“Αναγνωρίζει το ΥΠΕΚΑ ασάφειες και ανακρίβειες στο ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού για τις υδατοκαλλιέργειες” λέει η βουλευτής Αιτωλ/νίας της ΔΗΜΑΡ Νίκη Φούντα , ζητώντας την άμεση προώθηση της κατάλληλης χωροθέτησης με διόρθωση «των λαθών του παρελθόντος»
Συγκεκριμένα, μετά από τις κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις της Βουλευτού Αιτωλοακαρνανίας της Δημοκρατικής Αριστεράς Νίκης Φούντα, το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, συμφωνώντας και τονίζοντας θεσμικά την σημασία της ισόρροπης ανάπτυξης, αναγνωρίζει ότι το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις Υδατοκαλλιέργειες (ΚΥΑ της 4.11.2011) είναι κατά σημεία ασαφές και δεσμεύεται πως πρόκειται να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες, ώστε, όπου αναγνωρίζονται προβλήματα, να αποκατασταθούν και να προχωρήσει η νέα, ορθή χωροθέτηση.
Επικρίνοντας το πλαίσιο που αποκαλείται από πολλούς και ως «ΚΥΑ της μιας μέρας», η κ. Φούντα τόνισε από το βήμα της Βουλής κατά τη διάρκεια της συζήτησης της Επίκαιρης Ερώτησης για την αναθεώρηση των ορίων της ΠΑΥ «Δυτ. Ακτές Αιτωλοακαρνανίας – Σύμπλεγμα Εχινάδων», πως οι ιχθυοκαλλιέργειες αποτελούν έναν εξαιρετικά δυναμικό κλάδο για τη χώρα μας, με ιδιαιτέρως σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα και πρωταγωνιστικό ρόλο στις διεθνείς αγορές. Πρόκειται για έναν κλάδο που πρέπει να υποστηριχθεί και να αναπτυχθεί, καθώς συμβάλλει καταλυτικά στην τόνωση της περιφερειακής ανάπτυξης και θετικά στη διατήρηση του εμπορικού ισοζυγίου, συνυπάρχοντας και αναδεικνύοντας, όμως, την «βαριά» βιομηχανία της χώρας μας, τον Τουρισμό. Δυστυχώς, η ιχθυοκαλλιεργητική δραστηριότητα κατά τα προηγούμενα χρόνια αναπτύχθηκε χωρίς στρατηγικές κατευθύνσεις και για μεγάλο διάστημα χωρίς συγκεκριμένο χωροταξικό σχεδιασμό.
Η ομαλή και αναγκαία συνύπαρξη της υδατοκαλλιέργειας με άλλες δραστηριότητες, όμως, δεν φαίνεται να επιτυγχάνεται ούτε με το Ειδικό Χωροταξικό αυτό Πλαίσιο, αφού:
– η εκπόνηση των μελετών των επιμέρους περιοχών έγινε με πρωτοφανή προχειρότητα, με πολλές ασάφειες και με καθορισμό της χωροθέτησης έτσι ώστε να επιτρέπονται ανεπίτρεπτα όρια λάθους
– δεν έγινε ποτέ η προαπαιτούμενη απαραίτητη διαβούλευση με την τοπική κοινωνία για την χωροθέτηση των επιμέρους περιοχών. Έτσι, τα περισσότερα Τοπικά Συμβούλια των παραθαλάσσιων περιοχών της εν λόγω, αλλά και άλλων, ΠΑΥ έχουν προβεί σε ομόφωνες αρνητικές γνωμοδοτήσεις για τον σχεδιασμό, όπως και ήταν φυσικό να συμβεί σε περιοχές με υψηλές δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης.
– στο ΣτΕ εκκρεμεί συζήτηση αίτησης ακύρωσης της ΚΥΑ, (αίτηση που είχαν καταθέσει 111 θιγόμενοι φορείς, ανάμεσα στους οποίους 21 Δήμοι, η ΚΕΔΕ, η Συνομοσπονδία Αλιέων κ.α.) λόγω συνεχών αναβολών – εξαιτίας της μη αποστολής από τη Διοίκηση των απόψεών της επί του θέματος.- Η επόμενη συζήτηση έχει προσδιοριστεί για τις 6.11.2013 και ο Υπουργός κλήθηκε από την κ. Φούντα να δεσμευτεί πως από πλευράς του ΥΠΕΚΑ, θα δοθούν όλα τα απαιτούμενα στοιχεία, ώστε ένα τόσο κομβικό ζήτημα να μην παραμένει εκκρεμές.
Κοινή συνισταμένη για τις δύο πλευρές, αποτέλεσε η παραδοχή πως η χωροθέτηση των απαραίτητων για τον πρωτογενή τομέα ιχθυοκαλλιεργειών, μπορεί και οφείλει να γίνεται ώστε ρητά να εξασφαλίζονται οι αναγκαίοι όροι διαφύλαξης του φυσικού τοπίου και των περιβαλλοντικών ισορροπιών, με κατεύθυνση μια ισόρροπη, βιώσιμη ανάπτυξη που θα σέβεται τους όρους και τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας.
Αναμένουμε τις ενέργειες του αρμόδιου Υπουργείου ΠΕΚΑ για την ορθή επανάληψη της συγκεκριμένης ΠΑΥ, αλλά και κάθε επιμέρους ΠΑΥ στην οποία θα αναγνωρίζονται ασάφειες και προχειρότητα. Θα παρακολουθούμε την εξέλιξη της διαδικασίας και θα παρέμβουμε εκ νέου, αν αυτές οι υποσχέσεις δεν γίνουν πράξη.
Η νέα οριοθέτηση θα πρέπει να γίνει αυτή τη φορά με την δέουσα προσοχή και σοβαρότητα, καθώς θα καθορίζει το αναπτυξιακό μέλλον της κάθε περιοχής. Ζητήσαμε και επιβάλλεται να εξαντληθεί ο δημόσιος διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες στις περιοχές που επηρεάζονται, καθώς και η μεταφορά των διορθώσεων στον σχεδιασμό που θα γίνει από την κάθε Περιφέρεια, καθώς και ο συνεχής έλεγχος της νομιμότητας. Πλέον υπάρχει θεσμικό πλαίσιο, ζητούμενο είναι αυτό να τηρείται και να τροποποιείται, μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες και αδράνειες, όπου απαιτείται.
