Δουλευταράδες και τεμπέληδες

Ποτέ μην πιστεύετε στα συνθήματα που λένε το ένα ή το άλλο. Ποτέ μην έχετε βεβαιότητες και ποτέ μην ακούτε αυτούς που “ξέρουν”. Αν το κάνετε θα ψάχνετε να βρείτε πως η Ραχήλ απειλεί να ανεξαρτητοποιηθεί, πως ο Θάνος όλο πλακώνεται στις καρατιές με τον Βενιζέλο, πως η Αλέκα παίρνει δυο συντάξεις και δεν “βγαίνει” (μήπως είναι του ΟΓΑ;) και πως ο ΣΥΡΙΖΑ χειροκροτά τον Πολύδωρα που πιστεύει ότι όλος ο κόσμος είναι “Ελλάδα, η ψυχή μας”.

Τις μεγαλύτερες αλήθειες τις ακούς στα μπαρ. Να προχτές έτυχα σε μια-αληθινή-κουβέντα σε ένα τέτοιο για το αν είμαστε εργατικοί ή όχι εδώ στην περιοχή μας και ειδικά παραέξω στα χωράφια. Και οι δυο ομιλητές, γνωστοί μου. Λέει ο ένας: “Ρε παιδιά ακούτε να δείτε πόσο απαράδεκτοι είμαστε. Ένας στο χωριό πέρα έχει καμιά 100αριά ελιές και θέλει να τις ξεχώσει, δεν ξέρω τι θέλει να βάλει. Βγήκε στη γύρα και είπε παντού, όποιος έχει μηχάνημα ή χέρια και πάει και τις βγάλει από τι ρίζα τα ξύλα δικά του! Μιλάμε για τόνους ελιά να την εμπορευτείς! Ε, δεν πήγε κανένας ρε παιδιά, από την τεμπελιά, αν έχετε το θεό σας!”

Η απάντηση όμως ήρθε πληρωμένη από τον άλλο φίλο: “Τι λες; Εμένα ήρθε ένας γνωστός μου που δεν πατάει ποτέ στο λιοστάσι του και μου είπε αν ήθελα να τις κόψω ψηλά και να πάρω όλα τα ξύλα. Ε, πήγα κι εγώ, αφού δεν πατάει ποτέ, και τις έκοψα 30 εκατοστά από το έδαφος! Ούτε ξέρω πόσο ξύλο έβγαλα! Μόλις τις δει και τρελαθεί θα του πω αν θέλει να πάρω το σκαπτικό να βγάλω και τις ρίζες να μην τον εμποδίζουν!!”

Δεν ξέρω αν ο δεύτερος θεώρησε ότι προσέφερε υπηρεσία αλλά η παραπάνω ιστορία μας λέει ότι αν υπάρχει εργατικότητα και…καλή θέληση όλα γίνονται!

ο Μαντουμαδόρος