Για να σε μαγέψει η Τριχωνίδα πρέπει να έχεις κάπου να σταθείς

Θα έχετε προσέξει ότι όσοι επισκέπτες δηλώνουν μαγεμένοι από την Τριχωνίδα και βγάζουν φωτογραφίες συνήθως στέκονται έξω από κάποια από τις επιχειρήσεις αναψυχής που υπάρχουν στην Τριχωνίδα, στον χώρο που είναι οι εγκαταστάσεις του Ναυτικού Ομίλου ή κάτι σχετικό. Σίγουρα μπορείς-ειδικά το καλοκαίρι- να δεις κόσμο εναλλακτικό και στην Φουτμού.

Συνήθως όμως η μεγάλη διαφήμιση για τη περιοχή γίνεται από κάποια επίσκεψη αντιπροσωπείας για έναν καφέ ή για φαγητό, από μαι συναυλία σαν αυτές που έχουν καθιερωθεί, από μια διοργάνωση wakeboard. Είναι νομοτέλεια, τώρα με τα social media μπορείς μια φωτογραφία από ένα παρθένο τοπίο με έναν ψαρά να γίνεται viral αλλά είναι οι υποδομές που τραβούν κόσμο και ιδέες για την περιοχή.

Έτσι έγινε και σήμερα με τις φωτογραφίες που ανέβασε στον λογαριασμό του ο δήμαρχος Αγρινίου. Ο Γ.Παπαναστασίου είχε μαζί του “σαράντα δημάρχους από Κύπρο και Ελλάδα που δήλωσαν μαγεμένοι με την Τριχωνίδα μας”, όπως έγραψε. Κακά τα ψέματα, όλοι αυτοί οι δήμαρχοι και οι αυτοδιοικητικοί όταν γυρίσουν στις εστίες τους θα πουν ότι έχουμε μια φοβερή λίμνη αλλά κι ότι έχουμε και κανα-δυο μαγαζάρες εκεί πάνω…

Είναι ανθρώπινο, ο επισκέπτης θέλει μαζί με το τοπίο να συνδυάζει και μερικές ανέσεις, να ικανοποιήσει το μάτι και το αίσθημα της περιπέτειας αλλά να έχει και την σιγουριά του “πολιτισμού”

Όλα αυτά τα λέμε γιατί είναι πολύ ηρωικός ο αγώνας διάφορων στα μέρη μας να μην γίνει τίποτε και πουθενά. Άλλοι πολεμούν τα τηγανόλαδα(!)γιατί θα έχουν καμινάδα και γιατί η Λιμνοθάλασσα πρέπει να μείνει όπως είναι σήμερα, να μην πειραχτεί ούτε σπιθαμή από βούρκο. Άλλοι πολεμούν τις ανεμογεννήτριες γιατί τις πολεμούσε κι ο Δον Κιχώτης (όχι, ήταν ανεμόμυλοι εκείνοι…) κι άλλοι δεν θέλουν ΚΑΜΙΑ παρέμβαση ποτέ και πουθενά!

Αλλά δεν γίνεται έτσι, εκτός κι αν θες να μην πηγαίνει κανείς άλλος εκεί που πας εσύ.Να έχεις ένα μέρος μόνο για όσους σου μοιάζουν εμφανισιακά και σε ιδέες. Δεν είναι τυχαίο ότι τελικά στην Τριχωνίδα προστατεύτηκαν καλύτερα περιοχές με κάποια ήπια δραστηριότητα και επισκέπτες(δεν μιλάμε για βαφεία αυτοκινήτων που υπήρχαν εκεί παλιά) παρά οι άλλες, οι “παρθένες”.

Όλα θέλουν μέτρο και μελέτη. Αλλά το να κερδίζει κάποιος από τουρισμό κι επισκεψιμότητα δεν σημαίνει και διάλυση της περιοχής. Όπως και για να δουλεύει ο κόσμος στον τόπο του, χρειάζονται κάποιες επενδύσεις, Οι όροι που θα γίνουν έχουν σημασία αλλά η πλήρης άρνηση δεν οδηγεί πουθενά.

η συντακτική επίσης μαγεμένη μονάδα