Περσεφόνη Πιστιόλη: “Η Παιδεία στο απόσπασμα”

Τις τελευταίες ημέρες δόθηκε για διαβούλευση στη δημοσιότητα προσχέδιο του πολυνομοσχεδίου που προωθεί το Υπουργείο Παιδείας με αλλαγές σε βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Γράφει η Περσεφόνη Πιστιόλη, υποψήφια βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το Κίνημα Αλλαγής

Μελετώντας κανείς προσεκτικά τις «μεταρρυθμίσεις», που προωθούνται από το συγκεκριμένο υπουργό, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για ευφάνταστα πυροτεχνήματα και αχρείαστες θριαμβολογίες στηριγμένα σ’ ένα σαθρό, άκρως ανεδαφικό και φυσικά μη βιώσιμο πλαίσιο. Εδώ και πολύ καιρό προωθείται από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου σκόπιμα μια δήθεν πρακτική διαλόγου, η οποία φανερώνει την απόλυτη υποκρισία και τον εμπαιγμό εις βάρος μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους.

Η υποβάθμιση της γενικής παιδείας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αποτελεί πια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα μιας και πέρα απ’ τις διαρκώς μειούμενες ώρες διδασκαλίας μαθημάτων κλασικής παιδείας, όπως τα Αρχαία Ελληνικά στο Γυμνάσιο, η κατάργηση των Λατινικών στο Λύκειο, η Γ’ Λυκείου θα λειτουργεί ως προπαρασκευαστικό έτος για το πανεπιστήμιο σε ένα δημόσιο σχολείο, που έχει αποτύχει όμως ήδη να δίνει σαφείς κατευθύνσεις και βοήθεια στους μαθητές για την ορθή επιλογή επαγγέλματος σαφώς αποκομμένο από τις ανάγκες της σύγχρονης αγοράς εργασίας.

Επιπλέον, οι προεκλογικές υποσχέσεις για μια παιδεία ανοιχτή σε όλους ήταν άλλη μια λαϊκιστική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ μιας και βάσει στοιχείων έχει επέλθει διεύρυνση των μορφωτικών και κοινωνικών ανισοτήτων στους μαθητές, η παραπαιδεία έχει ενισχυθεί σε μια εποχή που τα Ελληνικά νοικοκυριά αντιμετωπίζουν μια δραματική καθημερινότητα, τα εκπαιδευτικά κενά δεσπόζουν στο σχολικό πρόγραμμα και οι διορισμοί αποτελούν πια μέσο προεκλογικού εκβιασμού, οι δαπάνες για την παιδεία είναι ελάχιστες.

Αντί το σύστημα εκπαίδευσης να διαμορφώνει ένα σύγχρονο σχολείο με ελκυστικό και φιλικό περιβάλλον για τους μαθητές συμβατό και με τις νέες τεχνολογίες, μένει αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο και στηρίζεται σε παρωχημένα μοντέλα μετάδοσης γνώσεων.

Όσον αφορά την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αυτή απειλείται με μια άνευ προηγουμένου δραματική υποβάθμιση από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Τα ΤΕΙ της χώρας μας με μια μακρά ιστορία στον ακαδημαϊκό χάρτη κινδυνεύουν με οριστική εξαφάνιση υπό τη μορφή συγχωνεύσεων με τα Πανεπιστήμια με συναφή αντικείμενα.

Πρόκειται για συγχωνεύσεις και δημιουργία σε αρκετές περιπτώσεις νέων τμημάτων χωρίς σαφή προγράμματα σπουδών, που δε θα μπορούν όμως να εγγυηθούν μελλοντική βιωσιμότητα ή να κατοχυρώσουν τα μελλοντικά εργασιακά δικαιώματα είτε των αποφοίτων τους είτε όσων προέρχονται από τα ΤΕΙ που έπαψαν να υφίστανται. Ένα θολό τοπίο χωρίς καμία εγγύηση για νέους με όνειρα, ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον, που εννοείται ότι θέλουν να μείνουν και να δημιουργήσουν στη χώρα τους με ίσα κίνητρα και ίσες ευκαιρίες.

Ο νομός μας δέχεται ανελέητα ίσως το πιο βάρβαρο πλήγμα από τη λεηλασία του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.

Το ΤΕΙ Μεσολογγίου, από τα πιο παλιά της χώρας, με ένα σπουδαίο campus προσφερόμενο για ταυτόχρονη λειτουργία πολλών τμημάτων με διαφορετικά αντικείμενα και με αξιολογήσεις σπουδαίες σε ελληνικό(μέσα στα 3 καλύτερα της Ελλάδας) και ευρωπαϊκό επίπεδο ουσιαστικά νεκρώνεται οριστικά ενώ έδινε ζωή ποικιλοτρόπως τόσο στο Μεσολόγγι όσο και στη Ναύπακτο, όπου λειτουργούσε ένα τμήμα ως παράρτημα .

Υποσχέσεις όπως η λειτουργία νέων τμημάτων χωρίς να προκηρύσσονται καν θέσεις Διδακτικού Προσωπικού μόνο φρούδες μπορούν να χαρακτηριστούν, αλλά και άλλα «σκοτεινά» σημεία δείχνουν την προχειρότητα, την πλήρη ανευθυνότητα, την έλλειψη παντελούς ευαισθησίας αλλά και τον προεκλογικό τακτικισμό που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση που διχάζει τους Έλληνες, διαλύει δομές και λειτουργεί ενάντια στα εθνικά συμφέροντα.

Η ίδια τακτική ακολουθήθηκε και με την Πανεπιστημιακή σχολή του Αγρινίου με ιδίου τύπου τυχοδιωκτικές πολιτικές. Η Αιτωλοακαρνανία , ο μεγαλύτερος νομός της χώρας με τη σπουδαία ιστορία μπορεί, πρέπει και απαιτεί να έχει το δικό του Πανεπιστημιακό ίδρυμα και θα παλέψουμε όλοι μαζί και τώρα και στο μέλλον ενάντια σε κάθε προσπάθεια στα πλαίσια της εκπαίδευσης, που μόνο παιδευτικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα δεν έχει, αλλά αποσκοπεί σε τακτοποίηση ιδίων συμφερόντων και συμφωνηθέντων.

Έθνος και Λαός χωρίς Παιδεία, και ειδικά την Αρχαιοελληνική κλασική παιδεία μοναδικών ιδεών και αξιών, όπως η Ελευθερία και η Δημοκρατία, είναι Λαός χωρίς κανένα Μέλλον. Η Ελλάδα είναι χώρα που πρέπει και θα έχει μέλλον και γι’ αυτό πρέπει να δώσουμε μάχες με συγκεκριμένες λύσεις.