Παντελής Καρασεβδάς: Ολυμπιονίκης στους αγώνες για την Ελευθερία και την Δημοκρατία
Του Γιώργου Βαρεμένου*
Ο Παντελής Καρασεβδάς, η προτομή του οποίου αποκαλύφθηκε στον Αστακό, την γενέθλια γη του, υπήρξε ένας θρύλος για τον αθλητισμό, την πατρίδα, την ελευθερία και την δημοκρατία. Αν η ζωή του γινόταν κινηματογραφική ταινία, θα σε καθήλωνε.
Δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλά παραδείγματα στην ιστορία, όπου ο αθλητισμός δέθηκε τόσο αρμονικά με την στρατιωτική-πατριωτική δράση, τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες και την αντιστασιακή δράση. Όλα τούτα πάνω σ’ ένα παθιασμένο ιδεολογικό υπόβαθρο.
Κολυμβητής χειμώνα-καλοκαίρι, αθλητής του στίβου, κατέληξε στην σκοποβολή, όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πρόεδρος του Παναθηναϊκού και του Πανελληνίου σε σημαντικές στιγμές και με σπουδές στην Νομική, σε Αθήνα και Παρίσι.
Παρών με την φοιτητική φάλαγγα στην Κρητική Επανάσταση, όπου συνδέθηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Το 1897 παίρνει μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις, το 1904-1906 στο Μακεδονικό αγώνα, το 1912 στην Σάμο, το 1912-1913 στους Βαλκανικούς Πολέμους και στην Γαλλία στην μάχη του Βερντέν, όπου γνωρίσθηκε με τον Σαρλ ντε Γκώλ.
Το 1915, επικεφαλής Τάγματος της Λεγεώνας των Ξένων, τραυματίζεται στα Δαρδανέλια, ενώ το 1916 συντάσσεται με τον Βενιζέλο και το Κίνημα της Εθνικής Αμύνης.
Στην Μικρασιατική καταστροφή, με το Τάγμα Ευζώνων του Πλαστήρα αποχωρεί από τους τελευταίους και, σύμφωνα με διήγηση επιγόνου του, χαστούκισε τον πλοίαρχο αγγλικού σκάφους επειδή αρνήθηκε να παραλάβει ικέτες για βοήθεια στην προκυμαία της Σμύρνης.
Υπήρξε επικεφαλής του Κόμματος των Φιλελευθέρων στην Αιτωλοακαρνανία και δραστήριο μέλος της αριστερής του πτέρυγας, διαπρύσιος κήρυκας κατά της μοναρχίας. Και τις αρχές του τις διατύπωσε στην περίφημη ομιλία του “Τα πλεονεκτήματα της Δημοκρατίας και τα μειονεκτήματα της Βασιλείας”. Ένδεκα συνολικά χρόνια βουλευτής, ποτέ δεν το έβαλε κάτω και αργότερα, όταν η πατρίδα τον κάλεσε, ανέβηκε στο βουνό για την Αντίσταση και πήρε μέρος στην ΠΕΕΑ.
Εναντιώθηκε στην Συμφωνία του Λιβάνου και αργότερα βρέθηκε να μιλάει στο συλλαλητήριο της 3ης Δεκέμβρη του 1944, η καταστολή του οποίου οδήγησε στα Δεκεμβριανά.
Ο Παντελής Καρασεβδάς πέθανε στο σπίτι της ανηψιάς του στο Αγρίνιο το 1946, μαχόμενος ως την τελευταία του πνοή με αστείρευτο πάθος υπέρ της αποχής από τις εκλογές.
Το άγαλμα του Παντελή Καρασεβδά στέκει στην πλατεία του Αστακού για να μας υπενθυμίζει, 200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, ότι η Ιστορία δεν βιώνεται σαν στείρα διδαχή αλλά ως μία πορεία ατομικής και συλλογικής αυτοσυνειδησίας. Οι πράξεις και όχι τα ανέξοδα λόγια μίας ρηχής ρητορείας σφραγίζουν την λαχτάρα για την ελευθερία.
Η πολιτική είναι πάνω απ’ όλα για τα σημαντικά και αυτό ο Παντελής Καρασεβδάς το δίδαξε με την ζωή του, είτε ως Ολυμπιονίκης πρωτοπόρος της αθλητικής Ιδέας, είτε ως Ολυμπιονίκης στους αγώνες για την Πατρίδα, την Ελευθερία και την Δημοκρατία. Αγώνες που, στην κυριολεξία δεν γνώριζαν σύνορα.
* Ο Γ. Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
