Το κασκόλ του Παναιτωλικού, «ανέμισε» στα ερείπια των φονικών σεισμών στην Τουρκία
Μ. Ζαμπάρας: «Όλοι όσοι μας συνάντησαν και μιλήσαμε μαζί τους, όταν μάθαιναν ότι είμαστε Έλληνες ανοίγαν την αγκαλιά τους»
Από το Αγρίνιο στα ερείπια που άφησε πίσω του ο φονικός Εγκέλαδος στην επαρχία του Καχραμάνμαρας ταξίδεψε το κασκόλ του Παναιτωλικού.
Το κίτρινο και το μπλε στα χέρια μικρών παιδιών που είδαν τις ζωές τους να αλλάζουν δραματικά μέσα σε λίγες μόνο ώρες…
Το κασκόλ με τον Τίτορμο ταξίδεψε χιλιόμετρα πολλά. Από την Αιτωλοακαρνανία, ο Μίλτος Ζαμπάρας μαζί με τον Μάκη Μακρή και τον Κώστα Κακκαβά πήραν την απόφαση να σπεύσουν στις σεισμόπληκτες περιοχές. Να συνδράμουν όπως και όσο μπορούν.
Συγκέντρωσαν όσα είδη πρώτης ανάγκης μπορούσαν και ξεκίνησαν. Μαζί όμως ο Μίλτος πήρε και το κασκόλ της ομάδας…
Είναι σαν την ίδια τη ζωή που συνεχίζεται, παρά τον πόνο και την δυστυχία. Το πιο όμορφο άθλημα του κόσμου παίζεται ακόμη και στα ερείπια. Προσφέρει στα μικρά παιδιά μία διέξοδο από το κακό που τα έχει βρει. Παίζεται και στα ερείπια και μπορεί να ενώσει. Έλληνες και Τούρκους.
Προσφορά σε αυτά τα μικρά παιδιά της Τουρκίας το κασκόλ του Παναιτωλικού, λοιπόν. Του Φιλεκπαιδευτικού συλλόγου με το ιδεώδες της προσφοράς εμποτισμένο στο DNA της.
Αναφέρει ο Μίλτος Ζαμπάρας στα κοινωνικά δίκτυα:
«Δυο εβδομάδες πριν, τρεις φίλοι βλέποντας τις εικόνες στην τηλεόραση, σκέφτηκαν ότι κάτι πρέπει να κάνουν. Έμπρακτα. Χωρίς πολλά λόγια και κυρίως να δείξουν την αλληλεγγύη στην πράξη.
Χωρίς κάποια οργάνωση αλλά με ζήλο, σε λιγότερο από μια εβδομάδα, μέσα από τη συγκλονιστική ανταπόκριση του κόσμου, συγκεντρώθηκαν είδη πρώτης ανάγκης (υγειονομικό υλικό, φάρμακα, ρουχισμός, τρόφιμα) σε ποσότητες που ούτε εμείς οι ίδιοι μπορούσαμε να φανταστούμε όταν αυτό ξεκινούσε ως ιδέα.
Βρεθήκαμε λοιπόν εκεί που ο χρόνος σταματάει, η ανθρώπινη λογική κολλάει και η καρδιά παγώνει κοιτάζοντας τα μάτια των παιδιών. Αν καθένας από εμάς κάνει το ελάχιστο που μπορεί, ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος.
Κάτι συγκλονιστικό για το τέλος. Όλοι όσοι μας συνάντησαν και μιλήσαμε μαζί τους, όταν μάθαιναν ότι είμαστε Έλληνες ανοίγαν την αγκαλιά τους. Οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν».
Η εικόνα μιλάει από μόνη της…
