Πρώτη και τελευταία κατοικία…

Όπως με όλα τα ζητήματα έχει χαθεί η μπάλα στο ζήτημα της πρώτης κατοικίας και των πλειστηριασμών. Σε μια χώρα που λεγόταν στα σοβαρά το “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη” έπρεπε να τα περιμένουμε κάτι τέτοια. Διότι όταν λες “κανένα”, περιλαμβάνεις μέσα και το λαμόγιο που έχει λεφτά και τα κρύβει έξω αλλά εδώ μέσα φαίνεται με ένα “σπιτάκι”. Περιλαμβάνεις και τον κάθε τυχάρπαστο που δεν γούσταρε να πληρώσει ούτε μια δόση για το “κεραμίδι” του αλλά ξέρει να κλείνει την επιχείρησή του και να αφήνει τον κόσμο στο δρόμο. Περιλαμβάνεις φοροφυγάδες, βαρύμαγκες που έχουν να κάνουν δήλωση 5 χρόνια και άλλους που βγάζουν λεφτά χωρίς ενημερότητα. Όλοι αυτοί έχουνε ένα τσαρδί και είναι μέσα στο “κανένα  σπίτι στα χέρια τραπεζίτη”.

Τώρα ο βουλευτής Νικολόπουλος λέει ότι φεύγει γιατί η κυβέρνηση φέρνει ένα νομοσχέδιο “κανένα σπίτι στα χέρια δανειολήπτη”! Ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν λόγο για “σίγουρη την τελευταία κατοικία μόνο”. Και πάλι λαϊκισμοί. Δεν είναι ακριβώς έτσι.

Ούτε οι αντιπολιτευόμενοι έχουν δίκιο, ούτε ακριβώς οι κυβερνητικοί. Οι πρώτοι βγάζουν βρώμα ότι μόνο 1/4 σπίτι προστατεύεται και οι δεύτεροι ότι αυτό το νομοσχέδιο με το 60% να μην πάει για πλειστηριασμό είναι καλύτερο από του 2013 που είχε φέρει ο Χατζηδάκης.

Αυτό που εμείς καταλάβαμε είναι στη μέση: Στην πρώτη κατηγορία με τους ευπαθέστερους οι οποίοι θα μπορούν να εισπράξουν και βοήθημα από το δημόσιο, η αντικειμενική αξία του ακινήτου θα πρέπει να μην ξεπερνά τα επίπεδα των 120.000 ευρώ ενώ το εισόδημά του θα πρέπει να διαμορφώνεται στα επίπεδα των εύλογων δαπανών διαβίωσης. Και στη δεύτερη κατηγορία (όπου δεν υπάρχει δυνατότητα επιδότησης) το όριο της αντικειμενικής αξίας ορίστηκε τελικώς στις 180.000 ευρώ για τον άγαμο, στις 220.000 ευρώ για τον παντρεμένο ενώ για κάθε παιδί προβλέπεται προσαύξηση κατά 20.000 ευρώ για κάθε παιδί. Για το 2016, το επίδομα στο οποίο είχε αναφερθεί η κυβέρνηση, δεν θα χρηματοδοτείται από το κράτος αλλά από τον ίδιο τον οφειλέτη με αναδιάρθρωση του δανεισμού. Αυτά και καλά ξεμπερδέματα…

η συντακτική μονάδα