Δ. Μιχάλης: «Κάποιοι μεγαλογιατροί στα γραφεία τους βλέπανε «πελατάκια» και τα έστελναν για εξετάσεις»

Σε ανάρτηση για τις διώξεις που έχουν ασκηθεί σε βάρος δεκάδων γιατρών για ππαράβασή καθήκοντος για την μη ηλεκτρονική συνταγογράφηση των παραπεμπτικών για εξετάσεις των ασθενών που προσέρχονταν στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του Νοσοκομείου Αγρινίου από το 2018 έως το 2021 προέβη ο πρώην διοικητής του νοσοκομείου Αγρινίου Δημήτρης Μιχάλης.

«Το μόνο που προσωπικά κατήγγειλα είναι ότι κάποιοι μεγαλογιατροί στα γραφεία τους βλέπανε «πελατάκια» και τα έστελναν για εξετάσεις, χωρίς να εκδίδουνε παραπεμπτικό, για να μην αφήνουν ίχνη. Αφορά απειροελάχιστους –πού όλοι τους ξέρουν αλλά κανείς δεν τους ¨δίνει¨.
Γι’ αυτό ζήτησα έρευνα, γιατί το θεωρό ασέβεια στον πολίτη και απέναντι στους υπόλοιπους συναδέλφους τους.Από ότι βλέπω όμως, με αυτό, δεν ασχολήθηκε κανείς.Βρήκαν το εύκολο θύμα, την ομογενοποίηση και πολτοποίηση όλων των γιατρών που εργάστηκαν στα ΤΕΠ, αδικώντας ακραία μάλιστα τον διαρκή –και πέραν των αντοχών τους- αγώνα που δίδουν καθημερινά για να κρατιέται ανοιχτό και το ΤΕΠ και το νοσοκομείο», σημειώνει μεταξύ άλλων.

Η ανάρτηση:

«Δίωξη γιατρών Γ.Ν Αγρινίου για τη συνταγογράφηση στα ΤΕΠ

Δίωξη αντί επιβράβευσης !!

Πολλή συζήτηση υπάρχει τις τελευταίες μέρες για τη δίωξη (σχεδόν όλων) των γιατρών του Γ.Ν. Αγρινίου, για μη ηλεκτρονική συνταγογράφηση των παραπεμπτικών εξετάσεων στο ΤΕΠ και μάλιστα, παρά το ότι η κρίση της αντιεισαγγελέα πρωτοδικών ήταν, η υπόθεση να τεθεί στο αρχείο, αφού δεν έβλεπε στοιχεία ενοχής.
Επειδή το θέμα είναι σοβαρό και επειδή σε κάποια δημοσιεύματα αναφέρθηκε το όνομά μου, αισθάνομαι την ανάγκη –και υποχρέωση- να αποτυπώσω τη θέση μου επ’ αυτού και να διευκρινίσω το δικό μου ρόλο σχετικά με αυτό:

Εγώ ποτέ δεν κατήγγειλα τη μη συνταγογράφηση στα ΤΕΠ, ούτε στο ΣΕΥΥΠ, ούτε σε κανέναν (κάποιοι το ανέφεραν και κάποιοι το υπενόησαν, για τους δικούς τους λόγους, όπως ισχυρίστηκαν και το ότι αποπέμφθηκα, γιατί ο “μύθος” τους έτσι τους βολεύει ).
Απεναντίας τόνισα επανειλημμένα στην ΥΠΕ –αλλά και στην ΕΔΕ που διεξήχθη και κλήθηκα- πως αυτό –με τις υφιστάμενες συνθήκες- είναι ανέφικτο, για λόγους που θα αναφέρω στην πορεία.

Το μόνο που προσωπικά κατήγγειλα είναι ότι κάποιοι μεγαλογιατροί στα γραφεία τους βλέπανε «πελατάκια» και τα έστελναν για εξετάσεις, χωρίς να εκδίδουνε παραπεμπτικό, για να μην αφήνουν ίχνη. Αφορά απειροελάχιστους –πού όλοι τους ξέρουν αλλά κανείς δεν τους ¨δίνει¨.

