Ξηρόμερο: Εκκρεμούν στα Δασαρχεία εκατοντάδες τακτοποιήσεις μαντριών
Δώρο-άδωρο καθίσταται για χιλιάδες κτηνοτρόφους πανελλαδικά η δυνατότητα που έδωσε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για αδειοδότηση σταβλικών εγκαταστάσεων με το νόμο 4056/2012, αφού πολλές φορές προσκρούει στην γραφειοκρατία του Δασαρχείου με αποτέλεσμα η διαδικασία να κωλυσιεργεί και οι κτηνοτρόφοι να μην προλαβαίνουν τις καταληκτικές προθεσμίες.
Αν και επιβάλλεται να έχουν τακτοποιήσει τα μαντριά τους έως το τέλος του 2014, σε περιπτώσεις που αυτά βρίσκονται εντός δασικής έκτασης και χρειάζεται γνωμοδότηση του Δασαρχείου, για την τελική έγκριση μπορεί να απαιτηθούν περισσότερα από δύο, ακόμη και τρία χρόνια.
Σύμφωνα με το νόμο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, παρέχεται η διευκόλυνση σε όσους κτηνοτρόφους δεν διαθέτουν τίτλο ιδιοκτησίας (συμβόλαιο, παραχωρητήριο, ενοικιαστήριο κτλ) να προχωρήσουν σε τακτοποίηση της κτηνοτροφικής του εγκατάστασης με μια αίτηση. Οι διαδικασίες είναι σχετικά συνοπτικές και το κόστος κυμαίνεται σε λογικά επίπεδα. Συγκεκριμένα, το μέσο κόστος ανέρχεται σε 300 ευρώ για το παράβολο και 150-200 ευρώ για το τοπογραφικό σημείωμα. Κάνοντας χρήση αυτής της διάταξης, οι κτηνοτρόφοι μπορούν να τακτοποιήσουν την ιδιοκτησία τους, αρκεί να προλάβουν την καταληκτική ημερομηνία που είναι η 31η Δεκεμβρίου 2014.
Το πρόβλημα όμως δημιουργείται για όσες σταβλικές εγκαταστάσεις βρίσκονται σε δασικές ή κοινοτικές εκτάσεις, καθώς γι’ αυτές προβλέπεται γνωμοδότηση από το αρμόδιο Δασαρχείο. Το Δασαρχείο μπορεί να εγκρίνει την παραχώρηση ή εκμίσθωση της έκτασης, αλλά η σχετική διαδικασία είναι χρονοβόρα. Όπως μας πληροφορεί ο Πάνος Καλογιάννης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Κατούνας, σε πολλές περιπτώσεις η διαδικασία μπορεί να ξεπεράσει τα 2 χρόνια φτάνοντας ακόμη και τα τρία, προκειμένου να βγει η τελική έγκριση.
Όπως είναι αναμενόμενο, σε τέτοιες περιπτώσεις χάνεται η ευκαιρία τακτοποίησης μαντριών και στάβλων, δεσμεύοντας τους κτηνοτρόφους σε μια ατελείωτη γραφειοκρατική διαδικασία. Μάλιστα, το πρόβλημα καθίσταται πιο έντονο αν λάβει κανείς υπόψη του ότι από 1/1/2015, θα πρέπει βάση ευρωπαϊκής νομοθεσίας τα μαντριά να διαθέτουν αρμεκτήρια, για τη λειτουργία των οποίων απαιτείται η ηλεκτροδότηση της εγκατάστασης. Από τη στιγμή όμως που η διαδικασία μένει «στο αέρα», οι κτηνοτρόφοι δεν μπορούν να προχωρήσουν στη σύνδεση ρεύματος με τα μαντριά τους και κινδυνεύουν να τεθούν εκτός αγοράς.
Προκειμένου να καταστεί ουσιαστική η σχετική διάταξη, θα έπρεπε να είχαν προβλεφθεί και αυτές οι περιπτώσεις αλλά και το μεγάλο χρονικό διάστημα που απαιτείται προκειμένου να εκδοθεί μια απόφαση Δασαρχείου. Είναι λογικό και εύλογο ότι πρέπει όλες οι περιπτώσεις να εξετάζονται διεξοδικά ώστε να αποφευχθούν καταπατήσεις δασικών και κοινοτικών εκτάσεων. Το ίδιο αυτονόητο όμως θα έπρεπε να είναι ότι ο χρόνος έκδοσης μια τέτοιας απόφασης δεν μπορεί να ξεπερνά, και μάλιστα κατά τόσο πολύ, την χρονική περίοδο που δίνεται για «τακτοποίηση» ανάλογων υποθέσεων. Ίσως θα βοηθούσε η κατάρτιση ενός κλιμακίου του Δασαρχείου το οποίο θα ασχολούνταν αποκλειστικά με τέτοιου είδους υποθέσεις, ώστε να τις διεκπεραιώνει κατά προτεραιότητα. Ίσως πάλι, να ζητάμε πολλά…
Κώστας Καρακώστας – εφημερίδα Συνείδηση
