“Σειρήνες” από την θεατρική ομάδα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αγρινίου – Θέρμου
Τον θεατρικό μονόλογο «σειρήνες» θα παρουσιάσει στο πλαίσιο του 5ου Φεστιβάλ Μονολόγων Ερασιτεχνών στη σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου η θεατρική ομάδα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αγρινίου – Θέρμου.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του συλλόγου αναφέρει τα εξής:
Το Σάββατο 28 Δεκεμβρίου και ώρα 21.00, στη κεντρική σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου, η Θεατρική Ομάδα του συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αγρινίου – Θέρμου συμμετέχει στο 5ο Φεστιβάλ Μονολόγων Ερασιτεχνών με τον μονόλογο «ΣΕΙΡΗΝΕΣ», βασισμένο στο έργο του Γιάννη Καλαβριανού «Γιοι και Κόρες». Τη δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσίαεπιμελείται ο ηθοποιός – σκηνοθέτης και δάσκαλος θεατρικής αγωγής, Γιάννης Καλάκος. Τον μονόλογο ερμηνεύει η νηπιαγωγός και ερασιτέχνις ηθοποιός Νατάσα Κοντοκώστα.
Ταυτότητα Παράστασης
Τίτλος: Σειρήνες, ένας μονόλογος για τα χρόνια της Κατοχής
Βασισμένος στο έργο του Γιάννη Καλαβριανού «Γιοι και Κόρες»
Διάρκεια: 20 λεπτά
Συντελεστές
Δραματουργική επεξεργασία και Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλάκος
Ερμηνεία: Νατάσα Κοντοκώστα
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Μάνος Λαλόπουλος
Κατασκευή κοστουμιών: Δήμητρα Παπαλέξη
Φροντιστήριο: Βίκυ Καραμπούλη
Λίγα λόγια για τη παράσταση από τον σκηνοθέτη:
Το έργο του Γιάννη Καλαβριάνου «Γιοι και Κόρες» βασίστηκε σεσυνεντεύξεις ανθρώπων που ζήσαν τη πρόσφατη ελληνική ιστορία, από τα χρόνια της Κατοχής έως τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Με κεντρικό ερώτημα «Μπορείτε να θυμηθείτε μία ιστορία που στιγμάτισε τη ζωή σας;», ο Καλαβριανός συζήτησε με ηλικιωμένους από όλη την Ελλάδα και την Κύπρο και δημιούργησε ένα διαμάντι του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου.
Αυτό το έργο δουλέψαμε και για ένα χρόνο με τη νεοσύστατη θεατρική ομάδα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών και το παρουσιάσαμε το καλοκαίρι του 2019, στο Αγρίνιο, με μεγάλη επιτυχία. Είναι ένα έργο που έχω κοντά στη καρδιά μου και το οποίο αγάπησαν το κοινό και οι εκπαιδευτικοί που πήραν μέρος στη παράσταση. Επέλεξα λοιπόν, για τη συγκεκριμένη καλλιτεχνική συγκυρία, το 5ο Φεστιβάλ Μονολόγων Ερασιτεχνών, να παρουσιάσουμε ένα μονόλογο από τις αφηγήσεις της περιόδου Κατοχής από το έργο.
Να διηγηθούμε μία ιστορία δηλαδήαπό αυτές τις αναμνήσεις που αποτελούν κοινό βίωμα όλων των ανθρώπων που βρέθηκαν σε εμπόλεμη κατάσταση, όπως βρέθηκε και η πατρίδα μας το 1940. Να θυμηθούμε πως όπως τότε, έτσι και σήμερα, εδώ, αλλού και παντού, υπογραμμίζεται το αναντίρρητο γεγονός πως η καταστροφική ορμή του πολέμου διαλύει ανθρώπους και οικογένειες, που παρά τις αντιξοότητες συνεχίζουν με θάρρος και ελπίδα να προσπαθούν να επιβιώσουν και «να αναζητήσουν τη δική τους ευτυχία».- Γιάννης Καλάκος, σκηνοθέτης.
