Στ. Μερμίγκης: “Τι περιμένουν οι ιθύνοντες να συμβεί για την προμήθεια μοριακού αναλυτή”

Τις τελευταίες εξελίξεις στο νοσοκομείο Αγρινίου, αναφορικά με την κατάσταση στα χειρουργεία αλλά και την απουσία μοριακού αναλυτή, θίγει μεταξύ άλλων ο εργαζόμενος στο νοσοκομείο Αγρινίου με ανάρτηση του, ο Στέλιος Μερμίγκης.

Συγκεκριμένα αναφέρει:

“Όταν κάποιος θέλει να κάνει μια επέμβαση χειρουργική ή ακόμη και κάποια διαγνωστική μέθοδο πχ κολονοσκόπηση ή γαστροσκόπηση χρειάζεται να προηγηθεί test 48 ωρών που να πιστοποιεί ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι αρνητικός στον SARS – COV 2.

Στο Αγρίνιο αν δεν έχει κάποιος να ακουμπήσει 150 ευρώ σε κάποιο ιδιωτικό εργαστήριο μιας και οι «άριστοι» εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα συνταγογράφησης των test αυτών και την αποζημίωση τους από τον ΕΟΠΥ, αναγκαστικά θα προσέλθει στο νοσοκομείο της πόλης για να του πάρουν δείγμα και να το αποστείλουν σε κάποιο δημόσιο εργαστήριο της Πάτρας ή της Αθήνας. Ο όγκος δουλειάς στα εργαστήρια της γειτονικής μας Πάτρας την έχουν γονατίσει.

Έτσι φθάσαμε εν μέσω του δεύτερου κύματος της πανδημίας οι γιατροί και οι ασθενείς να περιμένουν με πόσο στωικότητα ακόμη πια, έως και 8 μέρες να πάρουν μια απάντηση με ότι συνεπάγεται αυτό.

Οι εργαζόμενοι όμως του νοσοκομείου που έκαναν το εν λόγω test και είναι ασυμπτωματικοί δουλεύουν κανονικά μέχρι που τους έρχεται η απάντηση ότι είναι θετικοί, ενώ οι πολίτες που περιμένουν με αγωνία την απάντηση προκειμένου να υποβληθούν στην όποια επέμβαση, δυστυχώς δεν μπορούν να την κάνουν μιας και έχει παρέλθει το χρονικό διάστημα που προβλέπεται.

Από τον Μάρτιο που η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος «τόλμησε» να προβεί σε μια δωρεά μοριακού αναλυτή PCR με ένα μεγάλο αριθμό τεστ στο νοσοκομείο μας αλλά αυτό δεν ευοδώθηκε ποτέ, έχουν περάσει κοντά στους 8 μήνες.

Άραγε τι ακόμη περιμένουν οι ιθύνοντες να συμβεί επιπλέον, προκειμένου να ληφθούν οι αναγκαίες αποφάσεις για την προμήθεια ενός τέτοιου αναλυτή με το συνοδό φυσικά εξοπλισμό του που θα μπορεί άμεσα να δίνει απαντήσεις και να διευθετούνται τα περιστατικά; Ο χρόνος πιέζει αμείλικτα και κάθε καθυστέρηση στο θέμα αυτό ίσως αποβεί μοιραία.

Υ.Γ. η σιωπή, η αφωνία, η απουσία όλων εκείνων που εκ της θέσεως τους έπρεπε από την πρώτη στιγμή να σηκώσουνε το θέμα και να απαιτήσουν τα δέοντα θα αποτελεί ένα θλιβερό παράσημο για το υπόλοιπο του βίου τους”