Το εκκλησάκι που είναι χτισμένο μέσα στα βράχια, σε δίδυμη σπηλιά
έος! Αυτή η μία και μόνη λέξη αρκεί για να περιγράψει τα συναισθήματα που νιώθει κανείς όταν αντικρίζει το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου το οποίο είναι –κυριολεκτικά- χτισμένο μέσα στους βράχους και στέκεται στη δίδυμη σπηλιά η οποία αποτελεί πόλο έλξης για τους επισκέπτες της Αργολίδας.
Αυτό το γεωλογικό και αρχιτεκτονικό θαύμα βρίσκεται στο χωριό Δίδυμοι και αποτελεί ακόμη έναν καλό λόγο για να ταξιδέψει κανείς σε αυτόν τον υπέροχο τόπο. Σε αυτό το ήσυχο μέρος, μακριά από τους σύγχρονους ρυθμούς της καθημερινότητας, η ψυχή του ταξιδιώτη ηρεμεί και με αυτόν τον τρόπο προετοιμάζεται για αυτό που ακολουθεί και φυσικά δεν είναι άλλο από την επίσκεψη στην Μικρή και Μεγάλη Σπηλιά.
Τα σπίτια των κατοίκων είναι χτισμένα στο κέντρο μιας πεδιάδας η οποία περικλείεται από ψηλότερους ή χαμηλότερους ορεινούς όγκους και από τις δύο πλευρές. Στο βορειοδυτικό κομμάτι είναι αδύνατο να μην εντυπωσιαστείς από το τεράστιο κοίλωμα που έχει δημιουργηθεί από την μητέρα-φύση στην πλαγιά, το οποίο -καθόλου άδικα- οι ντόπιοι ονομάζουν Μεγάλη Σπηλιά. Με ανάλογο τρόπο «βαφτίστηκε» και η Μικρή Σπηλιά, ενώ και οι δύο οφείλουν την ύπαρξή τους σε μια καθίζηση του εδάφους που συνέβη πριν πάρα πολλά χρόνια.
Το πόσα ακριβώς είναι άγνωστο, αλλά αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι είχε ήδη δημιουργηθεί κατά τους ιστορικούς χρόνους αφού συναντάμε αναφορές για αυτό το γεωλογικό «καπρίτσιο» από τον Παυσανία. Ο αρχαίος περιηγητής και γεωγράφος γράφει κατά τον 2ο π.Χ αιώνα για τους Δίδυμους, που αναφέρονται με το ίδιο όνομα και τότε, ενώ τονίζει ότι όπως και σήμερα με το εκκλησάκι του Άη Γιώργη, έτσι και τότε υπήρχαν κτίσματα με θρησκευτικό-λατρευτικό χαρακτήρα, αφού εκεί υπήρχε ιερό του θεού Απόλλωνα, του θεού Ποσειδώνα και της θεάς Δήμητρας.
Ωστόσο η ιστορία του εκτείνεται πολύ πιο πίσω στον χρόνο αφού έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί στην περιοχή μαρτυρούν ίχνη ανθρώπινης δραστηριότητα τα οποία χρονολογούνται από την Ύστερη Νεολιθική Εποχή, δηλαδή για μια περίοδο μεταξύ του 4.000 και του 2.800 π.Χ!
Στους Βυζαντινούς χρόνους ο χώρος μετατράπηκε σε χριστιανικό τόπο λατρείας γι’ αυτό και μέσα στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου συναντάμε επιγραφές γραμμένες στα λατινικά αλλά και ακόμη μία η οποία φανερώνει το πέρασμα από εκεί του Θωμά Παλαιολόγου, γιου του αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄, που διετέλεσε Δεσπότης του Μυστρά και εγκατέλειψε την Πελοπόννησο το 1460 μετά την επίθεση των Τούρκων.
Μάλιστα βρέθηκε στη Ρώμη, όπου και ασπάσθηκε τον Καθολικισμό, ενώ ο πάπας Πίος Β΄ του όρισε ετήσια χορηγία 300 σκούδων, οι καρδινάλιοι 200 και η Βενετία άλλα 500.
