«Η χώρα χρειάζεται ένα οργανωμένο σχέδιο ώστε να γίνει αυτάρκης σε αίμα»

Από το Δ.Σ. του Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών και Δωρητών Οργάνων Σώματος νομού Αιτωλοακαρνανίας

Αποτελεί γεγονός πως συχνά γινόμαστε μάρτυρες δυσάρεστων ανακοινώσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς πολύ συχνά αναρτούνται δημοσιεύσεις που κάνουν εκκλήσεις για επείγουσες ανάγκες τόσο σε αίμα όσο και σε αιμοπετάλια.


Είναι πραγματικότητα πως σε κάθε κακό, ατύχημα, δυστύχημα,  και εθνική  συμφορά, επικρατεί ένα πανδαιμόνιο στην προσφορά αίματος που πολλές φορές η «προσφορά» αυτή να καθίσταται μεγαλύτερη από τη «ζήτηση». Χαρακτηριστικό παράδειγμα  είναι στο χρονικό διάστημα της πυρκαγιάς στο Μάτι, που μέσα σε δυο ημέρες συγκεντρώθηκε η ετήσια εισαγόμενη ποσότητα αίματος της χώρας.

Όλοι  οι σύλλογοι  αιμοδοτών  στην χώρα μας οργάνωσαν έκτακτες αιμοδοσίες και η προσέλευση του κόσμου ήταν πρωτοφανής. Αυτό ανάγκασε το Εθνικό Κέντρο αιμοδοσίας να κάνει εκκλήσεις  να σταματήσουν οι αιμοδοσίες  γιατί προείδε  τον κίνδυνο ελλείψεως  αίματος  σε διάστημα  μόλις  40 ημερών  μετά κάτι το οποίο έγινε.

Στο έγκλημα των Τεμπών το έναυσμα  το έδωσε το τμήμα αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Λάρισας και ακλούθησαν  πάλι ,όχι όλοι  οι σύλλογοι  αιμοδοτών  αρκετοί  όμως  για να αναγκαστεί ξανά  το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας να στείλει επιστολή στα νοσοκομεία  τις χώρας  για να σταματήσουν  τις αιμοδοσίες.

Σε τοπικό επίπεδο, πάλι όταν υπάρχει έκτακτη ανάγκη για προσφορά αίματος ή αιμοπεταλίων η αντίδραση γίνεται άμεσα. Σε αυτό φυσικά συνδράμουν και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέσω της τακτικής αναπαραγωγής. Το αποτέλεσμα λοιπόν, όπως και πιο πάνω είναι το ίδιο, αποδεικνύοντας ότι μια ανάρτηση επείγουσας κατάστασης για αίμα, θα φέρει την αθρόα προσέλευση των αιμοδοτών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα σε πρόσφατο περιστατικό της πόλης μας, μια μόνο ανακοίνωση έφερε αρκετές δεκάδες συνανθρώπων μας να αιμοδοτήσουν, ενώ έλαβαν χώρα και έκτακτες αιμοδοσίες. Μετά από έναν μήνα απεδείχθη πως το περιστατικό αυτό είχε χρειαστεί ελάχιστο  αίμα σε σχέση με τεράστια προσφορά.

Ο  σύλλογος  μας διαφωνεί με αυτές τις αιμοδοσίες  ειδικά όταν οργανώνονται  από έναν σύλλογο για ένα συγκεκριμένο άτομο.

Θα έπρεπε ο σύλλογος  να κατευθύνει αυτούς που θέλουν να δώσουν αίμα στο τμήμα αιμοδοσίας του νοσοκομείου της πόλη μας γιατί η οργάνωση μιας τέτοιας αιμοδοσίας έχει ,για εμάς , και το στοιχειό της εκμετάλλευσης του συναισθηματικού  φορτίου  που υπάρχει  στην κοινωνία  μας.

Θα μας πει κάποιος είναι κακό που τόσοι συνάνθρωποι μας αιμοδότησαν ??  Όχι ασφαλώς  δεν είναι κακό , δεν βοηθούν όμως  με αυτόν τον τρόπο στην αυτάρκεια αίματος  στην χώρα μας.

