Το μικρό χωριό της Δυτικής Ελλάδας με το πιο ιδιαίτερο έθιμο του Πάσχα – Το έθιμο της «λέησης»

Τη Δευτέρα του Πάσχα, στο Άνω Καστρίτσι, αναβιώνει ένα έθιμο που έρχεται από τα βάθη των αιώνων. Σύμφωνα με την παράδοση, οι κάτοικοι του Άνω Καστριτσίου, τελούν θρησκευτική δέηση, στην προσπάθεια τους να προφυλάξουν το χωριό από κάποια καταστροφή. Άλλοι λένε από λοιμό ή διάφορες επιδημίες και άλλοι από κατολισθήσεις.

Ένα έθιμο που, στη μακραίωνη πορεία του, δεν κατάφεραν να το σταματήσουν ούτε η Τουρκοκρατία, ούτε οι πόλεμοι, ούτε η Γερμανική κατοχή, ούτε ο εμφύλιος θα τηρηθεί σήμερα στο Άνω Καστρίτσι.

Θρησκευτική δέηση και πομπή στο Άνω Καστρίτσι

Τη Δευτέρα του Πάσχα, στο Άνω Καστρίτσι Αχαΐας, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του χωριού συγκεντρώνονται στην πλατεία, όπου και πραγματοποιούν θρησκευτικές δεήσεις, με την προτροπή των ιερωμένων.
Σύμφωνα με την παράδοση, αυτός είναι ο τρόπος των κατοίκων για να προφυλάξουν το χωριό από κάποια καταστροφή, με κάποιους να ισχυρίζονται πως πρόκειται για κάποιο λοιμό ή επιδημία και άλλους να μιλούν για φυσικές καταστροφές.

Το πρωί γίνεται η δέηση στην κεντρική εκκλησία του χωριού, η οποία πραγματοποιείται στην τοπική διάλεκτο. Στη συνέχεια, πραγματοποιείται περιφορά των αγίων εικόνων, μαζί με πομπή, σε όλα τα υψώματα, γύρω από το χωριό και σε κάθε ξωκλήσι που βρίσκεται πάνω σε αυτά. Η πομπή διαρκεί περίπου 5 ώρες και σε όλη τη διάρκειά της ηχούν ψαλμωδίες.

Μπροστά από την πομπή υπάρχει η εικόνα της Ανάστασης και ακολουθούν σημαίες, εξαπτέρυγα και εικόνες που κρατούν οι κάτοικοι του χωριού, οι οποίοι ντύνονται με παραδοσιακές στολές.

Η πομπή καταλήγει στην κεντρική πλατεία, όπου και ο παπάς θα σύρει πρώτος το χορό, με όλους τους φουστανελάδες, ενώ ακολουθεί ξέφρενο γλέντι.