Ταλαιπωρία εξεταζόμενης: Γλυκόζη ούτε για δείγμα στο νοσοκομείο Αγρινίου
Το πρωί της Παρασκευής (17.1.2014) μια κυρία προσήλθε σε κλινική του Νοσοκομείου για, προγραμματισμένη από την Πέμπτη, εξέταση «καμπύλης σακχάρου».
Στα πλαίσια ελέγχου που αφορά την υγεία της και σε συνεννόηση με τον Διευθυντή της Κλινικής που την παρακολουθεί, της ζητήθηκε να πραγματοποιήσει σήμερα την παραπάνω εξέταση.
Τι είναι η «καμπύλη σακχάρου»;
Η δοκιμασία ανοχής της γλυκόζης ή πιο ανεπίσημα «καμπύλη σακχάρου», χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν αμφιβολίες για τη διάγνωση του διαβήτη και γίνεται ως εξής:
Το άτομο πάει στο μικροβιολογικό εργαστήριο το πρωί, νηστικό (μπορεί να έχει πιει μόνο νερό). Τις προηγούμενες 3 μέρες έχει φάει ελεύθερα (έτσι ώστε να έχει πάρει αρκετούς υδατάνθρακες και το πάγκρεάς του να μπορέσει να ανταποκριθεί όσο γίνεται καλύτερα στη δοκιμασία).
Στο εργαστήριο παίρνουν μια μικρή ποσότητα αίματος για έλεγχο του σακχάρου (αιμοληψία πάντα από φλέβα και όχι από το δάκτυλο). Ο εξεταζόμενος πίνει ένα ποτήρι νερό, μέσα στο οποίο έχουν διαλυθεί 75g άνυδρης γλυκόζης. Στη συνέχεια θα γίνουν ακόμα 2 μετρήσεις, μια ώρα μετά τη λήψη της γλυκόζης και 2 ώρες μετά. Στο διάστημα μεταξύ των αιμοληψιών, ο εξεταζόμενος πρέπει να μην καπνίσει και να μην φάει τίποτε.
Φυσιολογικά, το σάκχαρο στις 2 ώρες πρέπει να είναι κάτω από 140 mg/dl. Η διάγνωση του διαβήτη γίνεται αν το σάκχαρο έχει φτάσει ή ξεπεράσει τα 200 mg/dl. Οι ενδιάμεσες τιμές χαρακτηρίζονται ως «διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη».
Η σκόνη γλυκόζης ή δεξτρόζης, όπως είναι η επιστημονική ονομασία της, πωλείται στα φαρμακεία έναντι 4,5€/κιλό. Το κόστος δηλαδή για την αγορά των 75mg που απαιτούνται για την εξέταση είναι αμελητέο.
Στο χέρι της εξεταζόμενης του ρεπορτάζ, τοποθετήθηκε «πεταλούδα» για την αποφυγή των πολλαπλών τρυπημάτων και έγινε κανονικά η πρώτη αιμοληψία. Όταν όμως η νοσηλεύτρια της κλινικής προσκόμισε το δείγμα στο Βιοχημικό Εργαστήριο και ζήτησε να της δώσουν την γλυκόζη, έλαβε αρνητική απάντηση. Της είπαν ότι έχει σταματήσει εδώ και καιρό, πριν ακόμη την μετακόμιση του Νοσοκομείου, η προμήθεια γλυκόζης σε εξεταζόμενους, οι οποίοι πρέπει να την αγοράζουν από φαρμακείο και να την φέρουν μαζί τους!
Η νοσηλεύτρια είχε επικοινωνήσει τηλεφωνικά την προηγούμενη μέρα με το Βιοχημικό εργαστήριο, αλλά δεν της είπαν να ζητήσει από την εξεταζόμενη να φέρει μαζί της την γλυκόζη. Επιπλέον, ούτε ο Διευθυντής της κλινικής, αλλά ούτε και οι νοσηλεύτριες γνώριζαν οτιδήποτε για το θέμα, καθώς ουδέποτε ενημερώθηκαν σχετικά, σύμφωνα με την καταγγελία της γυναίκας.
Δυστυχώς, σε ολόκληρο Νοσοκομείο δεν υπήρχε γλυκόζη, ούτε για δείγμα. Ούτε στο φαρμακείο του Νοσοκομείου, ούτε στην Παθολογική κλινική. Η εξεταζόμενη για να πραγματοποιήσει την «καμπύλη σακχάρου» έπρεπε, είτε να πάει με την «πεταλούδα» στο χέρι σε κάποιο φαρμακείο, πράγμα που απαγορεύεται ρητά, είτε να πάει κάποιος συνοδός της σε φαρμακείο και να φέρει την γλυκόζη. Συνοδός όμως δεν υπήρχε, οπότε η εξέταση ακυρώθηκε.
Το κόστος της εξέτασης σε μικροβιολογικό εργαστήριο, εκτός του Νοσοκομείου, ανέρχεται περίπου σε 70€.
Η προσπάθεια της παρ’ ολίγον εξεταζόμενης να εκφράσει τα παράπονά της στο αρμόδιο εργαστήριο και τη Διοίκηση , έπεσε στο κενό, αφού μέχρι τις 9 το πρωί δεν βρέθηκε κανείς για να δώσει επαρκείς απαντήσεις.
Τα στοιχεία των εμπλεκομένων είναι στη διάθεση του agriniopress.gr
