Πως είχε ξεκινήσει ο Παπαναστασίου με το Μεσολόγγι…
Χαράς ευαγγέλια στην Αιτωλοακαρνανία και τον πλανήτη ολόκληρο από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ανάμεσα σε Αγρίνιο και Μεσολόγγι!
Ο δήμαρχος Αγρινίου προανήγγειλε την ιστορική στιγμή στις επόμενες Γιορτές Εξόδου, όταν οι δύο πόλεις θα αδερφοποιηθούν μετά από χρόνια και χρόνια τσακωμού και φαγωμάρας! Εύγε! Μόνο αυτό μπορεί να αναφωνήσει κανείς και να αναγνωρίσει ότι η Ιστορία θα γράψει με χρυσά γράμματα τα ονόματα «Παπαναστασίου» και «Καραπάνος» για την ιστορική συμφωνία αδερφοποίησης που τελειώνει εχθροπραξίες που κρατούν σχεδόν έναν αιώνα.
Το τι μπαλαφάρα είπε, σε αυτό το διάστημα, η μία πόλη για την άλλη δεν λέγεται. Από τον ανταγωνισμό τους κατέληγαν μόνο να χάνουν και οι δύο, σε όλα τα επίπεδα.
Αλλά ήρθε η ευλογημένη ώρα που όλα αυτά θα τελειώσουν και θα βαδίσουμε όλοι μαζί στο μονοπάτι της προόδου.
Γιατί όχι άλλωστε. Εδώ τα βρήκε η Βόρεια με την Νότια Κορέα. Θα μου πεις αυτές είναι και οι δύο Κορέες, σωστό κι αυτό… Εντάξει, εδώ τα βρήκε η Ελλαδάρα με την ΠΓΔΜ που θα γίνει Βόρεια Μακεδονία!
Κι εδώ δεν είναι και οι δύο Μακεδονίες, είναι μόνο η μία… Τέλος πάντων, ας μην μπλέκουμε τα πράγματα, έτσι κι αλλιώς, στα δικά μας πράγματα, δημοψήφισμα δεν θα γίνει γιατί ποιος ξέρει τι θα έβγαζε. Και από τα δημοτικά συμβούλια θα περάσει εύκολα με αυξημένη πλειοψηφία, όχι οριακά και με αποχωρήσεις…
Σε κάθε περίπτωση όμως, εδώ η στήλη είναι για να σας θυμίζει πως τα φέρνει η ρημάδα η ζωή. Όταν ήταν στην αρχή της θητείας του ο Γ.Παπαναστασίου είχε ρίξει έναν τσακωμό τρικούβερτο με το Μεσολόγγι, λέγεται τότε για τον τρόπο που είχε σχεδιαστεί η λεγόμενη επισιτιστική βοήθεια. Και πέρασαν 3 χρόνια και 7 μήνες από τη αποφράδα κείνη μέρα του Φλεβάρη του 2015, όταν ο δήμαρχος Αγρινίου είχε πει εκείνα τα παρορμητικά λόγια ενάντια στο ιστορικό και μαρτυρικό (πιο μαρτυρικό από το Αγρίνιο λόγω Εξόδου, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι) Μεσολόγγι, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει χαμός κάτω στην πρωτεύουσα.
Να τι είχε πει:
«Το Αγρίνιο είναι η πρωτεύουσα πόλη και για όσους δεν το καταλαβαίνουν, το Αγρίνιο είναι η μισή Αιτωλοακαρνανία. Και το λέω, τους στέλνω μήνυμα για να το καταλάβουν, γιατί κάποιοι μάλλον δεν θέλουν να το καταλάβουν. Γιατί δεν έχουν κάποιοι δομές, αλλά να δουλέψουν για να τις αποκτήσουν. Γιατί έχουν μάθει να ζουν με ότι παρέχει το κράτος, τον Στρατό, ενώ στο Αγρίνιο μας το παίρνουν. Εδώ λοιπόν υπήρχε η Αεροπορική μονάδα και έφυγε, εδώ υπήρχε Πανεπιστήμιο και έφυγε. Αυτή η πόλη μεγάλωσε μόνη της, από εμάς όλους. Με το μεράκι και την αγάπη που είχαμε. Κι αυτή η πόλη έγινε μεγάλη και κάθε μέρα θα γίνεται μεγαλύτερη, γιατί οι άνθρωποί της είναι άνθρωποι της προκοπής, δεν τα περιμένουν όλα έτοιμα. Δεν απαιτούν πράγματα απλά και μόνο γιατί υποτίθεται κάποτε ήταν ένας ιστορικός χώρος και μόνο αυτό τους κάνει να ζητούν και να μας διαχωρίζουν. Κανείς στο Αγρίνιο δεν νοιάστηκε τι γίνεται στο Μεσολόγγι. Γιατί είμαστε άνθρωποι της προόδου…»
Ακολούθησε ομοβροντία από τον νότο της Αιωλοακαρνανίας για κάμποσους μήνες. Ο Εμποροβιομηχανικός Σύλλογος Μεσολογγίου είχε περιγράψει την μάχη της Κλείσοβας ως την σημαντικότερη μάχη που διδάσκουν οι στρατιωτικές ακαδημίες για να δείξει στον δήμαρχο Αγρινίου πόσο φάουλ ήταν. Ο ίδιος ο Παπαναστασίου μετρίασε το κλίμα με μεταγενέστερες δηλώσεις και φυσικά ο χρόνος όλα τα γιατρεύει.
Και φτάσαμε στο σήμερα όπου όλα είναι μέλι γάλα, που γινόμαστε αδέρφια. Γιατί μεγάλη μπουκιά φάει, μεγάλη γουλιά πιες αλλά μεγάλη κουβέντα μη λες…
η συντακτική ανάδελφος μονάδα
