την ίδια την εκκλησία να λάβει αυστηρά μέτρα και να καταστεί η ίδια παράδειγμα στον αγώνα για την τιθάσευση της πανδημίας – στοιχείο που θα επηρέαζε ιδιαίτερα θετικά την προσπάθεια που καταβάλλει η πολιτεία ενάντια στον κορωνοϊό, καθώς η εκκλησία έχει τον τρόπο επηρεασμού πολύ μεγάλου μέρους του πληθυσμού – παρατηρείται δυστυχώς το φαινόμεο να κυριαρχεί στους κόλπους της εκκλησίας η τακτική της υποβάθμισης του θέματος.

Κι έτσι η εκκλησία αντί να έχει τεθεί οικειοθελώς στην πρωτοπορία του αγώνα ενάντια στην πανδημία – ρόλος που συνάδει, εξάλλου, απολύτως με τον φιλανθρωπικό της σκοπό, που αποτελεί το βασικότερο στοιχείο της ύπαρξής της – έχει επιλέξει να βρίσκεται στην οπισθοφυλακή.

Σαν να λέμε αντί για πρωταγωνιστής, κομπάρσος…

Δυστυχώς…

Μία και μόνο επίσκεψη σε κάθε είδους ιερή τελετή στους ναούς είναι ικανή να πείσει γι’ αυτό.

Και δεν αναφερόμαστε στις περιπτώσεις εκείνες – κληρικών και λαϊκών, δήθεν υπερπιστών, μη εξαιρουμένων και αρχιερέων – που παίζοντας, άθελά τους ίσως, τον ρόλο του πεμπτοφαλαγγίτη, εναντιώνονται λόγω και έργω στον τιτάνιο αγώνα που δίνει η πολιτεία για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Είθε ο θάνατος του εν λόγω ιερωμένου – που δεν είναι και ο μοναδικός στις τάξεις των κληρικών τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες που η εκκλησία δεν λαμβάνει τα ενδεικνυόμενα μέτρα – να αποτελέσει το καμπανάκι που θα σημάνει συναγερμό στις κοιμώμενες συνειδήσεις των παραγόντων εκείνων της εκκλησίας που εκ του ρόλου τους μπορούν, και οφείλουν, να διαδραματίσουν θετικό ρόλο στην αντιστροφή της νοοτροπίας που επικρατεί στην εκκλησία αναφορικά με το ζήτημα της αντιμετώπισης της πανδημίας.
Να λάβουν όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό αφήνοντας στην άκρη μεσαιωνικού τύπου αντιλήψεις και νοοτροπίες που αποτελούν εμπόδιο στην κατανόηση της πραγματικότητας γι’ αυτό το ζήτημα. Και να προσπαθήσουν να πείσουν καθέναν που αντιτίθεται σ’ αυτό.

Να δώσουν τον αγώνα, δηλαδή, πλάι πλάι στην πολιτεία και στους επιστήμονες της υγείας, ενάντια στον ύπουλο εχθρό, τον κορωνοϊό, γενόμενοι οι ίδιοι πρωταγωνιστές και απεκδυόμενοι τον ρόλο του κομπάρσου που επέλεξαν για την εκκλησία.

Να δώσουν τον αγώνα υπέρ του ανθρώπου, τον φιλάνθρωπο αγώνα, όπως είναι υποχρεωμένοι από τη φιλοσοφία του δόγματος που υπηρετούν, στην ουσία και όχι στον τύπο. Για τη σωτηρία των ανθρώπων και όχι των τύπων. Όπως σωστά το επισημαίνει αυτό και ο οικουμενικός πατριάρχης και ο αρχιεπίσκοπος, αλλά που δεν το ασπάζονται κύκλοι της εκκλησίας – μέρος των αρχιερέων, ιερωμένοι και μεγάλο μέρος των πιστών – με αποτέλεσμα η εκκλησία να αφίσταται του ρόλου της. Κάτι που την υποβαθμίζει και την αδικεί.
Και να το κάνουν αυτό τώρα. Πριν γιγαντωθεί η μετάδοση του θανατηφόρου ιού στην κοινωνία. Γιατί τότε θα είναι αργά για μετάνοιες και οι ομολογίες ενοχής δεν θα αρκούν για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Η εκκλησία δεν δικαιούται να απέχει από αυτόν τον αγώνα, πόσο μάλλον να τον αντιπαλεύει!
Ο ρόλος του κομπάρσου την αδικεί!!

Οφείλει να επιλέξει τον ρόλο που της πρέπει, αυτόν του πρωταγωνιστή!!!

Παραπομπή στο άρθρο για τον θάνατο του ιερέα: https://www.ekklisiaonline.gr/nea/ektakto-thessaloniki-katelixe-apo-koronoio-58chronos-iereas/?fbclid=IwAR3S2aiGIpV-FFYsdE00N3HO9rULWzpjJW4PYciyELfj0F4JgJESkP2tW8I

*Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Θέρμου