«Όλοι οι πατριώτες κλέφτες και απατεώνες»; Έτσι θα πάμε σε εκλογές;

Σε ένα διάστημα από θυμηδία μέχρι αηδία κινήθηκε ο πολιτικός λόγος στην ευρύτερη περιοχή από την στιγμή που έγινε γνωστή η πολύ  σημαντική υπόθεση των παράνομων ελληνοποιήσεων, με πλοκάμια σε όλη τη χώρα και με εμπλοκή και αιρετών στο Μεσολόγγι.

Πολύ γρήγορα οι ανακοινώσεις των κομμάτων στα μέρη μας έμοιαζαν με κατηγορίες σαν εκείνες των μαύρων χρόνων 2010-2014 όταν γινόταν λόγος για «προγόνους» και για συλλογική και οικογενειακή ευθύνη στα σκάνδαλα και στις μαύρες πολιτικές στιγμές της χώρας. Ξαφνικά, όλα άρχισαν να μοιάζουν με εκείνες τις μέρες που θα ερχόταν κρεμάλες για όποιον είχε πρόγονο σε λάθος στρατόπεδο στον Εμφύλιο ή σε όποιον είχε στην οικογένεια κάποιον π.χ. με τη χούντα. Ήταν η εποχή που οι δίκες γινόταν στον δρόμο και έμοιαζε ο… φασισμός, η χούντα  ή ο πατριωτισμός να είναι θέμα DNA.

Εκείνος που ήρξατο χειρών αδίκων ασφαλώς είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα φυσιολογικό γιατί έρχονται εκλογές και το κάθε κόμμα αρχίζει να λειτουργεί μέσα στην δική του κανονικότητα, μέσα στην δική του ιδεολογική ταυτότητα ώστε να συσπειρώσει τον βασικό κορμό των ψηφοφόρων του. Είναι το έκανε αληθινή «λύσσα» το ζήτημα, εκείνος έβγαλε την πρώτη ανακοίνωση-κόσμημα, που καταλήγει στο ότι «ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο του απατεώνα».  Αλλά ο Σάμιουελ Τζόνσον, Βρετανός συγγραφέας, ποιητής και διανοητής, εννοούσε ότι ο απατεώνας όταν πάει να πιαστεί το γυρνάει στον πατριωτισμό, δεν εννοούσε ότι ο κάθε πατριώτης έχει ροπή στην απατεωνιά…

Η ανακοίνωση, στην πραγματικότητα, κατηγορούσε κάθε μη αριστερό πατριώτη για εθνικιστή και κάθε εθνικιστή για απατεώνα που τα παίρνει, και πάει λέγοντας, μέχρι να καλυφθούν σχεδόν όλοι οι «αντίπαλοι». Κάτι τέτοιο  είναι μέρος του ριζοσπαστισμού και του DNA του ΣΥΡΙΖΑ, σε τελική ανάλυση το ίδιο το όνομα του κόμματος σημαίνει «από την ρίζα». Ξερίζωμα, κόψιμο που απαιτεί γενίκευση, που απαιτεί «ή εμείς ή εκείνοι», «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», «ή μαζί μας ή εναντίον μας».

Το γεγονός ότι σοσιαλδημοκράτες, εναλλακτικοί, κεντρώοι, δεξιοί ακόμη και εθνικοπατριώτες και θρησκευόμενοι συντηρητικοί ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ- δυο και τρεις φορές- είναι κατόρθωμα του αρχηγού του κόμματος αυτού  και της ηγετικής ομάδας που είναι κοντά του. Η ιδεολογία και το πολιτικό στίγμα του κόμματος που κυβερνά, δεν πρέπει να ξεχνάμε, είναι στην ριζοσπαστική αριστερά μέχρι τις παρυφές  του κινηματικού μαρξισμού/διεθνισμού.

Το ΚΙΝΑΛ της περιοχής έβγαλε μια ανακοίνωση ασθμαίνοντας, μια ανακοίνωση που δεν συσπειρώνει κανέναν. Μοιάζει σαν να πιστεύει πως οι συλλήψεις για τις ελληνοποιήσεις μπορούν να γίνουν μπούσουλας για να έχουμε μια σαφή πολιτική στο μεταναστευτικό. Κι άλλη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ αυτή: να νομίζουν οι αντίπαλοι ότι δεν συγχέει την οικονομία με το συγκεκριμένο θέμα, ότι η αστυνομία και η δικαιοσύνη μπορούν να πράττουν τα νόμιμα ανεξάρτητα από το τι υπογράφει η ηγεσία στο εξωτερικό!

Ακολούθησε μια, κατά την άποψη του γράφοντος, αδύναμη απάντηση από την Νέα Δημοκρατία όπου το θέμα μετατέθηκε στο τι ψηφίζουν οι έγκλειστοι των ελληνικών φυλακών. Είναι γνωστό ότι ψήφισαν συντριπτικά ΣΥΡΙΖΑ οι τρόφιμοι των ελληνικών φυλακών αλλά αυτό δεν αποδεικνύει πού κινούνται πολιτικά. Αποδεικνύει ότι ψήφισαν το κόμμα που πίστευαν ότι θα κάνει καλύτερη τη ζωή τους στις φυλακές. Ε, αν νομίζει η Νέα Δημοκρατία ότι με αυτό το επιχείρημα έκαμψε το ηθικό των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ π.χ στο Μεσολόγγι ή στο Αγρίνιο, είναι μακριά νυχτωμένη. Μάλλον ως παράσημο το εξέλαβαν στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ  το γεγονός ότι είναι με το κόμμα τους οι αδικημένοι, οι κατατρεγμένοι, εκείνοι που φτιάχτηκαν για της φυλακής τα σίδερα…

η συντακτική προεκλογική μονάδα