Διαβάσαμε και ξαναδιαβάσαμε τις αναφορές στον τοπικό Τύπο και τις αναρτήσεις των υπαλλήλων ΟΤΑ στο Αγρίνιο για τις δεδουλευμένες υπερωρίες που δεν τις έχουν πληρωθεί μέχρι σήμερα, παρά τις διαβεβαιώσεις.
«Ο Σύλλογος των Εργαζομένων από την πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκε το πρόβλημα, έκανε διαδοχικές συναντήσεις με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη (Δημοτική Αρχή, εμπλεκόμενες υπηρεσίες) προκειμένου να βρεθεί μια λύση. Παρά τις υποσχέσεις για οριστική λύση του προβλήματος, καμιά λύση δεν έχει δοθεί. Η τελευταία δέσμευση για αποπληρωμή των οφειλόμενων ποσών παραμονές Χριστουγέννων, δεν υλοποιήθηκε. Καταβλήθηκαν μόνο ελάχιστα ποσά σε ελάχιστους δικαιούχους. Ζητάμε από όλους τους εμπλεκόμενους να αναλάβουν τις ευθύνες τους και από την Διοίκηση του Δήμου να δώσει άμεσα λύση. Είναι καιρός να σταματήσουν οι υποσχέσεις και να γίνουν πράξεις», αναφέρεται σχετικώς.
Ναι, αλλά φταίει η δημοτική αρχή; Φταίει το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας; Φταίει κάποια απόφαση δικαστηρίου; Φταίνε οι υπηρεσιακοί των οικονομικών στον δήμο Αγρινίου; Έχει δοθεί κάποια εντολή που δεν εκτελείται; Από ποιόν; Και πως έφτασαν μέχρι τις γιορτές όλα αυτά; Δεν είναι σαφές..
Να μας συγχωρούν οι εργαζόμενοι στον δήμο Αγρινίου αλλά από τις ανακοινώσεις που έχουμε διαβάσει μέχρι στιγμής βγαίνει το συμπέρασμα ότι «κάποιος» φταίει που δεν πληρώνονται νυχτερινά και αργίες που έχουν δουλέψει. Αλλά δεν ξέρουμε με σιγουριά ποιος είναι αυτός ο «κάποιος»! Μήπως-για να χρησιμοποιήσουμε μια δημοφιλή έκφραση της εποχής- είναι… «ετούτος 1-0»;
Παρεμπιπτόντως, αληθεύει ότι οι διάλογοι μεταξύ υπαλλήλων και δημοτικής αρχής είναι πολύ έντονοι του στυλ «κανονίστε να μην μαζεύονται τα σκουπίδια μέσα στις γιορτές, ξέρετε ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι πλέον»; Βέβαια, δεν κάνουν απεργία οι άνθρωποι, υπερωρίες δεν δουλεύουν. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό.
Άλλοι πολίτες, πάντως, σχολιάζουν στα δίκτυα ότι οι υπάλληλοι δίνουν αγώνα επιβίωσης κι αξιοπρέπειας κι άλλοι ότι πληρώνονται πολύ καλύτερα από ότι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και γι’ αυτό κανείς δεν παραιτείται από την θέση του να αναζητήσει την τύχη του στη ζούγκλα της «αγοράς».
η συντακτική απορημένη μονάδα
*Φωτογραφία αρχείου