Γι’ αυτό ζήτησα έρευνα, γιατί το θεωρό ασέβεια στον πολίτη και απέναντι στους υπόλοιπους συναδέλφους τους.
Από ότι βλέπω όμως, με αυτό, δεν ασχολήθηκε κανείς.
Βρήκαν το εύκολο θύμα, την ομογενοποίηση και πολτοποίηση όλων των γιατρών που εργάστηκαν στα ΤΕΠ, αδικώντας ακραία μάλιστα τον διαρκή –και πέραν των αντοχών τους- αγώνα που δίδουν καθημερινά για να κρατιέται ανοιχτό και το ΤΕΠ και το νοσοκομείο.

Ειδικότερα:

1. Η μη συνταγογράφηση οδηγεί στην αδυναμία του νοσοκομείου να πληρωθεί από τον ΕΟΠΥΥ (και αυτό είναι το βασικό επιχείρημα της δίωξης -η ζημιά του νοσοκομείου).

Όμως, επί της ουσίας, δεν προκύπτει καμία ζημία –παρά μόνον διαδικαστική ατυπία- αφού, αν πλήρωνε ο ΕΟΠΥΥ, θα τα έπαιρνε αυτά τα λεφτά από τον προϋπολογισμό να τα δώσει στο νοσοκομείο.

Χωρίς παραπεμπτικά, δεν έρχονταν τα χρήματα στο νοσοκομείο από τον ΕΟΠΥΥ, αλλά κατευθείαν από τον προϋπολογισμό.

Το νοσοκομείο έβαζε στο ταμείο του πάντα το ποσόν του προβλεπόμενου προϋπολογισμού, είτε ήταν από τον κρατικό προϋπολογισμό κατευθείαν, είτε από αυτόν και από τον ΕΟΠΥΥ ή από οπουδήποτε αλλού.
ΠΟΤΕ το νοσοκομείο δεν στερήθηκε πόρους, επειδή δεν γράφτηκαν τα παραπεμπτικά. Το ποσόν του προϋπολογισμούα του καλύπτονταν πάντα, είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο.

Ο ισχυρισμός της «ζημιάς» του νοσοκομείου δεν ευσταθεί. Υπήρχε διαδικαστική ατυπία, ναι, ζημιά όμως όχι.
2. Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση είναι έτσι δομημένη που για ένα παραπεμπτικό με 10 εξετάσεις απαιτούνται δεκάδες κλίκ και επιλογές και καταχωρήσεις δεδομένων.

Στην καλύτερη περίπτωση (όταν το σύστημα λειτουργεί άρτια, γιατί σχεδόν πάντα παρουσιάζει δυσλειτουργίες), χρειάζεται τουλάχιστον 7-10 λεπτά για να ολοκληρωθεί ένα παραπεμπτικό.
Αν συνυπολογίσουμε και τις δυσλειτουργίες και της τεχνικές ανεπάρκειες της πληροφορικής στο νοσοκομείο και το ΤΕΠ, ο χρόνος των 15 λεπτών είναι –επιεικώς-ο ελάχιστος που θα χρειάζονταν για ένα παραπεμπτικό.

Και επειδή, όπως είπα, η ηλ. Συνταγογράφηση είναι απαράδεκτη λειτουργικά, θα χρειάζονταν για κάθε ασθενή, 2, 3, ή και 4, 5 παραπεμπτικά.

Μπορείτε να διανοηθείτε για τι χρόνο μιλάμε. Ανέφικτο.

Τέτοιοι χρόνοι όμως σε ένα ΤΕΠ υποστελεχωμένο και χωρίς γραμματειακή υποστήριξη, (αν δαπανιόνταν για την συνταγογράφηση), θα απέβαιναν καταστροφικοί ή και μοιραίοι για τους ασθενείς, που θα καθυστερούσαν απαράδεκτα να εξυπηρετηθούν, με κίνδυνο πλήρους μπλοκαρίσματος του ΤΕΠ.
Επί θητείας μου έγιναν προσπάθειες να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα και ειδικότερα:

Α) Ετοιμάστηκε συστηματικά με εκπαίδευση και χωροταξία η λειτουργία αυτόνομου ΤΕΠ. Κάτι που αναμένονταν να ολοκληρωθεί όταν θα προσλαμβάνονταν γιατροί ειδικά για το ΤΕΠ, κάτι που δεν ολοκληρώθηκε έως την παραίτησή μου.

