Π. Καρατσόλης για πλημμύρες στο Μεσολόγγι: «Τώρα που πιάσαμε πάτο, ομοψυχία, ειλικρίνια και πράξεις»
Την ανάγκη ομοψυχίας και ενότητας ώστε να σταματήσουν οι απαράδεκτες εικόνες των πλημμυρών με κάθε μπόρα στο Μεσολόγγι, τονίζει με ανάρτηση του ο πρ. αντιδήμαρχος Μεσολογγίου Παντελής Καρατσόλης.
Ο δημότης βαρέθηκε και σιχάθηκε, σημειώνει, συμπληρώνοντας πως πλέον «τώρα που πιάσαμε πάτο, χρειάζεται ομοψυχία, ειλικρίνεια και πράξεις». Καλεί μάλιστα τον δήμαρχο Σπύρο Διαμαντόπουλο να μην περάσει στην Ιστορία ως «ως συνεχιστής της καταστροφικής εσωστρέφειας αυτού του Ιερού Τόπου».
Η ανάρτηση του κ. Καρατσόλη:
«Αυτές τις στιγμές σκύβουμε άπαντες στην δικαιολογημένη αγανάκτηση των δημοτών. Αυτές τις ώρες κυρίως όσοι έχουμε διατελέσει αιρετοί και με θέση ευθύνης σε αυτόν τον Δήμο κατά το παρελθόν, το βουλώνουμε και νιώθουμε ντροπή σε ότι μας αναλογεί για τις αμέλειες και τις λάθος ιεραρχήσεις του παρελθόντος.
Δεν υπάρχει αντιπολίτευση αυτές τις ώρες, ούτε καταλογισμός και επιμερισμός ευθυνών για μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Τα βαρέθηκε όλα αυτά ο δημότης… Τα σιχάθηκε, όπως και όλους. Προσωπικά εκτιμώ πως η αρχική συγνώμη του νυν Δημάρχου είναι στον σωστό προσανατολισμό.. Φτάνει να είναι ειλικρινής η παραδοχή της ευθύνης του και όχι επικοινωνιακό τρικ μέχρι να περάσει η μπόρα..
Σε διαφορετική περίπτωση άλλη μία θητεία και ένας ακόμη Δήμαρχος θα περάσει στην ιστορία ως συνεχιστής της καταστροφικής εσωστρέφειας αυτού του Ιερού Τόπου.
Σπύρο Διαμαντόπουλε έχουμε πιάσει πάτο και αυτή την φορά δεν βρέχει, αλλά φτύνουν οι δημότες από απογοήτευση και αγανάκτηση. Αν όντως θες να εκφράσεις το νέο και το διαφορετικό απέδειξε το με πρωτοβουλίες και λύσεις στην επίλυση αυτού του εφιάλτη που βιώνει ο πολίτης αυτού του Δήμου κάθε φορά που βρέχει . Τώρα που πιάσαμε πάτο, γιατί πιάσαμε, ομοψυχία, ειλικρίνεια και πράξεις. θα είμαι από τους πρώτους που θα στο αναγνωρίσει. Δεν υπάρχει πλέον άλλος δρόμος να τιμηθούν τα 200 χρόνια και η μοναδική Ιστορική παρακαταθήκη αυτού του Ιερού Τόπου.
Προς το παρόν ο μόνος που δικαιούται να αγανακτεί και να εκφράζεται είναι μόνο ο Δημότης και ουδείς άλλος. Μονόδρομος πλέον η ομοψυχία… Για όσους δεν το κατανοούν ή δεν θέλουν να την υπηρετήσουν προτείνω τουλάχιστον την σιωπή, για να μην πω τον σκασμό…».
