Τα σχολεία της δεκαετίας του 1960 στην Ορεινή Ναυπακτία

PressRoom 14/09/2019 , 8:13

Η καμπάνα που χτυπούσε κάθε πρωί κατά τις 8 από Δευτέρα έως Σάββατο , λίγο πριν αρχίσει το μάθημα, και κάποιες φορές ήταν το ξυπνητήρι μας … τρέχαμε το χειμώνα κρατώντας πάντα κι ένα ξύλο στο χέρι για τη σόμπα του σχολείου.

Οι επιμελητές πήγαιναν από τα χαράματα για να ανάψουν τη σόμπα , να χτυπήσουν την καμπάνα , να φροντίσουν για την καθαριότητα του σχολείου
και φυσικά να φέρουν φρέσκες βέργες από κρανιά γιατί όλο και κάποιες έσπαγαν από την πολλή χρήση ..
Το απόγευμα κατά τις 4-6 ξαναπηγαίναμε στο σχολείο Το Σάββατο δεν πηγαίναμε το απόγευμα .
Τα σχολεία στα χωριά της ορεινής Ναυπακτίας ήταν μονοθέσια ή διθέσια και το κτίριο που στεγαζόντουσαν ήταν συνήθως το πιο επιβλητικό κτίσμα κάθε χωριού μετά την εκκλησία ..
Ο σχολικός εξοπλισμός περιλάμβανε : Μαυροπίνακα , κιμωλίες , παραδοσιακά ξύλινα θρανία με ενσωματωμένο κάθισμα και αυλάκι για μολύβια και στυλό , ξυλόσομπα , αμμοδοχείο , αριθμητήριο και στους τοίχους ήταν κρεμασμένες κάποιες εικόνες ηρώων του 21 και φυσικά στο κέντρο η φωτογραφία του Βασιλιά ..
Το διάβασμα γινόταν τις χειμωνιάτικες νύχτες με το λιγοστό φως του λύχνου ή των ξύλων με ρετσίνι που έκαναν φλόγα στο τζάκι. Τη λάμπα την είχαμε για τις γιορτές..
Πήγα στην πρώτη δημοτικού το 1963 , τη χρονιά που καταργήθηκε ο κονδυλοφόρος και το μελανοδοχείο. Ευτυχώς γιατί τα είχα πάρει από φόβο αφού έβλεπα τι τραβούσε ο αδερφός μου και ειδικά αν καμιά φορά χυνόταν το μελάνι .Η πλάκα είχε καταργηθεί λίγα χρόνια νωρίτερα ..
Το έργο του δάσκαλου ήταν σύνθετο και επίπονο. Είχε συνήθως έξι τάξεις να διδάξει με αριθμό παιδιών από είκοσι έως σαράντα
Ο δάσκαλος έπρεπε να οργανώσει την δουλειά του κατά τέτοιο τρόπο ώστε όλες οι τάξεις να απασχολούνται κατά τις διδακτικές ώρες. Τα περισσότερα μαθήματα, όπως η Ανάγνωση και η Αριθμητική ήταν διαφορετική στην κάθε τάξη. Σε ορισμένα μαθήματα γινόταν συνδιδασκαλία της 3ης με την 4η και της 5ης με την 6η.
Αυτό το σύστημα ωφελούσε τους καλούς μαθητές οι οποίοι παρακολουθούσαν και τα μαθηματικά μεγαλύτερων τάξεων
Πολλές φορές ο δάσκαλος χρησιμοποιούσε τα μεγάλα και επιμελή παιδιά σαν βοηθούς του με σκοπό να παρακολουθούν την εξέλιξη των εργασιών που είχαν δοθεί και να ενισχύουν τα παιδιά των μικρότερων τάξεων
Οι περισσότεροι μαθητές γίναμε καλλιγράφοι διότι οι δάσκαλοι έδιναν μεγάλη σημασία στην καλλιγραφία και στην ορθογραφία ..
Όταν ο δάσκαλος συναντούσε τους γονείς αφού μιλούσαν λίγο για την απόδοση των παιδιών η συνομιλία είχε πάντα τον ίδιο επίλογο
«ξύλο δάσκαλε μην τα λυπάσαι» .
Είναι αλήθεια πως έπεφτε πάρα πολύ ξύλο συνήθως με τη βέργα την κρανίσια και πρήζονταν οι παλάμες και γίνονταν κατακόκκινες.
Εκδρομές πηγαίναμε τακτικά σε μέρη που υπήρχαν ελεύθερες λάκες για να παίξουμε μπάλα .Με πρωτοβουλία των δασκάλων γινόντουσαν εκδρομές με συμμετοχή δύο ή περισσότερων σχολείων από διαφορετικά χωριά .
Την άνοιξη του 1967 πήγαμε εκδρομή με το δημοτικό σχολείο Κυδωνιάς στη θέση Καστανιά όπου συναντηθήκαμε με το Δημοτικό σχολείο Ελατόβρυσης , στην εκδρομή είχαν πάρει μέρος και οι γονείς και έγινε μεγάλο γλέντι .
Στην αρχή της δεκαετίας του 60 είχε γίνει εκδρομή στη θέση Άγιοι Απόστολοι όπου συναντήθηκαν τα δημοτικά σχολεία Κυδωνιάς και Γραμμένης Οξυάς .
Οι δάσκαλοι εκτός απ τα μαθήματα μάθαιναν στα παιδιά , τραγούδια , παραδοσιακούς χορούς , γυμναστική , χειροτεχνία .Οργάνωναν γυμναστικές επιδείξεις καθώς και σχολικές γιορτές την 25η Μαρτίου καθώς και στην λήξη της σχολικής χρονιάς .
Όσοι μαθητές έπαιρναν «ενδεικτικό» προβιβάζονταν στην επόμενη τάξη , οι μαθητές της έκτης έπαιρναν απολυτήριο ..
Τη δεκαετία του 60 λειτουργούσαν συσσίτια. το συσσίτιο περιλάμβανε ζεστό γάλα (σκόνη), κασέρι και βούτυρο σε κονσέρβες (αυτό το βούτυρο ήταν ο εφιάλτης μας , δεν πήγαινε κάτω με τίποτα) . Τα κύπελα που χρησιμοποιούσαμε για να πίνουμε γάλα ήταν κυρίως κονσερβοκούτια ..
Δάσκαλοι που πέρασαν από το Δημοτικό σχολείο Κυδωνιάς
Δημήτρης Κατσάνος , ήταν από την Κυδωνιά
Δημήτρης Νικολόπουλος
Γρηγόρης Αθανασίου από τη Γραμμένη Οξυά (1957-1961)
Χρηστιάς ο οποίος στη συνέχεια έγινε μαθηματικός
Θεοφάνης Παπαγεωργίου ,από την Κυδωνιά
Στη συνέχεια ανέλαβε δάσκαλος Κυδωνιάς ο Αθανάσιος Καραγιάννης που ήταν από τον Πλάτανο Ναυπακτίας
Στη Γραμμένη Οξυά διετέλεσαν δάσκαλοι οι
Σφυρής Χαρίλαος Μητσόπουλος Ιωάννης Βλάχος
Παναγιωτακόπουλος και η γυναίκα του
Θεοχαρόπουλος , Γκούρλης , Μπακάλης
Ο τελευταίος δάσκαλος ήταν ο αδερφός μου Ευθύμιος Μπατσαούρας ο οποίος στη συνέχεια πήγε στον Άγιο Δημήτριο και μετά στα Βελβίτσενα ..