Χειρότερη η Άντζυ Σαμίου ή η Χάρις Αλεξίου;
Την Άντζυ τη Σαμίου την ξέρουμε. Έχει τραγουδήσει το «εκεί που καίγομαι πολύ θέλω να νιώσω το φιλί» και στη συνέχεια έγινε τρολ/αγωνίστρια του facebook με σαφή προοδευτικό και αριστερό προσανατολισμό. Μετά από ένα διάστημα (όταν ψήφισε μνημόνιο ο Αλέξης Τσίπρας) που δοκιμάστηκε η πίστη της και έλεγε ότι την απογοήτευσε ο καλός της, επανήλθε πιο δριμεία και από τον Χάρυ Κλυνν.
Έγραψε λοιπόν μια σχεδόν επαναστατική ειρωνεία χθες για τον ρόλο της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο και για το γεγονός πως δεν σβήνουν οι φωτιές. «Τι να πεις….. άπραγη κι η Παναγία…τόσες λιτανείες τόσες χιλιάδες κεριά θα καούν, τόσα πανηγύρια, τόσες προσευχές, μα δε λέει να βάλει το χεράκι της να σβήσουν οι φωτιές… λες να θέλει να μας πει κάτι;» ήταν η αθεϊστική της προσέγγιση την οποία όμως δεν υποστήριξε μέχρι το τέλος μιας και το γύρισε στα γνωστά και τετριμμένα. «Επί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και φωτιές έμπαιναν και τις αποζημιώσεις έτρωγαν» και κάτι τέτοια. Έφαγε το κράξιμό της η αοιδός, απάντησε με κάτι αστεία όπως «πιο δυνατό είναι το κράτος από την Παναγία» και όλοι περάσαμε μια χαρά. Η Άντζυ η Σαμίου είναι. Τόσο μπόρεσε να υποστηρίξει την εξυπνάδα της, τόσο τα κατάφερε.
Μετά όμως εμφανίστηκε η Χάρις Αλεξίου. Κι εκείνη επίσης αντιμνημονιακή αγωνίστρια στο παρελθόν, με πολλές συναυλίες για τις καθαρίστριες η οποία όμως παραμένει σταθερά απογοητευμένη από όσα ακολούθησαν. Και παρουσίασε ένα βίντεο όπου λέει «Παναγία μου σβήσε τις φωτιές» με έναν τρόπο σχεδόν άρρωστο και με μια εικόνα του αγνώριστου προσώπου της σχεδόν σαν σε ταινία τρόμου! Μοιάζει αληθινά να περιμένει να σβήσει τη φωτιά η Παναγία επειδή είναι Δεκαπενταύγουστος!
Ειλικρινά δεν ξέρω τι με τρόμαξε περισσότερο, ποια από τις δύο καλλιτέχνιδες κατάφερε να είναι πιο b-movie. Ποιος δεν έχει μεγάλο σεβασμό στα τραγούδια που έχει πει η Χάρις Αλεξίου; Ποιος δεν έχει παντελώς γραμμένη την Άντζυ τη Σαμίου καλλιτεχνικώς; Κι όμως, τολμώ να πω πως η Αλεξίου είναι πιο φοβιστική! Περισσότερο σαν ταινία τρόμου!
Σε κάθε περίπτωση πάντως, αν σκεφτείς ότι οι δύο κυρίες της μουσικής και του θεάματος(εντάξει για την Άντζυ το λέμε περιπαικτικά)ήταν εμβληματικές φυσιογνωμίες του αντιμνημονίου καταλαβαίνεις ότι τελικά φτηνά την έχουμε γλιτώσει. Όταν οι καλλιτέχνες μιας χώρας κουβαλάνε αυτά τα μυαλά τι να περιμένεις από τα παιδιά στα καφενεία και τα ουζερί…
η συντακτική κατατρομαγμένη μονάδα
