Οι πόλεις είναι η ιστορία που μαθαίνουν οι πολίτες τους και στο Αγρίνιο έχουμε το εξής φαινόμενο. Ενώ η πιο μαρτυρική στιγμή της πόλης, η εκτέλεση από τους Γερμανούς ναζί και συνεργάτες τους 120 Ελλήνων ως πράξη αντιποίνων, συνέβη στις 14 Απριλίου, εμείς κάνουμε κάποιες εκδηλώσεις στην επέτειο αλλά κάνουμε περισσότερες κάθε Μ. Παρασκευή, πάνω στην κινητή θρησκευτική εορτή των ημερών δηλαδή!
Το ίδιο ισχύει και με τον βομβαρδισμό του Αγρινίου στις 16 Απριλίου που έγινε Μ. Τετάρτη και τιμήθηκε προχθές με κάθε επισημότητα μόνο που δεν ήταν 16 Απριλίου προχθές αλλά 28! Παρεμπιπτόντως, το ίδιο συμβαίνει και με την Έξοδο του Μεσολογγίου που γιορτάζεται αντί για τις 10 Απριλίου κάθε Κυριακή των Βαΐων. Αλλά κάποιοι έχουν υιοθετήσει την Έξοδο και κάποιοι τους 120, σαν να μπαίνει ένα ιδεολογικό πρόσημο, με κάποιο τρόπο.
Το ενδιαφέρον είναι ότι σε όλο αυτό πρωτοστατεί ο δήμος Αγρινίου που ακολουθεί ένα… καλεντάρι το οποίο είναι θρησκευτικό κι όχι ιστορικής αποτύπωσης και ορθολογιστικό.
Το ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι όλοι εκείνοι που επέβαλαν αυτή την ατζέντα στην πόλη εννοείται ότι είναι κατά του ανορθολογισμού, κατά της ανάμιξης του κοσμικού κράτους με την θρησκεία και, συνήθως, υπέρ της… υλιστικής θεώρησης των πραγμάτων.
Η στήλη λέει ότι η ιστορική αλήθεια επιβάλει να τιμάται η μέρα στις 14 Απριλίου και να θυμόμαστε ότι-ναι-ήταν Μεγάλη Παρασκευή. Όπως και ο βομβαρδισμός της πόλης είναι στις 16 Απριλίου και-ναι-ήταν Μ. Τετάρτη.
Εδώ απλώς μετακινούνται η επέτειοι για να “καθίσουν” πάνω στη μεγάλη χριστιανική γιορτή…
η συντακτική επετειακή μονάδα
*απόψεις – άρθρα συνεργατών του agriniopress, δεν αποτελούν απαραίτητα απόψεις του site ή των συντακτών του