Σχεδόν  κανένας από αυτούς  τους  ανθρώπους  δεν θα ξανά αιμοδοτήσει . Δυστυχώς  αυτό έχει  αποδειχτεί και στατιστικά.

Από  όλα όμως  αυτά τα γεγονότα  εξάγουμε  ένα συμπέρασμα.

Είμαστε  ευαίσθητοι και  θα τρέξουμε να βοηθήσουμε την δύσκολη στιγμή για κάποιον  συνάνθρωπο μας.  Θα πάμε να δώσουμε  αίμα  αιμοπετάλια και οποία άλλη βοήθεια μπορούμε.

Δεν  είμαστε όμως  συνειδητοποιημένοι . Δεν λύνεται  το πρόβλημα της αυτάρκειας αίματος στην χώρα  μας με αυτά τα ξεσπάσματα  αιμοδοσιών.

Για να λυθεί το πρόβλημα πρέπει να γίνει ένα βήμα παραπέρα από την ευαισθητοποίηση , που έχει αποδεχτεί ότι είμαστε ευαίσθητοι , πρέπει να πάμε στην δημιουργία  συνειδητοποιημένων  εθελοντών αιμοδοτών.

Ο  δρόμος  αυτός περνά μέσα από τα δημοτικά σχολεία .  Νομίζουμε ότι το πρόγραμμα του συλλόγου  μας  «Βιωματική Διδασκαλία» της εθελοντικής αιμοδοσίας  είναι προς την σωστή κατεύθυνση,  γι΄ αυτό άλλωστε  έγινε αποδεκτό και από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας.  Σκεφτείτε την εικόνα, ένας  δάσκαλος να αιμοδοτεί και να εξηγεί την διαδικασία στους μαθητές τους.  Για εμάς εννοώ τον σύλλογο μας δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος βιωματικής διδασκαλίας της αιμοδοσίας και ασφαλέστερος δρόμος για την δημιουργία  συνειδητοποιημένων εθελοντών αιμοδοτών

«Προσωπικά δεν θα ξεχάσω την Χριστίνα , ένα κορίτσι στον  Άγιο Κωνσταντίνο που όταν την ρώτησα εάν αιμοδοτεί για πρώτη φορά και απάντησε ναι και στην συνέχεια τι την έσπρωξε να γίνει εθελόντρια  αιμοδότρια μου απάντησε ότι το αποφάσισε 8 χρόνια πριν που είχαμε μιλήσει για την αιμοδοσία στο 1ο Δημοτικό του Αγίου Κωνσταντίνου», Κ. Μαμασούλας.

Η  χώρα  μας χρειάζεται ένα οργανωμένο σχέδιο για να καταστεί αυτάρκης  σε αίμα την επόμενη δεκαετία

Η βιωματική  διδασκαλία στα δημοτικά σχολεία και το πρόγραμμα από τα 18 θα αιμοδοτώ στα  Λύκεια στην πόλη  μας θα είχαν σίγουρα  ένα θετικό αντίκτυπο στην σχολική κοινότητα ,  πέρα από την δημιουργία εθελοντών αιμοδοτών, σκεφτείτε ένα παιδί μυημένο στην  έννοια του εθελοντισμού ποια θα είναι η συμπεριφορά του αργότερα σαν ενήλικας.    Ο  σύλλογος  μας και φέτος  θα συνεχίσει το πρόγραμμα  της βιωματικής διδασκαλίας στα δημοτικά και το αντίστοιχο πρόγραμμα στα λύκεια του νομού μας  μετά από τις σχετικές  άδειες που έχουμε για την πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια  εκπαίδευση .   Ο  σύλλογος μας είναι ανοιχτός και καλούμε όποιων επιθυμεί να βοηθήσει εθελοντικά ας επικοινωνήσει  μαζί  μας.

Χορηγούμενη
Share
Published by
PressRoom
Tags: αίμα αιμοδοσία αυτάρκεια Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Δωρητών