Ήδη κάτι φαίνεται να έχει αλλάξει σε όσα εκκλησιαστικά ακούμε και διαβάζουμε και βλέπουμε στα όρια της Μητρόπολης εδώ και καιρό. Ο Ιερόθεος, και ως τοποτηρητής αλλά και ως ενεργός Μητροπολίτης, έχει έναν τελείως διαφορετικό ποιμαντορικό από την μακαριστό Κοσμά.
Ήταν πάντα δυο διαφορετικές σχολές κι αυτό δεν είναι κακό, σε βαθμό που οι πιστοί μαθαίνουν την θρησκεία τους την ίδια και εκείνη τους βοηθά στην ίδια την ζωή τους. Τους προσφέρει δηλαδή, εκτός από παραμυθία (παρηγοριά δηλαδή) και την απαραίτητη αυτογνωσία για να συνεχίσουν την ζωή τους, με αυτό που (εννοείται πως) προτάσσει η χριστιανισμός: την αγάπη.
Είναι αλήθεια ότι για πολλά χρόνια οι πιστοί στην περιοχή μας ακούνε κηρύγματα περισσότερο για το τι είναι αμαρτία, πώς έρχεται η κόλαση και οι άλλες τιμωρίες, τι είναι εκείνο που πρέπει να αποστρέφονται. Δεν άκουγαν σχεδόν καθόλου για την αγάπη, την συγχώρεση, την ταπεινότητα αλλά και τον ίδιο τον άνθρωπο και τα επιτεύγματά του.
Μπορεί να πει κανείς ότι το τελευταίο διάστημα αυτό μοιάζει να αλλάζει κάπως. Είτε είσαι πιστός είτε όχι, το μόνο που μπορείς να ευχηθείς είναι οι αλλαγές που επίκεινται να είναι σε αυτή την κατεύθυνση. Η περιοχή είναι οικονομικά και αναπτυξιακά “πίσω από τον Θεό”. Ένας ποιμαντικός λόγος που θα ανακουφίζει και θα δίνει διέξοδο αγάπης έχει μεγάλη αξία, αντί για την μιζέρια και την σκοτεινιά του τιμωρητικού λόγου.
η συντακτική αγνωστικιστική μονάδα
*Οι απόψεις συνεργατών του agriniopress, δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι και απόψεις του site ή των συντακτών του.