ΑλλάΖουμε και προχωράμε

PressRoom 04/07/2019 , 21:05

Στη ζωή ενός ανθρώπου πολλές είναι εκείνες οι φορές που καλείται να λάβει σημαντικές αποφάσεις. Αποφάσεις για την ίδια τη ζωή του.
Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, όπου τα τελευταία 10 χρόνια είδαμε τη ζωή μας να «χάνεται» πολλές φορές(ευτυχώς κάποιοι «επιβιώσαμε» , δυστυχώς κάποιοι όχι), καθημερινά σχεδόν λαμβάνουμε αποφάσεις «ζωής».
Να μείνουμε Ελλάδα ή να φύγουμε εξωτερικό ; Να κάνουμε οικογένεια ή να μην κάνουμε;Να κάνουμε όνειρα ή να μην κάνουμε…
Να είμαστε τίμιοι και αξιοπρεπείς ή να γίνουμε αυλοκόλακες και οσφυκάμπτες; Να γίνουμε Ελληναράδες ή να παραμείνουμε Έλληνες;
Τα τελευταία δέκα χρόνια, η χώρα έζησε τις επιπτώσεις μιας τραγικής οικονομικής χρεωκοπίας που οδήγησε σε τεράστια ύφεση (26% μειώθηκε το ΑΕΠ στην Ελλάδα τα χρόνια της κρίσης) και σε μια μεγάλη ανθρωπιστική κρίση.
Δουλειές χάθηκαν, ζωές χάθηκαν, οι νέοι (πτυχιούχοι ή μη) φεύγουν στο εξωτερικό. Από τη Γερμανία μέχρι το Κατάρ , από την Αμερική μέχρι την Ιαπωνία, γνωρίζω νέους ανθρώπους (κάποιοι με οικογένειες) που έχουν μεταναστεύσει, όχι για κάτι καλύτερο αλλά γιατί δεν είχαν καμιά προοπτική στην Ελλάδα.
Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που η Ελλάδα χρεωκοπούσε και οι Έλληνες μετανάστευαν. Δυστυχώς αυτό έχει συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν και εάν δεν αλλάξουμε θα συμβεί και στο μέλλον.
Η χώρα τελικά, με τις θυσίες των πολιτών της και κόντρα σε πολιτικές χρεωκοπίας, δεν κατέρρευσε ολοκληρωτικά, παρέμεινε στον πυρήνα της Ευρώπης και τη ζώνη του ευρώ.
Οι περίφημες «αγορές χρήματος» σήμερα μοιάζουν «κατευνασμένες» και μας δανείζουν με σχετικά χαμηλό επιτόκιο.
Μάθαμε όλοι τις «αγορές» και «ελπίζουμε» να είναι ευχαριστημένες με την πολιτική που ασκείται στη χώραγιατί αλλιώς… θα έρθει πάλι το ΔΝΤ, πάλι μνημόνιο, πάλι μείωση εισοδημάτων πάλι θα φταίμε εμείς οι πολλοί ποτέ οι λίγοι και εκλεκτοί…
Οι περίφημες «αγορές χρήματος» ως στόχο έχουν το κέρδος, είναι πάντα ισχυρές και θα είναι πάντα σκληρές με τους λαούς γιατί δεν τους ενδιαφέρουν οι λαοί. Έτσι και το ΔΝΤ ήταν και παραμένει πάντα ο μοχλός επιβολής των πλέον «υφεσιακών» και αντιλαϊκών πολιτικών.
Η παγκοσμιοποιημένη αγορά, είναι πράγματι μια ευκαιρία σε πολλούς τομείς αλλά έδωσε και την δυνατότητα να μαζευτούν πολύ μεγάλα κεφάλαια στα χέρια λίγων και αυτό είναι πλέον πρόβλημα, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και όλων των χωρών του πλανήτη, ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα, συμβαίνει και αλλού στον κόσμο και θα συμβαίνει πάντα όσο το κέρδος υπερισχύει του ανθρώπου.
Ας δούμε όμως το σήμερα στην Ελλάδα.
Σήμερα οι Έλληνες (οι περισσότεροι όχι όλοι) γλύφουν τις πληγές τους και προσπαθούν να σκεφτούν με κάποιο τρόπο το αύριο. Ποιο είναι αυτό το αύριο που θέλουμε για τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας.
Άποψη μου είναι ότι αυτό το αύριο δεν πρέπει σε τίποτα να θυμίζει το χτες.
Ζητούμενο είναι η αλλαγή και η αλλαγή στην κοινωνία και τη χώρα θα έρθει εάν αλλάξει ο καθένας από εμάς και όλοι μαζί διεκδικήσουμε να αλλάξουμε τη χώρα.
Η Ελλάδα στην εποχή μετά τα μνημόνια δεν θα πρέπει να θυμίζει την Ελλάδα της διαφθοράς και της διαπλοκής, που οδήγησαν στην Ελλάδα της φτώχειας και της ανεργίας. Την Ελλάδα των λίγων διαπλεκόμενων και κρατικοδίαιτων .
Ας μην ξεχνάμε τι συνέβη μέχρι το 2009 αλλά και τα πρώτα χρόνια των μνημονίων και ας μη γυρίσουμε πίσω σε αυτά.
Ας μη ξεχνάμε όσους και όσα μας οδήγησαν στη χρεωκοπία.
Ας αλλάξουμε όλα όσα μας πλήγωσαν στο παρελθόν. Αντιλήψεις και νοοτροπίες, κατεστημένες διαδικασίες και τακτικές.
Να σκεφτούμε ανοικτά και δημιουργικά.
Να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι σε ό,τι κάνουμε.
Να αδιαφορήσουμε για το παλιό, να καταδικάσουμε το φασισμό και τον κάθε είδους ρατσισμό.
Να συνδιαμορφώσουμε ένα νέο όραμα για την ερχόμενη δεκαετία και την στρατηγική που θα οδηγήσει τη χώρα σε μια ψηφιακή εποχή με προτεραιότητες τον άνθρωπο και την βιώσιμη ανάπτυξη,με ισχυρή δικαιοσύνη , διαφάνεια, σύγχρονους θεσμούς και ηλεκτρονική διακυβέρνηση.
Μόνο έτσι θα έρθει ανάπτυξη και θα παραχθεί πραγματικός πλούτος στη χώρα. Δεν είναι πανάκεια οι ξένες επενδύσεις, πρέπειεμείς να γίνουμε καλύτεροι σε ό,τι κάνουμε. Και να κάνουμε πράγματα.
Η πρόοδος είναι υπόθεση όλων μας και για την πετύχουμε χρειάζεται να συμμαχήσουμε όλοι μαζί σε αυτό το στόχο.Ναι, χρειάζεται μια νέα μεγάλη κοινωνική και προοδευτική συμφωνία και συμμαχία.
Υπάρχουν πλέον κάποιες (μικρές είναι η αλήθεια)προϋποθέσεις για να πετύχουμε. Το 2019 δεν είναι 2009.Ας αλλάξουμε και ας προχωρήσουμε μπροστά.