Γεφύρια και κοτέτσια με συναισθηματική αξία…

Αυτή η απίθανη ιστορία με τη γέφυρα στο Βαλτσόρεμα επαναφέρει για ακόμη μια φορά τη διαπίστωση που έκανε- δυστυχώς- ο Σημίτης: “αυτή είναι η Ελλάδα” είπε όταν κατάλαβε πως ήταν ένας ακόμα που δεν κατάφερε να αλλάξει τίποτε. Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται για μια γέφυρα ιδιοκτησίας του Στρατού, που έχει μακρά… ιστορία… 53 χρόνων, αλλά πολύ συναίσθημα γιατί από κει πέρναγαν μικροί κάμποσοι σημερινοί διαμαρτυρόμενοι! Μέχρι και νεότερο μνημείο(!) υπάρχει σκέψη να ανακηρυχτεί, παρότι έχει τα χάλια της, αρκεί να κάτσει εκεί που είναι!

Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι παντού κι όσο πιο λίγα πράγματα γίνονται τόσο πιο πολύ κάποιοι κολλάνε στα χρόνια που ήταν μικροί. Προχτές σε ένα χωριό κοντά στη Σταμνά βρέθηκε στο καφενείο η αντιπεριφερειάρχης κ. Σταρακά, αφού λίγο πριν πήγε να δει την ασφαλτόστρωση κοντινού δρόμου. Ένας ηλικιωμένος την πλησίασε και κουνώντας την μαγκούρα του “απειλητικά” άρχισε να την εγκαλεί “γιατί έφτιαξε το δρόμο”! Όλοι απόρησαν με τον παππού και τον ρώτησαν τι τον πειράζει ο δρόμος με την άσφαλτο. Κι εκείνος τους αποκάλυψε ότι, από τη στιγμή που έπεσε η άσφαλτος, ανέβηκε το ύψος του δρόμου κι έχει κλείσει ένα αυλάκι που είχε ο ίδιος για να φεύγουν στο δρόμο τα νερά από το κοτέτσι του(με άγνωστο… προορισμό!)με αποτέλεσμα να πρέπει να κάνει τεράστιες αλλαγές στο εν λόγω κοτέτσι!

Πραγματικά, ότι θυμάται ο καθένας χαίρεται σε τούτη τη χώρα…

η συντακτική μονάδα