Με αφορμή το από 27-6-2018 Δελτίο Τύπου του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου με τίτλο «Δυστυχώς και πάλι τό πρόβλημα τῆς «Ι. Μονής Μεταμορφώσεως» Σκάλας Ναυπάκτου», ο μοναχός Ιγνάτιος Σταυρόπουλος προχώρησε σε δηλώσεις, που από την Μητρόπολη, χαρακτηρίζονται “υβριστικές και χαρακτηριστικές του ήθους και του αλαζονικού ύφους του, τα οποία καλλιέργησε στην Μονή Μεταμορφώσεως.”
Η ανακοίνωση-απάντηση της Μητρόπολης;
“Πρωτίστως ὁ μοναχός αυτός θά πρέπει:
Ὅπως εἶναι γνωστόν, ὁ μοναχός Ἰγνάτιος Σταυρόπουλος ἔχει καθαιρεθῆ ἀπό τήν Ἱερωσύνη μέ ἀπόφαση τοῦ Δευτεροβαθμίου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου καί δέν εἶναι πλέον Ἱερέας τῆς Ἐκκλησίας μας (ἀπό τό 2014). Ὁ λόγος τῆς καθαίρεσης ἦταν ἡ μή ἐφαρμογή ἐκ μέρους του τῆς Συνοδικῆς Ἀπόφασης ἐπιβολῆς τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας.
Ἐναντίον τοῦ καθηρημένου μοναχοῦ Ἰγνάτιου Σταυρόπουλου ἐκκρεμοῦν πολλές ἀκόμη δίκες γιά τά ἴδια ἀδικήματα τῆς ἀντιποίησης τοῦ λειτουργήματος καί τῆς ἀντιποίησης στολῆς τοῦ Ἱερέως τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Εἶναι προφανές ὅτι ἕνας τέτοιος καθηρημένος μοναχός μέ τό συγκεκριμένο ἦθος καί τό ἀλαζονικό ὕφος λόγου καί παρουσίας εἶναι ἐντελῶς ἀναξιόπιστος γιά νά ἐκφέρη ὁποιοδήποτε δημόσιο λόγο.
Εἶναι δέ ἀπαράδεκτο γιά ἕναν μοναχό νά προσφωνῆ τόν Μητροπολίτη του μέ τό βαπτιστικό του ὄνομα. Αὐτό τό κάνει μόνον ἕνας καθηρημένος, ἀποκεκομμένος καί ἀπόβλητος ἀπό τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Ὅσον ἀφορᾶ δέ τά ὑπονοούμενά του περί ἐκποιήσεως περιουσίας τῶν Μονῶν τῆς Ἐπαρχίας μας, θέλουμε νά ἐνημερώσουμε τό Ποίμνιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ὅτι τά τελευταῖα 23 χρόνια, ἐπί τῆς ἀρχιερατείας τοῦ Μητροπολίτου Ἱεροθέου, δέν ἔχει πωληθεῖ ἀπολύτως τίποτε ἀπό τίς Ἱερές Μονές μας, Ἀμπελακιωτίσσης καί Βομβοκοῦς.
Πάντως, προκαλεῖται καί πάλι ὁ μοναχός αὐτός νά φέρη στήν δημοσιότητα τούς ἀπολογισμούς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί τῶν Δορυφορικῶν Σωματείων μέ τά ὁποῖα ἐμπλέκεται ἡ Μονή, ὅπως καί τίς δικές του ἀγοραπωλησίες καί τούς προσωπικούς λογαριασμούς του, ὅπως ἐπίσης νά ἔρθουν στό φῶς τῆς δημοσιότητος τά ταμεῖα καί οἱ διαχειρίσεις καί τῶν ὑπολοίπων μοναχῶν.
Ὅσο συνεχίζεται ἡ ἀνταρσία τῆς Μονῆς, ὅσο μένουν στό σκοτάδι τά διαχειριστικά τῆς Μονῆς, ὅσο συνεχίζονται οἱ παρανομίες της, θά εἶναι πάντα ὑπόλογη στήν Δικαιοσύνη, τήν Ἐκκλησιαστική, τήν Πολιτική, τήν Θεία, καί οἱ μοναχοί δέν πρόκειται ποτέ νά εἰρηνεύσουν.
Οἱ ὅποιες ἀναστολές, ἀναβολές, καθυστερήσεις στήν ἀπόδοση τοῦ Δικαίου, ἤ οἱ «ἀντιμετωπίσημες» (=μέ ἀναστολή ἤ ἐξαγοράσιμες) ποινές τῆς φυλάκισης πού πέφτουν ἡ μία μετά τήν ἄλλη στήν Μονή Μεταμορφώσεως καί στούς μοναχούς της (συνολικά ἔχουν δεχθῆ ποινές φυλάκισης ἑπτά (7) περίπου χρόνων μέχρι τώρα), ἀλλά καί ἡ παταγώδης ἀποτυχία τῶν ἑκατοντάδων μηνύσεων καί ἀγωγῶν τους κατά τοῦ Μητροπολίτη τους, ὅλα αὐτά θά ἔπρεπε νά συντελέσουν στήν διόρθωση καί τήν μετάνοια τῶν μοναχῶν.
Γιά τήν Μονή τῆς Μεταμορφώσεως καί τούς μοναχούς της, ὅλα τά ἀνωτέρω τούς καθιστοῦν θρασύτερους καί σκληρά ἀμετανόητους.
Ὅμως ἡ πείρα μᾶς ἔχει διδάξει ὅτι στίς περιπτώσεις αὐτές λειτουργεῖ ὁ πνευματικός νόμος καί ἡ πτώση εἶναι ἀπότομη, συντριπτική καί παταγώδης.
Δυστυχῶς, ὁ δρόμος τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως, ἡ ὁποία καί ἐπιτρέπει στόν μοναχό Ἰγνάτιο Σταυρόπουλο νά συμπεριφέρεται μέ τόν τρόπο αὐτό, εἶναι ἀδιέξοδος καί αὐτοκαταστροφικός.”