Τα λιγούστρια και τα (δεκαέξι) μάτια τους!

Μέσα στην πρωινή σιγαλιά του μαρτυρικού Πάρκου Αγρινίου ο διαβάτης κυκλοφορεί και ακούει τα πουλάκια να έχουν ήδη σκάσει καθώς έχει 35 βαθμούς από τις 10 η ώρα. Ξάφνου στρίβει σε μια γωνία και βλέπει τέσσερις δημόσιους λειτουργούς με ένα τζιπ να κάνουν το καθήκον τους.

Ο διαβάτης, περίεργος καθώς είναι, πλησιάζει και ρωτά: “τι κάνετε, ορέ παλικάρια, εδώ στο αδικημένο μα πάντα δημοκρατικό Πάρκο Αγρινίου;”

Η απάντηση είναι καταπέλτης: “είμαστε από το Δασαρχείο Αγρινίου, ορέ διαβάτη, βαράμε βάρδια για να φυλάξουμε τα ένδοξα λιγούστρια του ηρωικού Πάρκου, μην τα χαλαλίσει κανένας οδηγός Jcb και πάμε χαμένοι μετά”!

 Η εικόνα που βλέπουμε είναι αψευδής μάρτυρας ότι το ελληνικό κράτος μπορεί να θριαμβεύσει -αν το θέλει-,να μην περνάει κουνούπι, να δουλεύουν όλα ρολόι!

Γιατί ο διαβάτης διαπιστώνει ότι, την ώρα που η Ελλάδα καίγεται και τα βουνά θέλουν φροντίδα, τέσσερις υπάλληλοι του Δασαρχείου και ένα τζιπ έχουν εντολή να φυλάνε στο Πάρκο μην τυχόν και πειραχτεί καμιά φυλλωσιά (ωιμέ!) από τις εργασίες που κάνει ο δήμος!

Υπάρχουν, βλέπετε, αποφάσεις δικαστικές και σε θέματα νομιμότητας τούτη η χώρα δεν σηκώνει δεύτερη κουβέντα. Ειδικά αν έχει μέσα ΣτΕ και έχει βγάλει απόφαση…

Για όποιον έχει αμφιβολία πως το δίκιο κερδάει διαχρονικά σε τούτη τη χώρα, ορίστε:το Πάρκο φυλάσσεται τέλεια από το Δασαρχείο και τέσσερα άτομα κάνουν περιπολία με τζιπ εντός του, μήνα Αύγουστο!

Αμ, πως! Όχι παίζουμε!