Για μια στιγμή μάλιστα επικράτησε πανικός, καθώς κανείς δεν ήξερε τι ήταν αυτά τα μιλιούνια των εντόμων που εμφανίστηκαν στον ουρανό και η πλατεία άδειασε σε μηδέν χρόνο.Άλλοι έλεγαν πως ήταν σερσένια ή σερσέλια, άλλοι σφήκες και κάποιοι πως ήταν μέλισσες.
Τελικά ήταν όντως μιλιούνια από μέλισσες που μάλλον είχαν χάσει τον προσανατολισμό τους, και αφού έκαναν την βόλτα τους για αρκετή ώρα πάνω από την πλατεία του χωριού μας, σαν κάποιος ξαφνικά να έδωσε σήμα, όλες μαζί έπεσαν στον πλάτανο που βρίσκεται στο κέντρο της πλατείας μας. Όλες μαζεύτηκαν σε ένα συγκεκριμένο σημείο, ενός κλαδιού του δέντρου κι ο ουρανός καθάρισε. Πλησιάζοντας οι κάτοικοι να τις δουν, σταμάτησαν το βουητό και άρχισαν το ζουζούνισμα, σαν να έλεγαν: ” Ως μέλισσες είμαστε φιλήσυχες , εργατικές και δεν τσιμπάμε”.
Ήταν απορίας άξιο πως προσπαθούσαν να διακρίνουν αν οι συγκεκριμένες μέλισσες ήταν από το δικό τους μελίσσι.
Τελικά εμφανίστηκε ένας συγχωριανός μας ο οποίος είπε ότι του ανήκουν, και φορώντας την κατάλληλη ενδυμασία, μαζί με τον βοηθό του, σε λίγα λεπτά τις μάζεψαν και έφυγαν, πλην ελαχίστων που εκείνη την στιγμή πετούσαν.