Ο Πέτρος Κόκκαλης στο agriniopress.gr: «Αγωνιζόμαστε για μια ανοιχτή, πιο δίκαιη και συμπεριληπτική Ευρώπη»

Η υποψηφιότητα του Πέτρου Κόκκαλη με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αναμφισβήτητα μια από τις πλέον πολυσυζητημένες υποψηφιότητες του ΣΥΡΙΖΑ για τη «μάχη» των ευρωεκλογών.

Ο γνωστός επιχειρηματίας, παραχώρησε συνέντευξη στο agriniopress.gr ελάχιστες ημέρες πριν από την Κυριακή των εκλογών και μίλησε για την Ευρώπη που οραματίζεται, για τη συμφωνία των Πρεσπών , για όσους κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για διαπλοκή με μεγαλοεπιχειρηματίες και για το κατά πόση η κάλπη των ευρωεκλογών θα επηρεάσει τις εθνικές εκλογές.

Κύριε Κόκκαλη, λίγες μόνο μέρες έμειναν ακόμη από τις ευρωεκλογές. Για ποιά Ευρώπη πολιτεύεστε; Ποια Ευρώπη οραματίζεστε;

Οραματιζόμαστε έναν κόσμο που προσπαθεί να χτίσει ειρήνη και ευημερία για όλους, που δεν αποκλείει κανέναν. Η ακροδεξιά άποψη, αλλά και η δεξιά που πιέζεται από την ακροδεξιά και αναγκάζεται να υιοθετήσει κομμάτια της ρητορικής της, δημιουργεί αποκλεισμούς, χτίζει τείχη και αφήνει ανθρώπους απ’ έξω. Εμείς αντιτασσόμαστε τις πολιτικές που αποφασίζουν ότι ένας άνθρωπος είναι καλύτερος από κάποιον άλλον επειδή είναι διαφορετικός, τις πολιτικές που περιθωριοποιούν κοινωνικές ομάδες με γνώμονα τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τις πολιτικές που θέτουν όρια στην ελευθερία αυτοπροσδιορισμού. Στην κίνηση πολιτών ΚΟΣΜΟΣ, την οποία εκπροσωπώ στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, υιοθετούμε ως πολιτικό πλαίσιο τους 17 Παγκόσμιους Στόχους του ΟΗΕ. Οι Παγκόσμιοι Στόχοι ενσωματώνουν εργαλεία μέτρησης πολιτικών για την αποκατάσταση των κοινωνικών ανισοτήτων, την περιβαλλοντική βιωσιμότητα του πλανήτη, την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και τη συλλογική ευημερία των σύγχρονων κοινωνιών. Αυτό είναι το όραμά μας στον ΚΟΣΜΟ. Αγωνιζόμαστε για μια ανοιχτή, πιο δίκαιη και συμπεριληπτική Ευρώπη. Αυτό είναι και το πρόσημο της υποψηφιότητάς μουκαι για αυτά θα αγωνιστώ στο Ευρωκοινοβούλιο αν οι συμπολίτες μου με τιμήσουν με την ψήφο τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από πέντε χρόνια ήθελε να αλλάξει την Ευρώπη. Τι κατάφερε τελικά; Μήπως η Ευρώπη και ειδικότερα, η Γερμανία, “άλλαξαν” τον ΣΥΡΙΖΑ;

Σήμερα, η Ευρώπη κινδυνεύει από μια άκρως ανησυχητική σκοταδιστική αναδιάταξη του πολιτικού της χάρτη. Σε αυτό το αρνητικό πλαίσιο, η Ευρώπη καλείται να επιλέξει τον δρόμο που θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια. Οι ακροδεξιές δυνάμεις βρίσκονται σε άνοδο σε πολλές χώρες, ενώ οι δεξιές δυνάμεις υιοθετούν πολλά από τα σημεία της ακροδεξιάς ρητορικής. Βρισκόμαστε μπροστά στον κίνδυνο ενίσχυσης ενός ακραίου πολιτικού συντηρητισμού, που στρέφεται εναντίον βασικών ανθρωπιστικών αξιών, οι οποίες διαμόρφωσαν τη φυσιογνωμία της Ευρώπης και συνεισέφεραν στην ευημερία της.
Στο πλαίσιο αυτό, το εγχείρημα της Προοδευτικής Συμμαχίας αποτελεί ανάγκη, αλλά και διέξοδο για τους πολίτες που μοιράζονται τα ιδανικά μιας ανοιχτής Ευρώπης, μιας Ευρώπης που τους χωράει όλους δίχως αποκλεισμούς. Προσδοκία αυτού του μετώπου είναι να εκφράσει τους ανθρώπους που αμφισβητούν το μονόδρομο του συντηρητισμού, της οπισθοδρόμησης, του ατομισμού και του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που εξαθλιώνει τις κοινωνίες και τις οδηγεί στα σκοτεινά βάραθρα του παρελθόντος. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την πρωτοβουλία συσπείρωσης των προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αποδεικνύει έμπρακτα ότι τάσσεται υπέρ μίας ανοιχτής και συμπεριληπτικής Ευρώπης.

