Ψυχραιμία στους οπαδούς!

Σήμερα το αστυνομικό δελτίο λέει για την περίπτωση κάποιων “πολύ αντρών” που 30 εναντίον ενός ή δύο τους έσπασαν το κεφάλι πετώντας τους τούβλα! Μιλάμε για βαριά μαγκιά. Και επειδή πρόκειται για οπαδούς “μεγάλων” ομάδων που όλο κάπως έτσι…αντρίκεια ξηγιούνται μου ήρθε να γράψω κάτι για εδώ για τα δικά μας.

Πριν κανα δυο μέρες έγινε ένα επεισόδιο έξω από σύνδεσμο ομάδας του κέντρου εδώ στο Αγρίνιο. Έκοβαν την πίτα τους εκεί τα συγκεκριμένα παιδιά και λογόφεραν με κάποιους απέξω. Και λέγε- λέγε έπεσε ξύλο…Ειλικρινά δεν κάθiσα να ψάξω ποιος τις έφαγε, ποιος έφταιγε, τίνος οπαδοί ήταν οι διερχόμενο(γιατί τους μέσα τους ξέρουμε). Γιατί νομίζω δεν έχει σημασία. Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην μπορεί ο καθένας να αγαπάει αυτό που θέλει χωρίς ΑΝ δεν προκαλεί.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι για κάποιο λόγο όλοι μπήκαν στο τριπ ή να πάρουν θέση ή να πουν το κλασικό ότι στο Αγρίνιο πρέπει να υπάρχουν μόνο οπαδοί του Παναιτωλικού.

Ειδικά αυτό το τελευταίο δεν το καταλαβαίνω. Πολλοί Αγρινιώτες δεν είναι με τον Παναιτωλικό οπαδικά αλλά χαίρονται όταν μια ομάδα της πόλης πάει καλά. Μάλιστα πάνε και τη βλέπουν και χρόνια τώρα, όπως θα πήγαιναν π.χ. αν ο Α.Ο.Αγρινίου έκανε ποτέ τίποτε στο άθλημα με τα πόδια. Γιατί πρέπει να υπάρχει μόνο ο Παναιτωλικός δεν το καταλαβαίνω. Να μην του βάζουν εμπόδια και να μην τον πολεμούν, ναι, συμφωνώ απολύτως δεν το δικαιούται κανείς κάτι τέτοιο από σεβασμό.

Είναι άλλο να γίνουμε Λάρισα όπου οι ντόπιοι είναι συντριπτικά με την ΑΕΛ, αυτό το δέχομαι. Αλλά αυτό γίνεται με επιτυχίες και διακρίσεις(η ΑΕΛ έχει πάρει πρωτάθλημα, κύπελλο, έχει βγει Ευρώπη)και με πολιτική σαν αυτή που εφαρμόζει ο Παναιτωλικός με τις ακαδημίες.

Η απαίτηση να είναι όλη με μια ομάδα νομίζω ότι σημαίνει πιο πολύ να μην φαίνονται “αλλόθρησκοι”. Να μην υπάρχουν, να είναι κάτω από την κυριαρχία της “μιας πόλης-μιας ομάδας”. Του ποιος κάνει κουμάντο. Γιατί όλα αυτά και μάλιστα τη στιγμή που τα γήπεδα είναι γεμάτα από συνθήματα για ελευθερίες και ανοχή και επαναστατικές ιδέες; Πιστεύω ότι τελικά το να είσαι σε ένα γκρουπ με ένα έμβλημα είναι από μόνο του κίνητρο για να “κυριαρχήσεις”. Αυτό κάνουν και οι οπαδοί των άλλων ομάδων που θέλουν να έχουν οπαδική παρουσία στην πόλη. Το κάνουν για να μαρκάρουν το χώρο τους, να δείξουν ότι δεν “τους τη λέει κανείς”. Και μόλις υπάρξει κάτι προσωπικό πέφτει ξύλο…Ψυχραιμία λοιπόν γιατί έχουμε και προβλήματα και κάτι τέτοια είναι τελείως αχρείαστα.

ο Μαντουμαδόρος