Δεν βγαίνουν πλέον οι αριθμοί των παιδιών στο Αγρίνιο
Για πολλά χρόνια το Αγρίνιο και η Αιτωλοακαρνανία τροφοδοτούσε την Αθήνα (κυρίως) με εργατικό δυναμικό αλλά και με προσωπικό για το Μετρό και τις άλλες βυσματικές θέσεις των διορισμών που έκαναν οι βουλευτές, αδειάζοντας τον τόπο “τους” και γεμίζοντας την Β’ Αθηνών όπου θα πολιτεύονταν αργότερα.
Για πολλά χρόνια τα μαθηματικά έβγαιναν διότι το Αγρίνιο είχε μια ιδιαιτερότητα. Είχε πάρα, μα πάρα, πολλά παιδιά. Πόσα πολλά; Είχε υπολογιστεί πως μέσα στην πόλη πήγαιναν σχολείο όσα παιδιά έκαναν το ίδιο σε ολόκληρη την Ήπειρο! Ναι, τα Γιάννενα των 30 χιλιάδων φοιτητών είχαν περισσότερο πληθυσμό αλλά το Αγρίνιο είχε περισσότερα παιδιά. Μόνο που αυτά έφταναν στα 18 χρόνια και ξεκίναγε το φευγιό…
Ο κοινωνικός αντίκτυπος ήταν μικρός λόγω μεγάλου πληθυσμού νέων ζευγαριών που ξεκινούσαν την ζωή τους στο Αγρίνιο. Με άλλα λόγια η αιμορραγία δεν φαινόταν. Ε, λοιπόν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και οι αριθμοί πλέον δεν βγαίνουν. Τα μικρά παιδιά που γράφονται στην πρώτη δημοτικού είναι λιγότερα από κάθε άλλη φορά με μια αρνητική απόκλιση κάπου στο 20%!
Είναι δύσκολο να πει κάποιος γιατί αυτή η μεταβολή φάνηκε τόσο απότομα φέτος. Ίσως αδειάζει η περιοχή και από μετανάστες δεύτερης γενιάς, ίσως τα νέα ζευγάρια φεύγουν κατευθείαν στο εξωτερικό. Το πιθανότερο όμως είναι ότι απλά ήρθε η ώρα! Κάποια στιγμή θα συνέβαινε, κι αυτά, συχνά, συμβαίνουν με μια απότομη αλλαγή “όχι με κρότο αλλά με έναν λυγμό που λέει κι ο ποιητής”…
Ναι, μοιάζει λίγο με νεκρολογία το σημερινό κείμενο διότι το Αγρίνιο είναι εδώ και πολλά χρόνια μια πόλη με επιδοτούμενη οικονομία, μια μεταπρατική κινούμενη άμμος, ένας τόπος χωρίς δουλειές, ένα μέρος που τα παιδιά απλά φεύγουν. Η εικόνα του όμως δεν ήταν άθλια γιατί είχε νέο κόσμο- απλά όχι μεταξύ των 18 και των 30 ετών.
Agriniowebradio.gr: Ενημέρωση και μουσική όπως θα ήθελες ν΄ακούς
Τώρα η διαφορά θα φανεί κι αν κρίνουμε από αυτά που πιστεύει ο …κοσμάκης, η θεραπεία αυτής της δημογραφικής καταστροφής είναι εξίσου δύσκολη με το να καταλάβει ο μέσος μπετόστοκος ότι είναι αδύνατον να γυρίσουμε στα λεφτά του 2008 και-όχι-δεν φταίει το ευρώ, ο Γεωργίου ή η Ε.Ε. Φταίει ότι το τραίνο έφυγε και εμείς πιστεύουμε ότι μας ψεκάζουν κατά 28% περίπου!
Όπου κι αν την διάβασα την παραπάνω είδηση έλεγαν οι άνθρωποι της εκπαίδευσης πως “η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική κι ελλοχεύει σαφώς κίνδυνος για μείωση της οργανικότητας σχολικών μονάδων και για μελλοντικό κλείσιμο σχολείων”! Σοβαρά; Αυτό είναι το ζήτημα ή η ερήμωση που έρχεται, αν δεν έρθει κάποια “αντικατάσταση πληθυσμού”; Όχι, τα πάντα είναι ιδωμένα μέσα από τα μάτια του συνδικαλιστή του δημοσίου.
Καλώς ή κακώς ένα πρόβλημα δεν το λύνεις αν δεν το διαγνώσεις κι αν δε το θεωρείς σημαντικό να λυθεί. Στην Ελλάδα το δημογραφικό και τα παιδιά δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα διότι “τι παραπάνω έχει ο Έλληνας και πρέπει να διαιωνισθεί;”. Αυτό διδάσκεται σε πολλά ελληνικά Πανεπιστήμια, έτσι δεν είναι;
Υ.Γ. Μέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων αύριο. Εκατομμύρια Έλληνες ΔΕΝ νοιάζονται αν έγινε Γενοκτονία, χιλιάδες λένε “κι εμείς τα ίδια κάναμε”,πάμπολλοι φιλόσοφοι λένε “περσινά, ξινά σταφύλια”. Οι Πόντιοι να συνεχίσουν να αγωνίζονται αλλά να αποφεύγουν του παρείσακτους στις πορείες και τις γιορτές τους. Οι ναζί που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τέτοιες μέρες απωθούν τον υπόλοιπο σοβαρό κόσμο. Μην ξεχνά κανείς τι έγινε πριν λίγα χρόνια στον Αγιο Κωνσταντίνο με μια κατάθεση στεφάνου που έγινε θέαμα σε όλη την Ελλάδα…
η συντακτική δημογραφική μονάδα