Β) Ο απαράδεκτος χρόνος που απαιτείται για ένα παραπεμπτικό και η ακραία ανεπάρκεια του τμήματος πληροφορικής με ώθησαν να ζητήσω από την εταιρεία πληροφοριακών συστημάτων που υποστήριζε το νοσοκομείο να φτιάξει πρόγραμμα διασύνδεσης του υφισταμένου στο νοσοκομείο πληροφοριακού συστήματος με την συνταγογράφηση, έτσι ώστε, μέσα από απλές φόρμες παραγγελίας των εξετάσεων -της δικής μας πλατφόρμας, να ολοκληρώνεται με ειδική διασύνδεση στην πλατφόρμα της συνταγογράφησης, η έκδοση παραπεμπτικού.
Ετοιμάστηκαν μάλιστα τέτοιες απλές φόρμες από ομάδα εργασίας που είχε συσταθεί με γιατρούς και λοιπό προσωπικό.
Δυστυχώς όμως η εταιρεία πληροφορικής που υποστήριζε το νοσοκομείο, πατώντας σε ένα πλαίσιο απαράδεκτο και μονοπωλιακό, δεν ενσωμάτωσε αυτές τις φόρμες και δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις απαιτούμενες ενέργειες, τουλάχιστον έως την παραίτησή μου.

Γ) Η λύση της εμπλοκής με την συνταγογράφηση κάποιων γραμματέων (που την ακούω συχνά), θα ήταν μία λύση εφικτή, αλλά η νομοθεσία την απαγορεύει.

Είμαι σίγουρος ότι πολλά νοσοκομεία από αυτά που έχουν συνταγογράφηση την εφαρμόζουν, και επί θητείας μου ήταν στο σχεδιασμό να δοκιμαστεί όταν θα άρχιζε να λειτουργεί το ΤΕΠ ως αυτόνομο, ρισκάροντας γιατί, είπα, δεν είναι νόμιμο.
Είναι ένα καλό εργαλείο, αλλά απαιτείται νομοθετική προσαρμογή γιατί είναι παράνομη και αύριο μπορεί κάποιοι άλλοι πάλι να εγκαλούνται για παράνομες δραστηριότητες.

Κλείνοντας πρέπει να τονίσω πως οι γιατροί –με τις όποιες αναμενόμενες εξαιρέσεις- υπερβαίνουν εαυτόν, λειτουργούν σε συνθήκες γαλέρας και εκτελούν εντέλλεστε και υπερεργασία κακοπληρωμένη και κάποιες φορές απλήρωτη.
Και αντί ευχαριστώ, τους προσάπτουμε κατηγορίες.

Το λιγότερο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να οργανώσουμε το νοσοκομείο και το ΤΕΠ ώστε να λειτουργούν ανθρώπινα και ασφαλώς για τους ίδιους και τους ασθενείς και όχι να τους διαπομπεύουμε και να τους σύρουμε αδίκως στα δικαστήρια, για θέματα τυπολατρικά.

Και άν τελικά κάποιος έπρεπε να εγκαλείται, αυτός δεν είναι οι γιατροί, αλλά ένα ολόκληρο σύστημα υγείας που προσπαθεί με π@@ρ@ες να βάψει αυγά και που θεωρεί είλωτες το υγειονομικό προσωπικό.
Εύχομαι αυτή τους η περιπέτεια να έχει αίσιο τέλος και να μη καμφθούν από αυτή την αχαριστία του συστήματος στο πρόσωπό τους, αλλά να συνεχίσουν να προσφέρουν με το ίδιο πείσμα και υπομονή.