Αυτές τις γιορτινές μέρες επισκεφθήκαμε τον κοντινό οικισμό του Αγίου Γεωργίου Καλυβίων ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από το Αγρίνιο, δυτικά του καλυβιώτικου κάμπου και πολύ κοντά στον ποταμό Αχελώο, ένας όμορφος τόπος όπου από τους αρχαίους χρόνους έως σήμερα, άνθρωποι και φύση συνυπάρχουν δημιουργικά!
Ο συνοικισμός του Αγίου Γεωργίου με πληθυσμό περίπου 260 κατοίκους, δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’40. Ο οικισμός βρίσκονταν αρχικά στη θέση «Νησί», 500 μέτρα περίπου βόρεια της σημερινής του θέσης, για να εγκατασταθεί στη συνέχεια, μετά τις πλημμύρες του Αχελώου ποταμού και το σπάσιμο του προστατευτικού αναχώματος το 1962, στη θέση «Ξυλεία» (πήρε την ονομασία αυτή επειδή στην περιοχή αυτή γίνονταν η φόρτωση της ξυλείας ελάτης που έφτανε πλέοντας το ποτάμι του Αχελώου). Οι κάτοικοι του οικισμού Αγίου Γεωργίου κατάγονται κυρίως από τον νομό της Ευρυτανίας και την επαρχία Βάλτου του νομού Αιτωλοακαρνανίας.
Στη γραφική πλατεία του χωριού ο επισκέπτης μπορεί να πιεί το καφεδάκι του στο κατάστημα του Ηλία Κουρέτση ή να επισκεφθεί λίγο παραπάνω το καφενείο του Παναγιώτη Ιωάννου με τα πανέμορφα πλατάνια, εάν όμως θελήσει να δοκιμάσει τοπικές γεύσεις υπάρχει επί της πλατείας, σε ένα ευχάριστο και φιλόξενο περιβάλλον η ταβέρνα «Αρχονταρίκι», του Δημήτρη και της Κατερίνας Μαλεσίαδα, καθώς και η εξοχική ταβέρνα-ψησταριά με πολλά λαογραφικά εκθέματα, με την επωνυμία «Άγιος Γεώργιος» του Τάκη Μαστρογιάννη, στο δρόμο που συνδέει τον οικισμό με τη γέφυρα της ΔΕΗ στον Αχελώο ποταμό!
Το εξωκλήσι της Αγίας Ελεούσας (Ζωοδόχου Πηγής) βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του οικισμού, χτίσθηκε κατά τα έτη 2001-2002 στην ίδια περίπου θέση όπου βρίσκονταν το παλιό ξωκλήσι το οποίο είχε κτισθεί κατά την δεκαετία του ΄50. Επίσης ένα ταπεινό εικόνισμα μέσα στο κορμό ενός αιωνόβιου πλατανιού, είναι φυτεμένο απέναντι από το ξωκλήσι της Παναγίας Ελεούσας.
Ακόμη, σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων υπάρχουν τα λιμναία οικοσυστήματα, του Οζερού και της τεχνητής λίμνης Στράτου, ενώ ο ταξιδιώτης ακριβώς απέναντι στον ορίζοντα θα δει το ιστορικό μοναστήρι του Λιγοβιτσίου πάνω στα καταπράσινα βουνά του Ξηρομέρου, όπου στο καθένα από αυτά αποτυπώνονται οι μαρτυρίες αιώνων και τέλος θα σημειώναμε ότι, ολόκληρη η περιοχή αποτελούσε πάντα το σταυροδρόμι για αρχαίους επιδρομείς, περιηγητές και ταξιδευτές στη γη των Αιτωλών!
Κείμενο – Φωτογραφίες: Γιώργος Πανταζόπουλος
Πληροφορίες από το βιβλίο «Καλύβια- Ιχνηλατώντας τον «Καναδά» του Γιάννη Διονυσάτου