Για μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης στην Ελλάδα, η Ε.Ε. είναι συνώνυμη των μνημονίων και της λιτότητας. Συμμερίζεστε αυτήν την οργή από μερίδα του κόσμου;

Τα προηγούμενα χρόνια στην ΕΕ υιοθετήθηκαν προγράμματα σκληρής λιτότητας σε χώρες του ευρωπαϊκού νότου, τα οποία έπληξαν την κοινωνική συνοχή, οδηγώντας εκτεταμένα τμήματα του πληθυσμού στο περιθώριο και τον πολλαπλό κοινωνικό αποκλεισμό. Η πιο σκληρή εφαρμογή αυτών των πολιτικών έγινε στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να ενισχυθούν ο φόβος και η ανασφάλεια για το αύριο. Το αποτέλεσμα ήταν διπλά αρνητικό: χάθηκε πολύτιμος χρόνος στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος και ταυτόχρονα ενισχύθηκαν τα συντηρητικά αντανακλαστικά στους κόλπους της κοινωνίας. Οι σκληρές πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν έχουν δημιουργήσει μια αρνητική εικόνα της Ευρώπης στα μάτια των πολιτών. Αντιλαμβάνομαι ότι ένα κομμάτι των συμπολιτών μας έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στην πολιτική και στους εκπροσώπους της. Είναι χρέος μας, όμως, να διαμορφώσουμε τις συνθήκες που θα ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη αυτή. Ο μεγαλύτερος εχθρός της δημοκρατίας είναι η αποχή. Είναι κρίσιμο να υπάρξει μαζική συμμετοχή των συμπολιτών μας, ώστε να διαμορφώσουν με την ψήφο τους τις τοπικές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή μας Δημοκρατία.

Η Συμφωνία των Πρεσπών θα παίξει ρόλο στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών;

Οι Πρέσπες είναι ένας φυσικός πόρος που μοιράζονται τρεις χώρες και μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες ανάπτυξης. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία. Η συνεργασία είναι ο 17ος και σημαντικότερος Παγκόσμιος Στόχος και κατ’ αυτή την άποψη είναι αδιανόητο μια χώρα όπως η Ελλάδα να μην έχει διπλωματικές σχέσεις επί 30 χρόνια με τη γείτονά της. Πιστεύω, λοιπόν, ότι η Συμφωνία των Πρεσπών διευθέτησε ζητήματα που ταλάνιζαν τις δύο χώρες για χρόνια.

Η υποψηφιότητα σας συνέπεσε σχεδόν με την αποκάλυψη των ολιγοήμερων διακοπών του κ. Τσίπρα στο κότερο της κ. Παναγόπουλου. Τι απαντάτε σε όσους κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν διαφέρει από τους άλλους, ότι εξίσου διαπλέκεται με μεγαλοεπιχειρηματίες;

Οι επερχόμενες ευρωεκλογές αφορούν το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας και των εγγονιών μας. Οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας είναι πολύ μεγάλες για να αναλωνόμαστε στη μικροπολιτική. Είναι καιρός πια να υπερβούμε αυτό το είδος της πολιτικής αντιπαράθεσης και να σκεφτούμε το πραγματικό διακύβευμα των ευρωεκλογών.

Ο κ. Μητσοτάκης, ζήτησε, εφόσον ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ την άμεση προκήρυξη εκλογών. Εσείς, πιστεύετε ότι μπορεί ή πρέπει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών να πυροδοτήσει τέτοιου είδους εξελίξεις;

Σε κάθε κάλπη υπάρχει διαφορετικό διακύβευμα, συνεπώς, κατά τη γνώμη μου, είναι λάθος να συγχέουμε τις ευρωεκλογές με τις εθνικές εκλογές ή τις δημοτικές. Στην τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα διαπιστώνω μία εκτροπή με κύρια αιτία την αδυναμία της Νέας Δημοκρατίας να μιλήσει για το πραγματικό επίδικο των ευρωεκλογών, τη διασφάλιση της Ευρωπαϊκής μας Δημοκρατίας και τη δημιουργία μίας πιο δίκαιης και βιώσιμης Ευρώπης.