Στην άμμο δεν επιβιώνει ο κορωνοϊός. Σοβαρές προτάσεις για το Αγρίνιο
Σε αρκετές ευρωπαϊκές πόλεις τους καλοκαιρινούς μήνες μετατρέπεται το κέντρο τους σε παραθεριστικά θέρετρα. Στο Παρίσι φτιάχνουν τεχνητές παραλίες και στα μισητά Τρίκαλα πάνε και βάζουν ξαπλώστρες πάνω στο δικό τους ποτάμι και κάνουν ηλιοθεραπεία.
Εμείς εδώ στο Αγρίνιο, που, όσο να ‘ναι, είμαστε ευρωπαϊκή πόλη τι κάνουμε για όλα αυτά; Θα μου πεις γιατί να βάλουμε άμμο και να κάνουμε εδώ ηλιοθεραπεία όταν υπάρχει το τροχόσπιτο στην Παλιόβαρκα ή το εξοχικό στη Μαμάκω;
Να εξηγήσουμε. Το θέμα μας είναι ο άτιμος ο κορωνοϊός. Όπως κυκλοφόρησε σήμερα «φέτος θα είναι τόσο ασφαλές να ξαπλώσει κανείς στην άμμο όσο ήταν και πέρυσι, πρόπερσι αλλά και πριν από δέκα χρόνια και στην άμμο μπορεί να “έρθει” ο κορωνοϊός, αν κάποιος άρρωστος βήξει και κάποια σταγονίδια καθίσουν πάνω στη σύστασή της… αλλά:
Οι συνθήκες στις ελληνικές παραλίες το καλοκαίρι με την ηλιοφάνεια και τις υψηλές θερμοκρασίες είναι τέτοιες, που αυτός δεν μπορεί να επιβιώσει πάνω στα μικρά σωματίδια της άμμου. Η επιβίωση ενός ιού που μάλιστα έχει επάνω του και λιπίδια -είναι δηλαδή ακόμη πιο εύκολο να καταστραφεί- πάνω σε ένα καυτό σωματίδιο άμμου δεν είναι εφικτή»!
Τι κάνουμε λοιπόν; Πως μπορούμε να φτιάξουμε κι εμείς εδώ στο Αγρίνιο ένα ιδανικό περιβάλλον για να ψοφάει ο ιός. Το προφανές είναι ότι παίρνουμε και γεμίζουμε όλους τους τόπους συνάθροισης με άμμο. Πετάμε τόνους άμμο στο Πάρκο και φτιάχνουμε τις κατάλληλες συνθήκες για ηλιοθεραπεία, δεν νομίζουμε να διαμαρτυρηθεί και κανείς, ε; Γεμίζουμε και την πλατεία Δημοκρατίας, τον Άγιο Κωνσταντίνο, τα Τρία Φανάρια, την πλατεία στον Αη –Γιάννη και τα Αη-Βασιλιώτικα, επίσης με άμμο. Στην συνέχεια μοιράζουμε ξαπλώστρες, πετσέτες και γυαλιά ηλίου… Ακολουθούν σκηνές ροκ, ασφαλώς, αλλά ο κορωνοϊός ψοφάει!
Τέλος; Νικήσαμε; Όχι βέβαια, γιατί μαζί θα ψοφήσουμε κι εμείς! Άρα; Τι κάνουμε; Πρέπει να βρούμε τρόπο να βάλουμε και λίγο νεράκι σε όλα αυτά τα μέρη. Ξεκινάμε …μελέτες, λοιπόν, για τα πάμπολλα υπόγεια ύδατα ώστε να κάνουμε γεώτρηση και να γεμίσει ο τόπος αναβλύζοντα νερά και φυσικά σιντριβάνια; Δεν είναι κακή ιδέα… Φέρνουμε νερό από τον Αχελώο και την Τριχωνίδα;
Αναβιώνουμε την λιμνούλα με τις δύσμοιρες πάπιες στο Πάρκο και το σιντριβάνι με το «ελαφάκι» στην κεντρική πλατεία; Γιατί όχι;
Δεν θα τα λύσουμε όλα εμείς. Ας σκεφτεί και κανένας άλλος, το μόνο που είναι σίγουρο είναι πως ο ρημάδης ο ιός δεν επιβιώνει στη ζέστα και στην άμμο. Να κάτσουν κάτω και να βρουν άμμο και νερό για να κάθεται ο κόσμος χωρίς να γκαργκανιάζει!
Τι, δηλαδή, όλα τα άλλα που ακούγονται τριγύρω είναι σοβαρότερα από αυτή την σπουδαία πρόταση της στήλης; Όλα εμείς πια;
η συντακτική πρωτοπόρος μονάδα
